ಪುಟ:ಮೋಹನತರಂಗಿಣಿ ಎಂಬ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಚರಿತ್ರೆ.djvu/೧೮೯

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

೧vo ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ [ಸಂಧಿ ಸುದೆವೆರೆದುಟವಳರಸಿ ಕೇಳೆಂದು ಕೋವಿದ ಪೇಟ್ಗಳೊಡತಿಯಕಡೆ|| ಎಂದರಾಯಕಿಯ ಮಾತಿಗೆ ಮೆಜ್ಜೆ ತಾನಿಟ್ಟ! ಹೊಂದೆಡವಿತ್ತು ಕುಸರಿಸಿ | ಬಂದವರುಗಳಲ್ಲಿ ತೋಂದು ಪರಮಾನಂದದೆ ಹಿಗ್ಗಿ ದಳವಳು (೩೦ || ಅಕಳಂಕಜ್ಯೋತಿರ್ಮಯರತ್ನ ಹವ್ಯದ ಮುಖಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂದಿಹರು || ವಿಕಳತೆ ಬೇಡ ಬಂದೊಳ ಪೊಕ್ಕರಭಿನವ ಮಕರಕೇತನನ ನೋಡವ್ವಾ | ಅಚ್ಚ ರಿವಡೆದ ಚೆನ್ನಿಗ ಎಂದ ಕೊಂಡಾಡಲೆಚ್ ಡಿ ನಾಲಗೆಗದು ! ಸ್ಮಚ ದೊ೪ದಿರ್ಗೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದೆ ಡುಡ್ಡ ಏಸಿದಳಂಬುಜಾಕ್ಷಿ |೩೪ ತೋರಹೊಂದಂಬಿಗೆಯಲಿ ತುಂಬಿ ತರಿಸಿ ಪನ್ನೀರಿಂದ ಕಾಲ್ಗಳ ತೊಳೆದು ವಾರಕುಮಾರ ಮಂತ್ರಿಶಸುತೆಗೆ ರನ್ನ ದಾರತಿಗಳನೆತ್ತಿದಳು |೩೫|| ಮಲ್ಲಿಗೆಯರಳ೦ತೆ ಬೆಳಕು ಬಹುವರ್ಣದಲ್ಲಿ ರಂಜಿಸ ಬಣ್ಣ ಗೂಟು|| ಬೆಳ್ಳಿ ಪೊಂಬರಿವಾಣಗಳ ತುಂಬಿ ಸುಹತ್ತಿ ಚೆಲ್ಲಿ ಸಿದಳು ದೆಸೆದೆಸೆಗೆ |೩೬| ಮಾಣಿಕಸೋಡರ್ವೇಳಗುಗಳಿ೦ದೆ ಸುರಂಗ ಪಾಣಿಯ ಸುತನ ಪುತ್ರಕನ || ಶೋಣಿತಪುರದೆಯನ ಕಣ್ಣೆ ಪೊಸತೆನೆ | ಕಾಣಿಸಿದಳು ಚಿತ್ರಲೇಖೆ೩೭|| ನೋಡಿದಳಾ ರನವಯವದಲ್ಲಿ ಮಡಿರ್ದ ನರಸೌಂದರದಿ || ಬೋಡಿಯೆಳ್ಳನಿತಿಲ್ಲ ಬರಲು ಸತ್ತು ಮರಿ ಮುಂಡಾಡಿದ೪ ಚುಟುಕಾಗ್ರ [ವಿಡಿದು ೩vi) ತರಹರಿಸಿದಳು ಕಾಮಿನಿ ಕಂತುಲೀಲೆಯ ಭರವಸವಾಂತನಾಕುವರ | ಉರವಣಿಸಿತು ಲಕ್ಷೆ ಕೆಳದಿಯರ್‌ ಕಂಡು ಕಾ | ತುರ ಕಟ್ಟುಗೊಂಡು [ದಿರ್ವರಿಗೆ ರ್೩) ಎಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ವಿಯೋಗಸಂತಾಪದ ತೊಳೆಯೊಳುಮುಳುಗಿರ್ದೆನನ್ನ ಮಲತೆಯದೆ ತಡಿಗೆ ಸಾರ್ಚಿದಳನೀಕ್ಷಿಪುದೆಂದು ನೆರೆಜಾಣೆ ಸಖಿಯ ತೋ [ಿ ದಳು [೪೦|| ಮಸ್ತಕಮೊದಲಾದ ದಿವ್ಯದೇಹವ ಹೊತ್ತು ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ಪಾದಯುಗನ ! ಕುಸ್ತರಿಸುವರುಂಟೆ ಕುವರಿ ಕೇಳಿ ನಿನ್ನಯ ಹಸು೦ಫಿಪದ್ಯ ವಾಸ| ಚಂಡವಿಕ್ರಮವಿಹರೇಶನೆಂದೆನಿಸುವ | ಗಂಡಭೇರುಂಡನ ತಂದೆ | ತುಂಡುಗಳೆರಡಾಗಿಡಲೊಂದು ನಮ್ಮ ತಂಡಕ ಭೇದವೆಲ್ಲಿಯದು |೨| ಉತ ಮನೀತಿಶಾಸ೦ಗಳ ತೊಡಗುವ ಹೊತ ಲ ಹ೦ಬ ದೊಡಲ| ೬ ೨