126 ಕಥಾಸಂಗ್ರಹ-೪ ನೆಯ ಭಾಗ A6 ಸರಿಸಿ ಸನ್ನದ್ದನಾಗಿ ನಿಲ್ಲಲು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿಯೇ ಗೈರಿಕಾದಿಧಾತುಮಯವಾದ ಮಹಾಶರೀ ರವನ್ನು ಧರಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಋ ಗೋದಮಯವಾದ ಬಲದ ಗರಿಯ ಯಜುರ್ವೇದ ಯವಾದ ಎಡದಗರಿಯ ಸಾಮವೇದಮಯವಾದ ಮುಖಮಂಡಲವೂ ಉಪನಿಷದ್ದಿ ಕಾರವಾದ ಒಡಲೂ ಉಳ್ಳವನಾಗಿ ಗರುಡನು ಚಂದ್ರಮಂಡಲದತ್ತಣಿಂದ ಹೊರಟು ಆ ರಣಭೂಮಿಗಿಳಿದು ಬರುತ್ತಿರಲು ಆತನ ಗರಿಯ ಗಾಳಿಯ ಘಾತದಿಂದ ಸಮುದ್ರವೆ ಲ್ಲ ವೂ ಕಲಕಲ್ಪಟ್ಟು ತುಂತುರು ಹನಿಗಳು ಅಂಬರದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದುವು. ಮೇರುಮಂದರ ವಿಂಧ್ಯಾದಿ ಕುಲಾಚಲಗಳು ಅಲುಗಿದವು. ಮಹಾಶೇಷವಾಸುಕಿತಕ್ಕೆ ಕಾದಿ ಸರ್ಪ ಪತಿಗಳ ಮೈ ಸಿರಿಗಳು ಉಡುಗಿದುವು. ಉಳಿದ ಬಣಗುಹಾವುಗಳಲ್ಲಿ ಖಗರಾಜನ ಮುಂದೆ ಒಂದನ್ನಾ ದರೂ ಕಾಣೆನು. ಕೆಲವು ಭುಜಂಗಮಗಳು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಸುಗಳನ್ನು ತೊರೆದವು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ನೆಲವನ್ನು ಕೊರೆಕೊರೆದು ಹೊಕ್ಕು ಮರೆ ಯಾದುವು ಕೆಲವು ಪನ್ನಗಗಳು ಮುರಲ್ಲಿ ಹೊಕ್ಕು ಅಡಗಿಕೊಂಡವು. ಕೆಲವು ತೋರಿದ ಕಡೆಗೆ ಮುರಿದು ಕೆಟ್ಟೋಡಿದುವು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಆ ರಣಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹುತ್ತಗಳನ್ನು ಅರಸುತ್ತ ತಿರುಗಿದುವು. ಕೆಲವು ಗರುತ್ಮಂತನ ,ಉಗ್ರ ದೃಷ್ಟಿಗೆದುರಾಗಿ ಸುಟ್ಟು ಕರಿಮುರಿಯಾಗಿ ಹೋದವು. ಇನ್ನು ಹೇಳತಕ್ಕುದೇನು ? ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸರ್ಪ ಕುಲಕ್ಕೆ ಮಹಾ ಪ್ರಳಯ ದಿನವು ಸಂಭವಿಸಿತು. ಆ ಮೇಲೆ ಶ್ರೀರಾಮನೂ ಲಕ್ಷ ಣನೂ ಮೂರ್ಛಯಿ೦ದೆಚೆತ್ತು ಕಣ್ಣೆರೆದು ನಸುನಗುತ್ತ ವಿಹಗೇಂದ್ರನನ್ನು ನೋಡಿ ದರು. ಸರ್ಪಗಳೂ ಅವುಗಳ ವಿಷೋನ್ನತಿಯ ನಿರ್ನಾಮವಾದುದರಿಂದ ವಾನರಬಲ ವೆಲ್ಲಾ ಮಲಗಿದ್ದೆದ್ದಂತೆ ಎದ್ದು ಒಡೆಯನಾದ ಶ್ರೀರಾಮನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ಮೃತ್ಯುವಿನ ದಂಡಿನಂತೆ ಲಂಕಾನಗರವನ್ನು ಮುತ್ತಿ ರಾಕ್ಷಸಸಂಘ ವನ್ನು ಸಂಹರಿಸುತ್ತಿರಲು ಆಗ ರಾವಣನು ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಚಿಂತಾಕ್ರಾಂತನಾಗಿ ಶೂರದೈತ್ಯಪರಿವಾರದೊಡನೆ ಬಲ್ಲಿದರಾದ ವಜ್ರದಂಷ್ಟ್ರನನ್ನೂ ಧೂಮ್ರಾಕ್ಷನನ್ನೂ ಯುದ ಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಲು ಕೂಡಲೇ ಕಪಿವೀರಾಗ್ರಗಣ್ಯನಾದ ಅಂಗದನು ವಜ್ರದಂಷ್ಟ ನೊಡನೆಯ ನಿಶಾಚರಕುಲಮೂಲದಾವಾನಲನಾದ ಆಂಜನೇಯನು ಧೂಮಾ ಕ್ಷ ನೊಡನೆಯ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ನಿಂತು ಆಶ್ಚರ್ಯರೀತಿಯಿಂದ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿ ಕಡೆಗೆ ಆ ರಾಕ್ಷಸರಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಬಲವಾಗಿ ಬಡಿದು ಕೊಂದು ಬಿಟ್ಟು ಅವರೊಡನೆ ತಂದಿದ್ದ ಚತು ರಂಗಬಲದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ಹಿಂದಿರುಗದಂತೆ ಸವರಿ ಬೊಬ್ಬಿರಿದರು. ರಾವಣನು ಆ .ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಪರಿತಪ್ತ ಚಿತ್ತನಾಗಿ ಅಪರಿಮಿತಬಲದೊಡನೆ ಅಕಂಪನೆಂಬ ಘೋರ ಪರಾಕ್ರಮಿಯನ್ನು ರಣರಂಗಕ್ಕಟ್ಟಲು ಮಹಾಬಲಗರ್ವಿತನಾದ ಮಾರುತಿಯು ಅವನ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಅವನ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದೆಳೆದು ತಿರುಗಿಸಿ ಎತ್ತಿ ಬಡಿದು ಕೊಂದು ಬಿಸುಟು ಅವನ ಬಲವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಯಲು ಮಾಡಿದನು. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ಕುಪಿತನಾದ ರಾಕ್ಷಸಚಕ್ರವರ್ತಿಯು ತಿರುಗಿ ತನ್ನ ಸರ್ವಸೇನಾನಾಯಕನಾದ ಪ್ರಹಸ್ತನನ್ನು ಕರೆದು ಯುದ್ಧ ಕಟ್ಟಲ) ಆಗ ಸುಗ್ರೀವನು ತನ್ನ ಸರ್ವಸೇನಾಪತಿಯಾದ ನೀಲನನ್ನು ಕಳು ಹಿಸಿದನು. ಅನಂತರದಲ್ಲಿ ಆ ದಳಪತಿಗಳಿಬ್ಬರೂ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಉಪಕ್ರಮಿಸಿ ದೀರ್ಘಕಾ
