೧೩.) ಕಾವ್ಯಸಾರಂ, (೧೧ →rn ಇನಿಯಳೆ ಪೊದ ಬ೨ಕ್ಕ ಮನ್ನಿರವು ತಾರಾಮಂಡಲಂ ಪೋದ ಲೋ | ಚನವಿರ್ಪಂತೆ ಸುಗಂಧ ಪೋದ ಕಳವೊವಿರ್ಪಂತೆ ತೀವಿರ್ದ ಜೀ || ವನಮ್ಮೆಲ್ಲಂ ನೆ' ಪೊದ ಪೊಟ್ಟಗೆ ತಾನಿರ್ಸಂತೆ ದೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಭಾ | ಜನಮಿನ್ನೇನಸು ಪೋದ ಬಾಳೋಣನಿದೇಕಾನಿರ್ದೊಡಂ ಬಿಟ್ಟೋಡೇಂ! (ಅನಂತನಾಥಪುರಾಣಂ) ಚಂದುಟವಾಯಫೋಂಟ ನಳಿತೋಳೆಡೆಯೊಳೆ ಸಲೆ ತೆಕ್ಕೆಗೆಯು ನು || ಸ್ಪೂಂದಿನ ಬಿಟ್ಟು ನೆತ್ತ ಮೊಲೆಯೋಳಿ ಮೊಗನುಂ ಮುಣದಿಟ್ಟು ಮೋಹದಾ। ನಂದದ ಸುಗ್ಗಿಯಂ ಬೆಳಸಿ ಸಂತಸದಿಂ ಪರಿದೆ ಕೂಡುವಾ | ಸೌಂದರರೂಪಿಯಂ ನೆನೆದು ಸಾಯದೊಡೇಂ ಬಡವಾಗಲಿಲ್ಲವೇ la{೭೪ ಎಲೆ ಮೃಗನೆತ್ರೆ ಕೇಳಿ ಸರಸಿಜಾನನೆ ನಿನ್ನ ಕಟಾಕ್ಷರೋಚಿನಿ | ರ್ಮುಳಹಳದಲ್ಲಿ ಮಿಂದಧರಸೇವನೆಯೆಂಬಮೃತಾನ್ನ ಮಂ ಸಮಂ | ತೊಲಿವಿನವುಂಡು ನಿನ್ನ ಕುಚಮಧ್ಯದೊಳೆದ್ಭನೆ ಪು' ಗೆಯ್ದು ನಾ | ನೆಳಸಿ ಸುಖಂಗಳಂ ಸವಿನ ಕಾಲಮದೆಂದೆನಗಪ್ಪುದಂಗನೇ la೭೫ ಆಡುವರಾಪ್ತರಿಲ್ಲವೊಡೆನ್ನೊಳಗಾನಿನಿನಿಲ್ಲ ಸೌಭೈದೊಳೆ | ಕೂಡುವೆನೆಂದೊಡಂಬುರುಹಲೂಚನೆ ನೀನನಗಿಲ್ಲ ದುಃಖವುಂ | ತೋಡುವನಾರ ಕೂಡೆ ತೃಣದಿಂ ಲಘುವಾದೆನಿದರ್ಕೆ ಕಾಂತೆ ಕೈ । ನೀಡಿ ನಿರಂತರಂ ತೆಗೆದು ಪಾಲಿಸು ವಾರಿಜಲೋಲಲೋಚನೇ l೫೭೬ ರಸಮಂ ಬೀಜುವ ಅಲ್ಲ ವಾತು ಸೊಗಸಿಂ ರೋಮಾಂಚನಂಗಯ್ಯ ಈ | ಣ್ಣೆ ಸಕಂಗುಂದದ ಮಂದಹಾಸ ಲವಿಂ ಬೆಂಗಳಂ ಬೀಟಲೆ | ಣ್ಣೆ ಸೆಯೊಳೆ ಕಾಣದ ರೂಪನಾಂತ ಸತಿಯಂ ಬಿಟ್ಟರೆಳಿ ಕೂಡಿ ಹಾ || ಬಿಸಿಲೊಳೆ ಶೈತೃಕೆ ಕಾಯ್ದು ಲೋಹವಿಡಿದಂತಾಯ್ತನ್ನ ಪುಣೋದಯಂ ||
- * * * * *
8 ಮೃಣಾಳಿ,
