೫೮
ಅನ್ನಪೂರ್ಣಾ
ಐದು ಗಂಟೆಗೆ ಸ್ಟವ್ ಹಚ್ಚಿ ಕಾಫಿಗೆ ನೀರಿಟ್ಟೆ. ಆರೆಂಟು ಶಾಂಗ್ರಿಲಾ
ಬಿಸ್ಕತ್ತನ್ನು ಎತ್ತಿಹೊರಗಿರಿಸಿದೆ. ಐದು-ಇಪ್ಪತ್ತಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಾಲೇಜ್
ಬಸ್ ಕಾಣಿಸಿತು. ಇಳಿದು ಬಂದಳು ನನ್ನ ಶೀಲಾ.
"ತಡಿಯಣ್ಣ, ನಾನು ಡಿಕಾಕ್ಷನ್ ಇಳಿಸ್ತೀನಿ."
"ಎಲ್ಲಾ ರೇಡಿ ಆಗೋಯ್ತಮ್ಮ. ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗು. ಸೀರೆ
ಬದಲಿಸ್ಕೋ. ವಾಕಿಂಗ್ ಹೋಗೋಣವಂತೆ. ಅಡುಗೆ ತಡವಾಗಿ ಮಾಡಿದ
ರಾಯಿತು.
"ಹೂನಣ್ಣ."
"ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗು" ಎಂದೆ ಹೌದು. ರೂಮಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಆ
ಕಾಗಾದ ಸಿಗುವುದು ಆಕೆಗೆ!
ನಾನು ಊಹಿಸಿದ್ದ ಹಾಗೆಯೇ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಹಿಡಿಯಿತು ಶೀಲಾ
ಹೊರಗೆ ಬರಲು. ಮುಖ? ಹೌದೋ ಅಲ್ಲವೋ ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಲಜ್ಜೆ
ಗೆಂಪಿಗೆ ತಿರುಗಿತ್ತು. ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದವನ ಹಾಗೆ ಇದ್ದು ಕೊಂಡೆ.
ತಾನಾಗಿಯೇ ಮಗಳೇ ಹೇಳಬಹುದು ಎನ್ನುವ ಆಸೆ ನನಗೆ. ಆಕೆಯ
ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಾನೇ ಸರ್ವಾಧಕಾರಿ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೆ. ಗುಗ್ಗು ನಾನು.
ಆಧುನಿಕ ಎನ್ನಿಸಿಕೊಂಶಡರೂ ಎಂಥ ವಿಚಾರಗಳು ನೋಡಿ!
ಅಮೇರಿಕದಿಂದ ವಾಪಸು ಬಂದಿರುವ ಆಕೆಯ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಒಬ್ಬರ
ವಿಷಯ ಮಾತಾಡಿದೆವು. ಹಿಸ್ಟರಿ ಪ್ರೊಫೆಸರರ ಕುರಿತಾದ ಕಿಂವದಂತಿ ಕಥೆ
ಒಂದು....ಚುನಾವಣೆ.........
ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ, ಬಿಸ್ಕತ್ತು ಕಾಫಿ ಒಳಗೆ ಇಳಿದಿದ್ದುವು.
ಸಿದ್ಧವಾಗಿ ಬಂದಳು ಶೇಲಾ.
ಶೀಲಾ ಸುಂದರಿ. ಇಲ್ಲ, ತಪ್ಪು ತಿಳಿಯಬೇಡ. ತಂದೆ ಮಗಳ ವರ್ಣನೆ
ಮಾಡಬಾರದೆಂದು ಯಾವ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿದೆ? ಇದು ಕುತೂಹಲದ ಹುಡು
ಗರಿಗಾಗಿ ಜಾಹಿರಾತು ಎಂದು ತಿಳಿಯಬಾರದು ಅಷ್ಟೆ!
ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಹೊರಟು ಬೆಟ್ಟದತ್ತ ಸಾಗಿದೆವು. ಮೌನವಾಗಿ
ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ನಡೆದು ಹೋಗುವದು ನಮ್ಮ ಮಾಮೂಲಿನ
