ಪುಟ:ಅಭಿನವದಶಕುಮಾರಚರಿತೆ.djvu/೨೧೩

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

098 ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ [ಆಶ್ವಾಸಂ ಎಂದು ಬಿನ್ನ ಪಂಗೆಯ್ಸಲರಸಂ ರಾಗನಂಜರಿಯಂ ಝಂಕಿಸಿ ನಿನ್ನ ವೇ ಶ್ಲಾಧರ್ವದೊಳರೆಂಬುದುವವಳಂತೆಂದಳೆ: ಲಲಿತಶರೀರವನೊಂದಂ || ಪಲಬರ್ಗಾ೦ ಮಾವಂದವೆಂತೆಂದೊಲವಿಂ# ಕುಲಗಲಿಕಾಪಂಕಾರದಿ || ನಿಳಶ ಜೀವಿಸುವೆನಲ್ಲದಿರ್ದೊಡೆ ತೀರ್ವ೦ || " ಎಂದವಳೆ ಗಾಢಪ್ರತಿಜ್ಞೆಯಂ ಮಾಡಲರಸನೆಂತಾನುಂ ತಿಳಿ ಗಲಯಗ ಮಳೆ ತನ್ನಿಚ್ಛೆಯೊಳರ್ಕೆಂದನರಂ ಕಳಿಸಲೆ ವಗುಟ್ಟು ಮಾಧವಸೇನೆಯಿಂ ತಂದಳೆ: ದೇವರ ಚಿತ್ತವಿಸುದಿನ | ೪ಾವಂ ಪತಿಯಾಗಿ ಬರ್ಸನವನೊಲವಿಂದ | ನಾ ವಾಸದಿಂ ಮಗು || ನಾ ವೆತೆಯಂ ಪೊಕೊಡವನವದೆಹಂ | 0282 ಎಂದವರರಸನಿಂ ಕರುಂಬಡೆದು ಪೋದುದಂ ಕೇಳ್ವೆ ನೆಂದು ಧನ ಮಿತ್ರ ಪೇಟ್ಟ ಸಮಯದೊಳೆ ಜಳಜಂ ಮುಕುಳವನೆಯ್ದ | ಲ್ಕುಲಟಾಂಗನೆಯರ ಮನೋನುರಾಗಮನೆಯಲಿ | ತಳವೆಳಗಾಗಲೆ ಕೋಕಂ | .ನಲವಿಂದಪರಾಜ್ಜಿಗೆಯ್ಲಿ ದಂ ದಿನನಾಥಂ || 024 ಅಂತು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಮಯವಾಗಲೊಡಂ ಕಲೆಯೊಳಾಂ ಕಾನು ಮಂಜರಿಯ ಮನೆಗೆ ವನಮುಖಿ ಕಾವಮಂಜರಿ | ಧನಮಿತನ ಮನೆಯ ಚರ್ಮಭಸ್ಕಿ ಕೆಯಂ ತಂ | ದನುನಯದೊಳಾಪಂ ನಿ! | ನ ನ ಜೆಯನೆನವುದೆಂದೆನಷ್ಟುತೃವದಿಂ || ಎಂಬುದುಂ; 022 nee