ಪುಟ:ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವಂ ೨.djvu/೪೨

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

________________

ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಮಂಜರಿ ಬೆರಕೆಯ ಬೆಳಗಡರೆ ಮೆಯ್ಯನಗ್ಗದ ಪೆಂಡಿರ್ || ನರೆದಲರ ಚವರಮಂ ಬಿ! ತರಗಿ ಬೀಸುತ್ತುಮಿರ್ದರೆರಡುಂ ಕೆಲದೊಳ್ ೧೩ ಸುಗಿವೆವೆ ಮಲೆನವರಂ ಕೊ। ಡಗಗಟ್ಟಂ ಕಟ್ಟಿ ತರ್ಪೆಂ ಬೆಸಸೆಂದೊ | ಯ್ಯಗೆ ಕಿವಿಮೆಚ್ಚುವ ತೆದಿಂ || ಸೊಗಯಿಸಿದುವು ಕಣೆಯ ಗಜಪವಲರ್ವಿಲ್ಲ ವನಾ ||೧೩೯ ಮುತ್ತಿನ ಸರಕ್ಕೆ ನುಣ್ಣುಂ | ಬಿತ್ತರಿಸಿದ ಬೆಳ್ಳುವಲ್ಲದಿ೦ತೀಪೊಸಗಂ || ಹೆತ್ತ ದೆನೆ ನಗುವಂತೆರ್ದೆ | ನದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ತಿಸರವೇ ಸೊಗಯಿಸಿತೋ ! || ೧೪6) ತನಗೆಅಕದೆಂಗದವರಂ | ಮುನಿಸಂದಿಡಲೆಂದು ಸಮೆದ ಮಾಂಬಳಯಂ || ದನೆ ದಾಳಿ೦ಬದ ಕಂಬಿ | ಚಿನ ರನ್ನದ ತೋಳೆ ಬಂದಿಯೇಂ ತೊಳಗಿದುದೋ! 8 ೧8 ಬಿರಯಿಗಳನೆಲ್ಲ ರಂ ಮುಳ| ದುರವಣೆಯಿಂ ಮೆಟ್ಟುವೆಡೆಯೊಳುಚ್ಚಳಿಸುವ ನೆ || ಇರೊಳೊಂದಿದಂತೆ ಬಂದುಗೆ | ಯರಲ ತೊಡರ್ ತೊಡರ್ದು ಕಾಲೋನಪ್ಪಿದು! | ವ|| ಅಂತು ನೋ೬ರ ಕಣ್ಣೆ ನೆಲೆವೀಡಾದ ನನೆವಿಲ್ಲಬಲ್ಲ ಹನ ಮೇ ೧ ನವೆಯಕಣಗಳಲರ್lಲ್ಲವನು. ಗ|| ೧ ಸನನಿಸಿತೋ | 4.ತನಗರಗದೊರಗುವವರಂ, ಕ|| - ಎ =