ಮJಾವತ್ತ నేయు ಪರಿಚ್ಛೆ 3 ՈՎաջ ವೆJಾದ ಲೇವೇ, ಆಶೆಯು ಮಾಯಾವಿನಿಯೋ೦ತಲJಾ ಕುಹಕಿನಿಯೆ೦ತಲೂ ఏJథ్యా ವಾದಿನಿಯೆ೦ತಲJಾ ಸತಿ ಶಚ೦ದ್ರುನು ತಿಳಿದನು. ಬೆಳದಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಸತೀಶಚಂದ್ರನು ఒమ్మిందేJవే్ము لاپ سة ಕಳ್ಳನನ್ನು BJaংaে ದನು, ನೋಡುತಿದ್ದಹಾಗೆ ಕಳ್ಳನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಸತೀಶ ಚಂದ್ರುನಿಗೆ ದುರಾಗಿ ಓಡಿಬಂದನು, ಸತೀಶಚಂದ್ರನು ಓಡಿಹೋಗಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟನು, ಆದರೆ ಅವನಾ ಪ್ರಯತ್ನವು ವ್ಯರ್ಧವಾಯಿತು, ಹತಾಕಾರಿಯಾದಾ ಕಳ್ಳನು ಸತೀಶನನ್ನು ಕತ್ತಿಯಿ೦ದ 3Joふぶo. 3& R3r U史orido boa బ0దు ಕಳ್ಳನಸು ಖಡ್ಯದಿಂದ ಕೆಡಹೊಡದು నేలచే ಕೆಡವಿದರು. ಮತಪಾ)ಯ ನಾದಾ ಕಳ್ಳನು, ಸತೀಶಚಂದ್ರ! ನಿನ್ನ ಮರಣ ವು ಸನ್ನಿ ಹಿತವಾಯಿತು ' ಎ೦ದನು. ಸತಿ ಶ-ನರಾಧವು ! ದೇವರೇ నన్న స్ను ರಕ್ಷಿಸಿದನು, ನಿನ್ನ ಹೊಡೆತದ ಘಾಯದಿ೦ದ ಸ್ವಲ್ಪಮಾತ್ರ రరేచ్ట్ ఒరేంకి డే. ಕಳ್ಳ—ಸನಾ ಆಘಾತದಿಂದ ನಿನ್ನ ಪಾಣವು ಹೆJಾಗು ವುದು, ཎ་སཱི, ಕತ್ತಿಯು ವಿಷಾಕ್ತವಾದುದು, ಪ್ರುಭುವೆ ! ని నేన్నన్నే అరిరావేు యూ ? ಸತೀಶನು ಕೂಡಲೇ ತನಾ ಪುರಾತನ ಭೃತ್ಯನನ್ನು ಗುರ್ತಿಸಿದನು, ಗುರ್ತಿಸಿ, ನರಾಧವು! ನಿನಗಾರು ಇಂತಹ ಪ್ರುಭು ಭಕ್ತಿಯ-ನು ಕಲಿಸಿದರು? ಎಂದನು. ಭೃತ್ಯನು ಅತಿ ಕ್ಷೀಣವಾದ ಸ್ಟಲಿತ ಸ್ವರದಿಂದ, 'ಪಾಪಿಷ್ಟನಾದಾ ಶಕುನಿ JDడను. ಸತೀಶಚಂದ್ರನದನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೊಳ್ತೀ ಧದಿಂದ ಅಧೀರನಾಗಿ, ನಾನೂ ಹಾಗೇ ವೇ ಇದಾ ಪಾಮರನ ಕೃತ್ಯವೆಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೆನು, ವ್ರುಪ೦ಚದಲ್ಲಿ ಅವನಂತಹ శాడు నాపియు) బ్వే చే ఇరను, నేర లేదల్లంను J ఇల్ల, ఆదరే ప్రిల నే నేగే వురాణ కేన ಭೃತ್ಯನಾಗಿದು నేన్నేన్నే వధి సలు సంశాల్చీసిదియూ ' ఎందను. ಭೃತ್ಯ-lಮತ್ತೂ ಕ್ಷಿಣಸ್ವರದಲ್ಲಿ) 'ಶ–ಶ – ಶಕುನಿಯು ಅನೇಕ ಪ್ರಲೋಭ ಗಳನ್ನು ತೋರಿದನು, ಲೋಭದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದರೆ ఔ్కనపరదు, ಲೋಭದಲ್ಲಿ ಬಿದು ಪಾಪವನು ಮಾಡಿದೆನು, ಪಾJಣವನು 守帝ロ。寺Jcotぶo." لی۔ ಪುನಃ ಮಾತು ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ; ಅವನ ಶರೀರದಿ೦ದ ಪಾJಣವು ಹೊರ ಗಾಯತ್ತಿ, ತ-ಟಿಗಳು ನಡಗುತ್ತ ಕಡೆಗೆ ಸ್ಪಿರವಾದುವು, ಕಣುಗಳೆರಡೂ ಆಕಾಶದ ಕಡೆ ನೋಡುತಿದುವು. ಬೆಳದಿಂಗಳ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಸತೀಶಚಂದ್ರನಾ ಮತ ದೇಹವಂ ನೋಡುತ, 'ಭೃತ್ಯ! ನಿನಗಿಂತ ಹೆಚು ಚಾನಿಯಾದವನೂ ಲೋಭದಲ್ಲಿ చిద్చు ಚಾನವನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಿಕೊ೦ಡನು, ನಿನಗಿ೦ತ ಹೆಚ। ಭೀಷಣ ಕೃತ್ಯವನು నేడేయు సిద్చానే, ನಿನ್ನ೦ತೆ ಪಾJಣವನು ಬಿಡಲು ವಿಳಂಬವಿಲ್ಲ, ಪರಮೇಶ್ವರನು నిన్నేన్ను విు సలి, FF, ಪಾಪಕ್ಕೆ చేవేు యుల్ల 'పాండను.
