* 10 # ನೋಡಿ ರಘುನಾಥನು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪರಿಕರ ಎರಡನೆಯ ಪ್ರಕರಣ, ಇದ್ದನು. ಅವಳು ಪುಷ್ಪಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ, ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವ ಬೇನ್ ಯಲ್ಲಿ ಸವಿಪಸ್ಸನಾಗಿ ಓರ್ವ ಧೀರ್ಘಕಾರನಾದ ತರುಣಕು (ಸರಳಬಾಳಿ) ತನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಎವೆಯಿಕ್ಕದೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ತಿಳಿದಾಗ ರಘುನಾಥಸಿಂಹಸು ಕಿಲ್ಲೆದಾರನಿಂದ ಅಪ್ಪನಹೊಂದಿ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಖವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿ, ಪುನಃ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಆತನ ಭಪಾನೀ ಮಂದಿರದ ಕಡೆಗೆ ಹರಟು, ಈ ದುರ್ಗವನ್ನು ನ್ನು ನೋಡಿದಳು, ಆತನು ಆಗಲೂ ಅದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದನು. ಜಯಿಸಿದಮೇಲೆ ಶಿವಾಜಿಯು ಭವಾನೀಮತಿFeಂದನ್ನು ಆತನ ಎಡಗಡೆ ಖಡ್ಗವೂ ಬಲಗೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಲ್ಲೂ ಇರುವುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡಿಸಿ ಅಂಬರದೇಶೀಯನಾದ ಒಬ್ಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕಂಡು ಬಹುಕಾಲಕ್ಕೆ ಸ್ವದೇಶಯೋಧನೊಬ್ಬನನ್ನು ಮಹ ನನ್ನು ಕರೆಯಿಸಿ ದೇವಿಗೆ ಅರ್ಡನೆಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಯುದ್ದದ ರಾಷ್ಟ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಂಡುದಕ್ಕೆ ಆ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಸಂತೋಷ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಶಿವಾಜಿಯ , ಆ ಜೀವಿಯನ್ನು ಪೂಜಿಸದೆ ಯಾವ ಪಟ್ಟಳು, ಅನಂತರ ಆತನ ರೂ ಪಿಗೆ ಮರುಳಾಗಿ ತಾನು ಕುಯು ಕಾರ್ಯಕ್ಕೂ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತ್ತಿದ್ದ ಹಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಹೊರಟಳು. - ರಘುನಾಥನು, ಒದ್ದೆ ಯಾಗಿರುವ ತನ್ನ ಕೂದಲನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ರಘುನಾಥನು ಅವಳನ್ನು ರೆಪ್ಪಹಾಕದೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಹಗ ಕೊಂಡು ಯೌವನೋಚಿತವಾದ ಉಲ್ಲಾಸದಿಂದ ಇಂವಗು ಯೇ ನಿಚ್ಚೇಷ್ಟಿತನಾಗಿದ್ದನು, ಆಮೇಲೆ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯುಂಟಾ ವಂತೆ ಒಂದು ರಣಗೀತವನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ ಆ ಮಂದಿರವನ್ನು ಯಿತು, ಚಿಂತಾಮಗ್ನನಾಗಿ ಆತನು ಪುರೋಹಿತನ ದರ್ಶನ ಸೇರಿದನು, ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಪುರೋಹಿತನು ಇಲ್ಲದಿದ್ದುದರಿಂದ ನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಮೆಲ್ಲಗೆ ದೇವಸ್ಥಾನದೊಳಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿದ್ದ ಹೂವಿನ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಆತನ ಬರುವಿಕೆಯನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಈ ಸಂದರ್ಭ ಮರದಳಳಗೆ ಕಲ್ಲುಬಂಡೆಯಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ವಿಶ್ವವಿ:ಸಿ ದಲ್ಲಿ ಪುರೋಹಿತನ ಚರಿತ್ರವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳಿಸುವುದು ಅಗತ್ಯ ಕಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದನು. ವಾಗಿದೆ. “ ಸಂಧ್ಯವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ವಿಕಸಿತವಾದ ಹೂಗ ಈ ಪುರೋಹಿತನು ಅಂಬರದೇಶದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೆಂದು ಹಿಂದೆ ಇನ್ನು ಕುಯ್ಯಲು ಬಂದ ಓಶ್ವ ಕನೈಯು ಆತನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಹೇಳಿರುವುದು, ಆತನ ಹೆಸರು ಜನಾರ್ಧನ, ಸುಪುಸಿದ್ದ ನಾದ ಬಿದ್ದಳು, ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮಗ್ನನಾದನು. ಏಕೆಂದರೆ, ಆಕ ಮಹಾ ಅಂಬರದೇಶದ ಪ್ರಭ, ಆದ ಜಯಸಿಂಹನ ಸಭಿಕರಲ್ಲಿ ಈತ ರಾಷ್ಟಕನೆಯಲ್ಲ, ಧರಿಸಿರುವ ಉಡುಪನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ರಾಜ ನೋಬ್ಬನಾಗಿದ್ದನು, ಶಿವಾಜಿಯು ಬಲಾತ್ಕಾರಮಾಡಿದುದರಿಂದ ಪುತ್ರಜ್ಞಾನದವಳಂತೆ ತರುವುದು, ಬಹುದಿವಸಗಳಮೇಲೆ ಜಯಸಿಂಹನ ಅನುಮತಿಪಡೆದು ಜನಾರ್ದನದೇವನು ತೋರಣ ತನ್ನ ದೇಶದ ಬಾಲೆಯನು ಕಂಡುದರಿಂದ ಆತನ ಹೃದಯವು ದುರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೊರಟುಬಂದನು. ಆತನಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದೆ ಹೋ, ವಿಕಸಿತವಾಯಿತು, ಅವಳ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಮಾತ ದರೂ ಸ್ವದೇಶವನ್ನು ಬಿಡುವುದಕ್ಕೆ ಕೆಲವು ದಿವಸಗಳ ಮುಂಚ ಮಾಡಿಸಬೇಕೆಂಬ ಅಪೇಕ್ಷೆಯುಂಟಾದರೂ ರಘುನಾಥನು ಆಶೆ ಒಬ್ಬ ಕ್ಷತ್ರಿಯ ಕನ್ನೆಯನ್ನು ತಾನು ಪೋಷಿಸುತ್ತಿದ್ದನು ಅವಳ ಯನ್ನು ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ತಾನು ಕುಳಿತಿದ್ದ ಸ್ಥಳದಿಂದಲೇ ತಂದೆಯು ಜನಾರ್ದನನ ಬಾಲ್ಯ ಸ್ನೇಹಿತನು, ಅವಳ ತಾಯಿಯು ಅವಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಜನಾರ್ದನನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಅಕ್ಕಾ' ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು. - ಆ ಕಿಮ: ಮುಸ್ಸು ಸುಮಾರು ಹದಿಮೂರು ವರುಷವಿರಬ ಹುದು, ಅವಳ ಕೇಶರಾಶಿಯು ತುಂಬ ಔತೆಯಾಗಿ ಬೆನ್ನಿನ | ಜನಾರ್ದನನೂ ಆತನ ಪತ್ನಿಯ ಆ ರಾಜಕುಮಾರಿಯನ್ನು ಮೇಲೆಯೂ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆಯಬೀಳುವಹಾಗೆ ಬಿಡಿಸಿದ್ದಿತು, ಕಾಪಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅನಂತರ ಅವರು ಈ ದುರ್ಗಕ್ಕೆ ನೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅಪೂರ್ವ ಕಾಂತಿಯ ತೋರುತ್ತಿದ್ದಿತು, ಉದ್ದು ಬಂದು ಸೇರಿದರು. ಶವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಪುತ್ಥಳಿಯoತ ಅವಳ ಲೋಚನಗಳು ತಕ್ಕ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಾದ ಬಳಿಕ ಜನಾರ್ದನನ ಹೆಂಡತಿಯು ಕಪ್ಪಗಳಿಂದ ಕೂಡಿ ಮುಖಕ್ಕೆ ಶೋಭಾಯಮಾನವಾಗಿದ್ದುವು. .ದೈವಾಧೀನಳಾದಳು ವೃದ್ಧನಿಗೆ ಸರಳಬಲೆಯು ಹೊರತು ಕುಡಿಗಳು ಸಣ್ಣ ವಾಗಿ ಕಂಪೇರಿದ್ದುವು, ಸುಂದರವಾದ ಕರ ಮರು ಹಿತಚಿಚಕರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಬಾಲೆಯು ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಕಳಳಿ ಬಂಗಾರದ ಕಡಗಗಳೂ ಕತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಳಮಯವಾದ ಬಂದಂತ ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯವೂ ಹೆಚ್ಚುತ್ತ ಬಂದಿತು, ದುಗ ರದಕಕಶಿಸುತ್ತಿದ್ದುವು, ಇಂತಹ ಉಪಯನ್ನು • ಮಾಸಿಗಳದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಜನಾರ್ದನನ್ನು ಕರುವಿಳಂದೂ
