ಪುಟ:ಕನ್ನಡ ಮಹಾಭಾರತವು ಸ್ತ್ರೀ ಪರ್ವ.djvu/೫೪

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

________________

ಸ 0 ೧. ಕಾ೦ ೩ ಸ ನಿ ೯ – ೬ ಸ ಏಳ ನ ನ 6 , ಸAಚನೆ | ಆನರೀಸುತನರುಹಿದನುಚುಮು ಸೂನುವಿಗವಿಸ್ತರಿಸಿದಳ | ಜ್ಞಾನ.೫ಗವನಧಿಕವೆನಿಸಿ ಗಮಕ್ಷಮಾರ್ಗ | ವದ |! ಕೇಳುಜನಮೇಜಯಧರಿತ್ರಿ | ಮಾಲಧರ್ಮಜನಾಗಭೀಷ್ಮನ | ಕೇಳಿದನುವಿಜ್ಞಾನಯೋಗವುಳುಹುತ್ರನ ಗಂದೂ | ಮಲೆನಾನಿನ್ನು ಗಯಸುತಲಿ | ದಲಿಸಿದನಲಿವೃದಯನುತಮುನಿ | ಜಾಲಪರಿತೂಸುವಳರದಶಿಭೀಷ ನಿಂತಂದಾ | ೧ | ಆದಿಲಿಯಾಂಗಿರಸವನುಸಂ | ವಾದವಂಬಿತಿಹಾಸವೊಂದುಂಟಾ | ದರಿಸಿಕಳ್ಳನ ಮನಸುರಗು ಎನಗೆದೀ | ವಾದವಕನಮಿಸಿ:ನನಗತಿ | ಮೋದದಲಿವಿಜ್ಞಾನಯೋಗವ | ನಾವಿಕಟಾನನೀ ಹೇಳೆಂದು ಕೇಳಿದ ಸು || ೨ | ಎನಲುಗುರುವಿಂತೆಂದಕಳಲೆ | ಮನುವನಸತ್ಕರ್ಮಭಕ್ತಿಗೆ 1 ಆನಿವಸಡುಕಾರಣಗಳಹವಾಜಾನಯೋಗ * | ಮನುಜನಾತಾನಿಕರ್ಮಗ | ಳನುಸುಳುಹಿತಕರ್ಮಸಂಚಯ | ವನುನನನವರತವುಟಸುಖಗಳನಯ * || ೩ | ನರರಿಗಾವುದುಸಖ್ಯಕಾಲಾಂ | ತರದಳವುದುಃಖಂಗಳಹವೀ ಪರಿಯರಿದುಘಲವೆಡೆಗಳಲಿನಿರಪೇಕ್ಷನೆಂದೆನಿಸಿ!! ಇರಲಸೌಖ್ಯವುದುಃಖವೆಂಬಿವು | ಪರಿಹರಿಸುವವುವಿಸಕಂನಿತ | ನರವಿಜ್ಞಾನೈಕಬುದ್ದಿಯಲಶವುನಿಧಿಗಳ 1 ೪ || ತಿಳಿಯಬ ಸ್ಪರ್ಶರೂಪಂ } ಗಳಿಗರಸಗಂಧಂಗಳಿಗೆತಾ | ಬಳಕೆಯಿಲ್ಲದಕಥದಿನಿಂದಿಯಸಮಿತಿಹೋದ ಈ 11 ನಲೆಗೆ ಇದುವರತರಸ ಜೀಲವನಂತಜ್ಞಾನವೆಂದಿಂ | ತಲಘಮಹಿಮೆಯನುಳ್ಳಡಿಧಿಕy೦ಹವರಿಯೆಂದಾ | | | ಜಗದೊ ಉಸಿಪುನ್ನಪುಂಸಕ | ತಗಳುಪರವಸ್ತುವಿನೊಳಪ್ಪದೆ | ಯಗಲಿಕಯನವುಸರ್ವಕಾಲದೊಳ್ಳದಿಹುದರಿಂದ | ಬಗೆಯ 'ಪತ್ರದ ವತಯ | ಲೆಗಳಕೂಡದೆದೀವಿಸುತಲವು | ಮಿಗಿಲೆನಿಸುತಿಹಬೋಧದೇಹದಲಿರಂಜಿಪುದೂ | 4 | ಬೆಳಗು ಹದೀವಿಗೆದಾರ್ಥ೦ | ಗಳಪ್ಪಕಾಶಿಸಬಗೆಯಮಾಡುವ | ವೇಲುನಿರಂತರಸಿತೃನಿರ್ಮಲಶೋಧನ | ವಿಲಸದಾ. ತೃಭೆಗಳಿಂದಿಯ | ಗಳನುಮನವನುವಿಗತಜಾಡ್ಯಂ | ಗಳನುಮಾಡುತಲಿವೃದನುದಿನವೆಂದನಾಂಗಿರಸ | ೭ ಮನವೆ ಕೇಳಬಿಂದಿಯಂಗಳು | ಮನವುಕಿ )ಯಗಳನುಂಟುಮಾಡುವು | ದನವಲನವದ್ಯನೆನಿಸಿದನರವುಪುರುಷನಿಗೆ | ಮ ಸುಜನಾಥನಮುಂದೆನಿಚ್ಚಲು | ತನತನಗತಕ್ಕಂತಕಾರ್ಯಗ ಳನುಬಹಳವನುಮಾಡಿತೋರುವವನಂದದಲಿ {{ v 1 ಅನಲಮರನೊಳಗಿದ್ದು ಕಾಣಿಸುವ | ನಕುಶಾರದ ಮುಖಬರಸಾ | ಧನದಿಕದಿದದಕಡೆಯಲದರೊಳುಕಾಣಿವಂದದಲೀ | ಮ ನವಳೆದರಂತನಲnಸಿ | ತನುವತರ್ತ್ತವಕಾಣಲಳವ | ಲ್ಲನುವರಿದುವದೊಕ್ಕವದದಲಿಕಾಣಬೇಕದನ || ೯1 ತಿಳಿದು ನೋಡಲುಚಿತ್ವಕಿಂದಿಯ ಗಳಿಗೆಯೆದ್ದಲುಬಾರದಿದ್ದರೆ | ಲಲಿತವಹಪರತತ್ವವನ್ನುವಭಾವವೆನಿಸುವದೇ | ಎಲಿಮನುನಃ ಜನರನಟಂ | ಗಳುಹಿಮಾಂಕುವಿನವರಭಾಗವ | ಬಳಸದಿದ್ದರಲೋಕವೆಲ್ಲಿಯದಿಲ್ಲವೆನಿಸುವುದೇ | ೧೦ | ಬಲುಹನಿಸಿಬ ಹುಸಾದನಾವಳಿ | rಳಲಿದಕ್ಷನುಭದದಂತಾ | ವಳವಡಿವಂದದಲಿವಿಜ್ಞಾನದಲಿತನನ | ನೆಲೆಯಕಾಬನುಯೋಗಿಸ ನಿಯರಿ | ಗಳನುಸಕಿಯರಿವಂತಪುರುಷನ | ಹೊಲಬದಿವ್ಯಜನಿಬಲ್ಲನುಮನು ಕೇಳೆಂದಾ | ೧೧ ಜನನಮಾವಾಸ್ಯಯ ತಿನ್ನುಗಲ | ನಕಳೆಯತಾವ್ಯಾಣದಿದ್ದರೆ | ಇನಿತರಿಂದಮ್ಮಗಾಂಕುವಿಗಮಗನಾಶವೆನಿಸುವುದೇ | ಮನವುಕಾಣದೆನಿಲುಗೆ ಪರಮ | ತಗೆಭಾವವೆಂಬಧೀನಂ | ತನುವರದೃಢಜ್ಞಾನದಲಿಭಾವಿಸಲುಬೇಕೆಂದಾ | ೧೨ | ರವಿಯಬಿಂಬವನರಿವಿ ಧುಂತುದ | ಕವಿಯಕಾಣಿಸದಿದ್ದು ಬಳಿಕದು ! ಕವಿಯದಿಹವೇಳೆಯಲಿಕಾಕಿಸಿಕdಂಬರೀತಿಯಲಿ ! ಅವಗಡಿಸುವಜನ ವಿರವ | ಸುವನುಕಾಣಲುಬಾರದಜ್ಞಾನವಿರವ ಸ್ತುವನುಕಾಣಲುಬಾರದ 1 ನವುಲಗಪರಮಾತ್ರ ಕಾಣಿಸಿಕೊAಂ ಬತಾನೆಂದಾ | ೧೩ || ಜಲಕದರಿಕೊಂಡಿರಲುರಹದ ರೂಳಗಕಾಣಿಸಲರಿಯದದುಮಿಕ | ಶ್ರೀದಿರಲುಪ್ರತಿಬಿಂಬವಲ್ಲವು ರುವಂದದಲೀ | ಕಲುಷತಿಯನ್ಯದಿರಲುತೂರಿಸ ದಲಘುತರಪರತತವಾನಸ ]ದೊಳಗಭಾವಿಸಸುವ ಸನ್ನ ತಯಿರಲುಕಾಳಜಿ ಪುದೂ fa| ಅನಘಆಳಂದ್ರಿಯಗಳೆಲ್ಲವಮನುಜನವರಿಯಲಿಬಿಟ್ಟರತನಗದುಃಖವವಾಡುತಿಸವವನೆಲ್ಲವನುಕಟ್ಟಿ! ಪುನವಸುಸ್ಥಿರವಾಗಿವಿರಚಿಸಿ ಘನತರೇಂದಿಯಜೊರಬಾಧೆಗ ಳನಿತುಂದ್ಧದತರದೊಳಕ್ಕನಕಾಣಬೇಕಂದಾ {1 ಮನುವನಾಸಕ್ಷಯದಿಬೋಧಕ | ಘನತೆಯಾವಾದಿಸಲುವಡುವುದು | ಮನಕಬೆಳಗಿದದರ್ಪಣದರೀತಿಯಲಿಕಾಳಿಘದ ಮನುಜನಂತರ್ದೃಖ್ಯಗಳಿಗಾ | ತನುಬಳಿಕಮರೆಯಾಗಲಿನಿ | ಅನಿಸಿತೋರುವರನ್ನಹತ್ನವನೈದಬಹುದೆಂದಾ|nt ಬಳಿಕಸಮ್ಮಜ್ಞಾನಗತಿವೆಗಳಏದೆನಿಸುವಮಾಯೆಮರೆಯುದೇಕೊಲಗಿಸುವರೀತಿಯನುತಿಳುಹುವೆನೆಂದುನಿಯೇ