ಕರ್ನಾಟಕ ನಂದಿನಿ ನಂತರ ಉಂಡು ಕೈಬಾಯಿ ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳದ ಇರುವನು, ಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಆಯಿತಂದೂ ಅದರಿಂದ ಮನುಷ್ಯನ ಮಲಭೂತ್ರಗಳನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸಿಬಂದು ಕೈ ಕಾಲು ತೊಳೆದು ಯಾವಾಗಲೂ ಆರೋಗ್ಯಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಇರುವನೆಂದು ಕೊಳ್ಳದೆ ಇರುವನು-ಇತ್ಯಾದಿ) ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಮುಟ್ಟಬಾ ಅನೇಕರು ತಿಳಿದಿರುವರು, ಮಿತಭೋಜನಾದಿಗಳಿಂದ ಪ್ರಯೋ ರದು; ಉದಯಿಸುತ್ತಿರುವ ಸೂರ್ಯನನ್ನೂ ಗ್ರಹಣ ಹಿಡಿ ಜನವಿರುವುದು ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾದರೂ ಅಷ್ಟರಿಂದಲೇ ಎಲ್ಲವು ದಿರುವ ಸೂರ್ಯನನ್ನೂ ಅಸ್ತಮಯಿಸುತ್ತಿರುವ ಸೂರ್ಯ ಆಗಿಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮಿತಭೋಜನ ಮಾಡಬೇಕಾದರು ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಸಿ ನೋಡಬಾರದು; ಅತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ವಸ್ತು ಯಾವುದನ್ನು ಭಂಜಿಸಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಯಾವಕಾಲದಲ್ಲಿ ವನ್ನೂ ಅತಿಪ್ರಕಾಶಯುತವಾದ ವಸ್ತುವನ್ನೂ ಅಪವಿತ್ರವಾದ ಯಾವುದು ಹಿತಕಾರಿಯಾಗುವುದೋ ಅದನ್ನು ಭುಂಜಿಸದೆ। ವಸ್ತುವನ್ನೂ ಅಪ್ರಿಯವಾದ ವಸ್ತುವನ್ನೂ ಯಾವಾಗಲೂ ಕೆಂಬ ಉತ್ತರವೂ ಸಿದ್ಧವಾಗುವುದು, ಇದರಿಂದ ಯಾವ ನೋಡುತ್ತಿರಬಾರದು ; 14 ಇದೋ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು, ನೋಡಿ ಯಾವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಯಾವುದನ್ನು ಮಾಡಬಹುದು ಬನ್ನಿರಿ”ಎಂದು ಯಾವಾಗಲೂ ಯಾರಿಗೂ ತೋರಿಸಬಾರದು, ಯಾವಯಾವುದನ್ನು ಬಿಡಬೇಕು~ ಎಂಬ ವಿಚಾರವು ಸಿದ್ದ ವೇ ಬಲಶಾಲಿಯಾದವನೊಡನೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಹೋಗಬಾರದು, ಆಗುವುದು, ತಲೆಯಮೇಲೆ ಹೊರೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಹೋಗ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವಸಂತಾದ ಆರು ಋತುಗಳು ಸಿದ್ಧವಾಗಿ ಬಾರದು; ದೇಹದಲ್ಲಿ ಸ್ವರವು ಹುಟ್ಟುವಂತೆ ಮಾಡಬಾರದು ವುದು ಶಿಶಿರಾದಿ ಗ್ರೀಷ್ಮಾಂತಕಾಲವು ಉತ್ತರಾಯಣ ( ಎಂದರೆ ನೆಟ್ಟಗೆಬಂದಹಾಗೆ ನಡೆವುದು, ಮೊದಲಾದುದು ) ದಲ್ಲಿ ಬೀಳುವುದು, ಇದಕ್ಕೆ ಆದಾನಕಾಲದೆಂದು ಹೆಸರು ತಲೆಯ ಕೂದಲನ್ನು ಕೈಯಿಂದ ಕೊಡವಿಕೊಳ್ಳಬಾರದು, ವರ್ಷಾ ದಿಯಾಗಿ ಹೇಮಂತಾ೦ತಕಾಲವು ದಕ್ಷಿಣಾಯನದಲ್ಲಿ ಪೂಜ್ಯರಾದವರಿದ್ದರೆ ಅವರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ನುಗ್ಗಿ ಹೋಗಬಾ ಬೀಳುವುದು, ಇದಕ್ಕೆ ವಿಸರ್ಗಕಾಲವೆಂದು ಹೆಸರು ಆದಾನ ರದು, ದಂಪತಿಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿಯ ಹಾಗೆ ಹೋಗಬಾರದು, ವೆಂದರೆ ಗ್ರಹಿಸುವುದು, ವಿಸರ್ಗವೆಂದರೆ ತ್ಯಜಿಸುವುದು. ಶತ್ರುವಿನ ಅನ್ನವನ್ನೂ ಗಣಿಕೆಯ ಅನ್ನ ವನ್ನೂ ಒಂದುಕಾಲ ಸೂರ್ಯಕಿರಣಗಳು ಭೂಮಿಯಿಂದ ರಸವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಈ ತಿನ್ನಬಾರದು, ಯಾವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿಯೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ತೆಗೆದು ಹಾಕಿಬಿಡುವುದರಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ಆದಾನಕಾಲವೆಂದೂ ಬಗೆ ಹೋಗಯಾಗಬಾರದು, ತಿಳಿಯದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗ ಭೂವಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ರಸವು (ಮಳೆ, ಹಿಮ) ಮೇಲಿಂದ ಬೀಳು ಬಾರದು, ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ನ್ಯಾಸವನ್ನು ಇಟ್ಟಿಕೆಒಳ್ಳಲೇಬಾರದು. ವುದರಿಂದ ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ವಿಸರ್ಗಕಾಲವೆಂದು ಹೆಸರು ಜೂದವೆಂದರೆ ದೂರದಲ್ಲಿಯೇ ಇರಬೇಕು, ಹೆಂಗಸರ ಮಾತ ಆದಾನಕುಲದಲ್ಲಿ ವಾಯವೂ ಚುರುಕಾಗಿ ಬೀಸುವದು. ನ್ನು ನಂಬಿ ನಡೆಯಬಾರದು, ಅವರು ತನ್ನನ್ನು ಕೇಳದೆಯೇ ಚಂದ್ರಕಿರಣಗಳಿಗೂ ಅಧಿಕತರವಾದ ಪ್ರಕಾಶವಿರುವುದರಿಂದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದಿಂದ ವರ್ತಿಸುವಂತೆಯೂ ಬಿಡಬಾರದು, ಎಷ್ಟು ಅವ ರಸಶೆ ಇಷಣಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರಿಗಳಾಗುವುವು, ಭೂಮಿಗೆ ಯತ್ನದಿಂದಾದರೂ ಅವರನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ರಕ್ಷಿಸಬೇಕು; ರಸವು ಬೆಂದ ಜೀಳುವುದು ಹೆಚ್ಚು, ಗಾಳಿ ತಣ್ಣಗೆ ಮೆಲ್ಲಮೆಲ್ಲನೆ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನೇ ಮಲಗಬಾರದು, ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಬೀಸುವುದು, ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರರ ಕಿರಣಗಳಲ್ಲಿ ಅದಾನಕಾ ಮಲಗಲೇ ಬರದು, ಗಿಡದ ಕೆಳಗೂ ಮಲಗಬಾರದು' ಲದ ಆ್ಯಕ್ಷ ವಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಈ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಮನುಷ್ಯನ ಇವೇ ಮೊದಲಾದುವನ್ನು ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಕರು ನಿತ್ಯವೂ ಬಲವ ಹೆತ, ವುದು, ಬಲವು ಹೆಚ್ಚುವುದೂ ಇಳಿವುದೂ ಕ್ರಮ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ನಮಗೂ ಉಪದೇಶ ಮಾಡುವರು; ಕ್ರಮವಾಗಿ ನತವ ವ್ಯಾಪಾರವಾದುದರಿಂದ ಗ್ರೀಕರ್ತುವ ಅವುಗಳ ಪ್ರಯೋಜನಗಳೂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿಯೇ ಇರುವುವು ಆಯ ವರ್ಷತರ್ುವಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನು ಅತ್ಯಂತ ದುರ್ಬ ಇದುವರೆಗೂ ನಿಮ್ಮಚರ್ಯೆಯನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಲನಾಗಿರುವನು; ವಸಂತರ್ತುವಲ್ಲಿ ಯೂ ಶರದೃತುವಲ್ಲಿ ಯ ವ, ಗುಣಾವಗುಣಗಳು ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾ ಮಧ್ಯಬಲವುಳ್ಳವನಾಗಿರುವನು. ಖುತುಧರ್ಮ ದಿಂದ ಆಗುವ ಗಿಯೇ ಇರುವುದರಿಂದಲೂ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಭೇದವೋ ( ಎಂದರೆ ಗ್ರೀಷ್ಮರ್ತುವಲ್ಲಿ ಆದಾನಣವಾದ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೂ ಗಹನವಾಗುವುದರಿಂದ ಈ ಕ್ಷುದ್ರಪ್ರಬಂಧ ತ್ಯಕ್ಷವು ಪರಮಾಧಿಕವಾಗಿರುವುದು, ವಿಸರ್ಗ ವಿವಾದ ದಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲದುದರಿಂದಲೂ ಇಲ್ಲಿ ಚನ್ನಾಗಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಶೈತ್ಯವು ಪರವಾಲ್ಪವಾಗಿರುವುದು, ವರ್ಷಕರ್ುವಲ್ಲಿ ಆದಾನ ವಿಮುರ್ಶಿ ಸಿಲ್ಲ, ಅಪೇಕ್ಷೆಯುಳ್ಳವರು ಉದ್ಧಂಧಗಳನ್ನು ಜವಾದ ತೃಕ್ಷವು ಪರಮಾಲ್ಪವಾಗಿಯೂ ವಿಸರ್ಗಹವಾದ ಓದಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಈಗ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಶೈತ್ಯವು ಪರಮಾಧಿಕವಾಗಿಯೂ ಇರುವುವು; ವಸಂತರ್ಯುವಲ್ಲಿ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿರುವುದು, ಮಿತಭೋಜನಾದಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಆದಾನಜ ತೃಕ್ಷವು ಮಧ್ಯಾಧಿಕವಾಗಿಯ ವಿಸರ್ಗಜ
