ಪುಟ:ಅಭಿನವದಶಕುಮಾರಚರಿತೆ.djvu/೨೩೩

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

48 ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ [ಆಶ್ವಾಸಂ ಅಂತವಂ ಕೊಂಡು ಪೋಗಿ ಅಟ್ಟಿದಳೊಟ್ಟು ತನ್ನ ಮನದುತೃವದಿಂ ಧರಣೀಶಪುತಿ) ತಾ| ಸುಟ್ಟ ಸುವಸ ಮುಂ ಕುಸುಮಾಲಿಕೆಯಂ ಪೊಸವೀಳೆಯಂಗಳಂ & ಕೊಟ್ಟು ಬರಲೈ ತನ್ನೆ ಸೆವ ಚೇಟಿಯರಂ ನಿನಗೀಸಿ ಕೊಂಡು ನೀಂ! ನೆಟ್ಟನೆ ಕೊರ್ಪುದಾಕೆಗೆ ಮನಃಪ್ರಿಯto ಪೆರಾರೂ ಕಾಂತಕಾ c೭೦ ಅದಲ್ಲದೆಯುಂ , 098 sex ಜ್ಞಾನಿಗಳಿಂದೆ ಕೇಳ್ವೆ ನಾಂ ನಿಲಕ್ಷೆಣಮಂ ತದೀಯಧನ | ಶ್ರೀನರಪಾಲಕತ್ವಾನಿಶಂ ನೃಪನಂದನೆಯಂಗಸಂಗದಿಂ | ತಾನಿದಿರ್ವಪ್ರದೆಂದು ಪದೆಪಿಂದಿದು ಸತೃಮಿಳೇಶ್ವರಂಗೆ ಸಂ | ತಾನವದಿಲ್ಲದಿರ್ಪ ಕುಲಪಿಂಗಿದು ಕಾರಣವಿ ಕಾಂತಕಾ | ೦೭೩ ಎಂಬುದುವವನಿಂತೆಂದಂಶಂಬರಸೂದನನಾರ್ದೈ | ದಂಬುಗಳ್ಳಸಾನಿರಂಬೆನಲೆ ಪೋಣಿಸಿಯಾ ರ್ಸಿ೦ ಬಿಡದೆಚ್ಛಸನೆನ್ನಂ | ನೀಂ ಬಲ್ಲಂತೆಸಗು ಕಾರ್ಯವ೦ ಕವುಳ್ಳ ಎಂದು ಮುತ್ತನಿಂತೆಂದಂಎಲೆ ಕೆಳದಿ ನೃಪಸುತೆಯ ತಂ || ಬುಲಮಂ ನಾಳನಗೆ ತಂದು ಕೊಟ್ಟೆನ್ನ ಸುವಂ || ನೆಲೆಗೊಳಪುದೆಂದೊಡಾನಾ || ಗಲಿ ಎಂದಲ್ಲಿಂ ತಳದ್ದು ಮನೆಗೆಯು೦ದೆ೦ || ಅಂತಾ ದಿನಂ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಮದೆವಸಂ, ಮಿಸುವೆನ್ನ ತಂಬುಲನುನೊ | ಲೈಸೆಯಲಿ ತಂದಿತ್ತು ನಿನ್ನ ತಂಬುಲಮಂ ಬೇ | ೬ ಸುವಸ್ಸುವಂ ಕುಮಾರಿಗೆ || ಪೊಸತೆನೆ ಕರುಣಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಕಾಂತಕ ನಯದಿಂ | 022 ಎಂದೊಡವಂ ಬೆಚ್ಚಿ ಸುವಸ್ತುವಂ ಕಂಬುಲವುಂ ಕೊಟ್ಟೆನ್ನ ಕಳಿದೆ, 247