ಪುಟ:ವಂಗವಿಜೇತ.djvu/೧೨೮

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

ಇಪ್ಪತುನಾಲ್ಕನೆಯ ಪರಿಚ್ಛೇದ השתח –ಸರಳೆ! ఆ ఎరేున్చెన ವೆುಯ ಲೈಲಾದರೂ ಆವದಾದರೂ ಕುರುಹು ಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೀಯಾ? ಎ೦ದಳು. ಸರಳೆ-ಅವನ ಎಡದ వేుJంగ్భేయ) :3ગર છે ಅಚ್ಚಕ ಪ.ಎ వుడిని) ద్పితేు. ವಿಮಲೆಯ ವೆು ನಡುಗಿತು, ಇಂದ್ರುನಾಧನ ಕೈಮೇಲೆ ಅವಳೂ ಆ ಮಚ್ಚೆ యున్నే הSJספ ಡಿದ್ದಳು. ವಿಮಲೆಯು ಮುಂದೆ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಮುಗ್ಗಲಾಗಿ ಮಲಗಿಕೊಂಡಳು. e553 of నిదేుయు బందితేందు కిళిద్వాు స5ణియుJ వాులగిదళ). "ఇన్డ్పైతే్పునాల్మనేయు ಪರಿಚ್ಛೆ ংতে వివా 5దా వారే ಕನ್ಯೆಯರು 'O do not tempt, ' she said, 'O do not add to my distress, I have tasted much of bitterness.’ ığı 卓 率 靡 卓 But ah, fair maid thou plead'st in vain, His heart is proof to prayers, Albeit like darksome floods of rain Thou shedst thy scalding tears. S. Z. Dutt. ರಾಶ್ಟಿಯ್ಸು ಪ್ರಭಾತ್ಪವಾಯಿತ್ತು ಇಂದು ಏವುಲೆಗೆ ಭಯಾನಕವಾದ ದುರ್ದಿನ, ಆದರೆ ವಿಮಲೆಯು ವಿಪತ್ತಿನಿ೦ದು ದಾರವಾಗಲು ಉಪಾ యువాం శాల్చి సిజేJండిదళJ. వ్చాతేBశాలదల్లి ವಿಮಲೆಯು ತನ್ನ ಶಯನ ಮಂದಿರವನ್ನು ಬಿಟು ಬೇರೊಂದು ಕೊಟಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಉಪಾಸನೆಯಂ ಮಾಡತೊಡಗಿದಳು. ಬಹಳಹೊತ್ತಿನ ತನಕ ಉಪಾಸನೆಯು೦ ಮಾಡುತ ಕುಳಿತಳು. ಅವಿಶಾಂತವಾದ ಅಶುಜಲವು ಅವಳ ಕಪೋಲವನ್ನು 3 دادثنادا نکی با دانکن نتام ال తి ద్పితేు. ಉಪಾಸನೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿಕೊಾಂಡು ವಿವು ಲೆಯು ಹೊರಗೆ ಬ೦ದು ನೋಡಿದಳು, ಶಕುನಿಯು ಬ೦ದು ಅಲ್ಲಿ ಕಾದು నింతిద్చేను—అవనన్ను 守ロび」。 ನಡುಗಿ ಅವಳ ಮೈಯ ರಕ್ತವು ಶುಷ್ಟವಾಯಿತು. వివు లేయున్ను ನೆJಾಡಿದನು, ಬಹಳ دكتoم ಸ್ಮಿರಭಾವದಿಂದ ددثہ ہجد 36 ಹೊತು ನೋಡಿದನು. ವಿಮಲೆಯJಾ ನಿಷ್ಟ೦ದಭಾವದಿ೦ದ ನಿಂತು ನೆಲವನು ನೋಡುತಿದ್ದಳು, ಅವಳ ಹೃದಯವು ಭಯದಿಂದಲೂ 5יJ3קסם: סעסeפJש פd tנFסט :Jחס השפ ದ್ವಿತು-ಕಡೆಗೆ ಅವಳು ಮುದು ಸ್ವರದಿಂದ, ಶಕುನಿ ! ನಾನು ನಿರ್ಭಾಗೈ;