ಪುಟ:ಕನ್ನಡ ಮಹಾಭಾರತವು ಸ್ತ್ರೀ ಪರ್ವ.djvu/೧೪೫

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

________________

ಒ 1 ಕ ನ್ನ ಡ ಮ ಜಾ ಭಾರತ ವು. ೧೦೭ ಬಳಿಕಲೆನೊ ಡನಾಸಮಯದಲಿ | ಬಲವಧನನಿಂತೆಂದನಮ್ಮತವ ! ನೊಲಿದುಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾಗಿಯಕಡೆನುಮರೆವಾರ್ಡಿ ತಿಳಿಯದಂದದಿಘರ್ಮಜಲದಂ | ತಳವಡಿಸಿಕೊkಯೆಂದುರುವ | ನಳುಸಿಕೋಳಿದಡಿವೆನೆನುತಲಿಬಂದೆನಿ ಡೆಗೆ | ೬ || ಎಲೆಯುದಂಕಮುನೀಂದ್ರನೀಸಿದ | ತಿಳಿಯಲರಿಯದೆಹೊಲೆಯನೆನುತಾ| ಬಲರಿಪುವನೇಜರದು ಕಳುಹಿದೆಪ್ರೇಗಲರ್ದನ ಒಲಿದುನಾನಿನಗಿತ್ವ ವದು | ತೂಲಗಲರಿಯದುನನ ನೆನದಾ | rಳೆಮರುಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಕರವುದುಮೇಘಜನಾ | ೩೭|| ಅವನಿಸುರನಿ ಡೆಗೆಬಂದುದ | ಕವಕರವಮೇಘಗಳುದಂಕಾ | ಖ್ಯವಧರಿಸಿ'ಯುದಕಖ್ಯಮ'ಗಳೆಂದವರ್ತಿಸಿ ಭು ವನದೊಳಗಿತ್ರುದಿನಿನ್ನ ಯ | ಧವಳಕೀರ್ತಿಯೆನಿಲುವುದೆಂದು | ತೃವದಿದನುಕೃನ್ಮನಾಮುನಿಯಾಗಗಹರು೩ಸಿದಾ | #V | ಬಳಿಕಲಾಮುನಿಯಪಮರು | ಸ್ಮಳದಲಿಯದಂಕಸಮಾಖ್ಯಮೇಘಾ | ವಳಿಗಳನುದಿನಬಂದುಚಿತ್ರವಿದೆ೦ಬರೀತಿಯಲಿ ಲವಕರವು ತರಿಸವುದುಕನು | ನಂದನಂದೀಕಥೆಯನೆಲ್ಲವ | ನೊಲಿದುವೆ. ವಾಯುನನುಹೇಳಿದನುನಿಸಸಿ !! *** ! ಬಳಿಕವೈಶಂಪಾಯನನುಮನ | ನಲಿದುಜನಮೇಜಯನು ಕೇಳಿದ ಜಲಜನಾಭನನವದಂಕನುಶುಹಿಸುವೆನೆಂಬ ಲಿವು ನಿದವರಿವರತವು | ಬಳಸಿತೆಂತಾ ತನಿಗಮದನಿಗಳನನಗೆ ತಿಳುಕೆನಲುವೈಶಂಪಾಯನನುನುಡಿದಾ || ೬೦ | ಕೆಳಜಸ ಮೇಜಯಧರಿತ್ರಿ | ಬಾಲಗುರುಭಕ್ತಿಯನುವ ತಿದಿನ ತಲೆಯಲಿಮಾಡಿದನಂದಂಕಮಹಾಮುನಿಕ ರನYಲಲಿತಘಲದಿಂ ದತನವಿ | ಮಳಿಮಣಿಯತ್ಯಧಿಕನಾದನು | ಹೇಳುವೆನುತಚರಿತವನುನಿನಗನುಘಲಿಂ ತೆಂದಾ | ೩೧ | ತನಗಗುರು ನಾಗಿಪ್ಪಗ*ತಮ | ಮುನಿಗೆ ಶುಕ್ರ ಸೆಯನುಮಡಿದ ನನವರತಿಲದಾಯದಂಕನುಗಳ ಭಕಿರ್ಯ | ದಿನಗಳ್ಳಿ, ಪರಿಕಲರ್ವುಗಲು | ಘನಮಹಿಮನಾಗೌತಮನುದಯ | ಯನುಧರಿಸಿನಿಜಗವರವಿತು ಕಳುಹಿದನೋ | ೩.೦ ! ಹಲವು ವರಗಳನಾತ್ಮರ | ವಳಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಾಗ ತಮಾನು | ಕಳುಖವಾಗಲುದಂಕ ಮುನಿಯನುಲಾಲಿಸಿದುರ್ದಿ | ಬ ಆಕದ ಚಿತೃದಲನೆಯದೆ | ಯಲುಘಪರಿಚರ್ಯೆಗಳವಾಡುತ | ಚಲಿಸಿಧಿನುತ ಬೋ.ಮನಸುಕೆಳೆದ ೬೩ ಒಂದುದಿನನಿಧನದಡೆ ರೆಯುನು | ತಂದುಕನು ತೆನಗುರುವಿನ | ಮಲದಿರದಬಾf\ಳಗಿಳುಕುತಲಿಪ್ರಸವು ಲಿ* ಅಂದವನ ಜತೆ ಕುದಿ | Gಂದುಸಿಲುಕಿದ್ಯೋದನಕರಿದುದು | ಮುಂದೆಬಿದ್ದುದು ಪಾಂಡುರುತಿಯಾಗಿರ೦ಜಿಸಿ ತ್ರ | ೬ | ನೆಲದೊಳಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಜಡೆಯನು | ಬಳಿ ಕುದಂಕನುಕ೦ಡ ನೆರೆವೆ | "ಇಸಿತೆನುತಲಿನಿಜನುರಿತು ಕವನು) ಳಿದ . ಅಳಲುತಿರಲದನೊಡಿದರು ! ಸೆಲೆಸುರಿವಕುಸಿರುಗಳನಂ | ೬-ಟಿಯೊಳಗೆಸಿಡಿಯೊಂದನಿಜನಂದನಗೆನಪು ನಿದಾ || ೬೫ | ಬಳಿ ಕಲಾಗುರುತುತಿ ಯಾತ್ಮ | :ಲಿಯೋಳಾರ್ದಿಷಿನಕ್ಷು ವರಿಯ 1 ನಲಿದುವಿಡಿದಳುತುದಿವರದನಾ ಗಬೇಗನಲಿ | ಇಳೆಯೊಳಗೆ ತಾಬಿಟ್ಟಜಲವೆ ಗಳಿಸಿಕುಡಿದುದಕಂಡು ಕ್ಷಣ | ಜೋಳಗೆಯಾಗುರುವಾತ್ಮನಕರ ನುಡಿಸಿದನ || ೬ | ಹೇಳುಮಗನೆಯುದಂನಿನಗಾ | ಭೀಳ ಶೋಕದಾದುದೇಕಂ | ದಲಲಿತಮತಿಯಾTT® ತಮಸc ಯಾಶ್ಚರನ | ಲಾಲಿಸಲುಮತ್ತಾತನುಡಿದನು 1 ಲೀಲೆಯಲಿಕರಿಗೆ ಬಹುವರೆ | ಆಗಳನರೆಕಟ್ಟಿವರವನುಕೆ J ಜು ದಿನಗಳಿ | ೬೬ | ಪಲವುದಿನಮೊದಲಾಗಿಸಿಮ್ಮಡಿ ಗಳನುಸೇವಿಸುತ್ತಿದ್ದೆನಾನೆಂ | ದೆಲೆಸಿರುವೆನೆನ್ನೆ ಯೊಳುಸಿದು ಇದಯೆನಿನಗೆ | ಒಲಿದುದುರುಜರೆಯದನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ | Wುಳಲಿದೆನುನಾ ನೆನಲುಮನದಲಿ | ಮೊಳೆಯಕೃಷಿಗೌತಮನುವದನ ತುರದಲಿತುದಾ || ೩v | ಹೊರೆಯಹೋದುದೆನುತೃದುತಿಖವ | ಧರಿಸದಿರುವನ್ನು ತ್ಯಜೇಯನಾ | ದರಿಸಿಕೆ ಇಡುವೆನುಮದುವೆ ಯಾಗಶಿನಿನಿಂನೂ || ಪರಮತೆಜವನುಳ್ಳನಿನ್ನ ನು { ವರಿಸುವದೆಮತ್ಮನುಜಯಲ್ಲದೆ | ಧರಣಿಯಲಿಕನ್ನಿಕೆಯರರು. ಯರಲ್ಲವಿಕ್ಕವರೂ | ರ್೬ | ಗುರುಸುತ್ತುವರಿಸಿದರೆಬಪ್ಪುದು | ದುರಿತವೆಂದಂದಿರಧರ್ಮ ವು } ಬೆರಸದಂದದಿವರವನಿತ್ಯ ನುನಿನುಖವನವಾ | ಧರಿಸಿಮುದದಲಿಮನೂಜೆ | ವರಿಸೆನಲುತದಾಕೈಕಂಗಿ ಕರಿಸಿದನುಚಿತದಲಿನಲಿದುದು ಕಮುನಿವರನೂ | ೭೦ || ಬಳಿಕಯವನಲಕ್ಷ್ಮಿಯನುತಾ | ನೋಲಿದುಧರಿಸಿಯದಂಕಸcಯಸಿ | ಕನುವಿದ್ದು ವೆನೆಗೌತಮನಸುತೆಯೊಡನೆ | ನಲಿವುಮಿಗಲುದ್ರಾಹಶೀಲಾ | ಕಲಿತನಾಗಿಮುನೋಮುದದಲ | ಗುರುಸಿ” ಭಿನಯಿಸಿ ಯಾತಂಗಾಗಳಿ೦ತುದಾ || ೩೧ | ಎಲೆಗುರುವಕನಿಮ್ಮ ಮಾನಸ | ದೊಳಗೆಬಯಸುವಿರೇನನದ• | ಗಳನಿಮಗೆ ತಲE ನೆಗುರುದಕ್ಷಿಣೆಯನಾಕೊಡದೇ | ನಿಲಲುಚಿತವಲ್ಲೆನಗೆಯದರಿಂ | ದೊಲವದೇತರೊಳಾವುದೆಂಬುದ | ತಿಳುಹಿಸಿವೆಂದೆನಲು ಗೌತಮಮುನಿವನಿಂತಂದಾ | ೭೨ ... ಮಗನೆಕಳ್ಳನಿನ್ನ ಸಚ್ಚರಿ | ತಗಳೆನಗೆಗುರುದಕ್ಷಿಣರೂ { ಜಗಳೆನಗೆಚಿ೯ನ್ನು ಕಿರು ದಕ್ಷಿಯಹಂಗೆ # ೪ ಮಿಗಿಲೆನಿಸಿಚಿತದಲಿಕಾಮನ ಹೊಗಿಸುವವರಾವಲ್ಲವಿದನಾ ವಗವ್ರಸೀನದಿಗಳೇನುತ್ತರಲು ! ದತಿ | ೭೬ | ಎನಲುಗುರುವಿನಿಹರ್ತ ಮನದೊಳಗೆಹರ್ಸಸಿತದುಕಿಯ | ನನವಮಿಗೆ ತತ್ರ ಯುನಿಸಿಗೆ ಒಳ್ಳೆ -