fಆ ಈewಚಕ ಸಂದಿಸಿ ನಾರಿಯರ ಹೃದಯವು ಚಪಳವಾದುದರಿಂದ, ........ಯಾರಿಗ ಇಪ್ಪತ್ತಮೂರನೆಯ ಪ್ರಕರಣ. ಗೊತ್ತು?.......ನೀನು ಆತನನ್ನು ಮರೆತಿರುವ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ....... (ಅ ಕ ಮ ನ.) ಸಾಯಿಯ ಚಪಲತೆಯನ್ನು ನೋಡಿ, ಸರಳೆಯು - ನಾರೀಹೃದಯವು ಚಪಲವಾದುದೆಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿಯದು.” ಶಿವಾಜೆ ಛತ್ರಪತಿಯು ದೇಶದೊಳಕ್ಕೆ ಬಂದನೆಂದು ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರವು ಮಹೋಲ್ಲಾಸದಿಂದಿದ್ದಿತು. ಶಿವಾಜಿ ಪ್ರಭು _ಸೀತಾ:-ನನಗೂ ತಿಳಿಯದು; ಆದರೆ ಈ ದಿನ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ವ ಪುನಃ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯೊಡನೆ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ, ವಾಯಿತು. ತುರುಕನಕ್ಕೆ ಸ್ವದೇಶದಿಂದ ಹೊರಡಿಸುವನೆಂದು ಪ್ರಜೆಗಳು ಸರ:-ವಿಶದವಾಗಿ ಹೇಳಿರಿ, ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳತ್ತಾ ಬಂದರ.. ಸೀತಾ:- ನನ್ನ ಪ್ರಿಯಳು ನನ್ನನ್ನು ಮರೆತಿರುವಳು: ರಾಚಾ ಜಯಸಿಂಹನು ಬಿಜಾವುರ ನಗರವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿ ನೋಡಿದರೂ ಗುರುತು ಹಿಡಿಯದೆ ಇರುವಳು. ದರೂ ಅದನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲಾರದೆ ಹೋದನು, ಸರ:-ಆ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯಳಾರು? ಆತನು ಸಹಾಯವನ್ನು ಕೋರಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕಳುಹಿದ ವಿಜ್ಞಾಪನೆ ಸೀತಾ:-ತೋರಣದುರ್ಗ ದಲ್ಲಿ ಜನಾರ್ದನದೇವನ ಮನೆ ಗಳು ನಿಷ್ಪಲವಾದುವು! ತನ್ನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಔರಂಗಜೇಬನಿಗೆ ಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯ ಸಾರಿ ನಾನು ಯಾರನ್ನು ನೋಡಿ ಮನ ಸದಭಿಪ್ರಾಯವಿಲ್ಲವೆಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಕೊನೆಗೆ ಜಯ ಸಿಂ~ ಶೃನ್ನು ಇಟ್ಟೆನೋ, ಅವಳೇ ಆ ಸೌಭಾಗ್ಯವತಿ! ಯಾರ ಕಂತೆ ಹನು ಬಿಜಾಪುರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟ ರಂಗಾಬಾದಿಗೆ ಹೊರಟು ದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿನ ಮುಕ್ತಾಹಾರವನ್ನು ಹಾಕಿ, ಜೀವಿತವು ಹೋದನು, ಅಲ್ಲಿ ಕೂಡ, ಅವನು ಚಕ್ರವರ್ತಿಯ ಕೆಲಸಗ ಸಫಲವಾಯಿತಂದು ನಂಬಿದೆನೋ, ಅವಳೇ ಆ ಪುಣ್ಯವತಿ, ಘನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು, ತನ್ನಲ್ಲಿ .ವಾದಶಹನು ದುರ್ಬುದ್ಧಿಯು ಯಾರ ಕಟಾಕ್ಷವು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಸೂದ್ಯೋದಯವೋ- ಳ್ಳವನಾಗಿರುವನೆಂದು ಕೋಪಿಸಿಲ್ಲ.-ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಉದಾಶೀ ಯಾರ ಧ್ವನಿಯು ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳಿಗೆ ಸಂಗೀತವೋ - ಯಾರ ನತೆಯನ್ನು ತೋರ್ಪಡಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ, ನ ಹಾರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನು ಬಿಡಕೂಡ ಸ್ಪರ್ಶವು ಶರೀರಕ್ಕೆ ಚಂದನಲೇ ಸವೋ-ಅವಳೇ ನನ್ನ ಮನೆ( ದೆಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಗೆ ತರಿಸುವವರೆಗೂ ಜಯಸಿಂಹನು ದೇವತೆ! ಈಗ ಗುರುತಿಸಬಲ್ಲಳೆ? ತನ್ನ ಪ್ರಯತ್ನ ವನ್ನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ, ಲೋಹಗಡ, ಸಿಂಹಗಡ ಆ ಕಂಠಧ್ವನಿಗೆ ಸರಳಬಾಲೆಯ ಹೃದಯವು ಕಪಿಸಿತು ಪುರಂದರ ಮೊದಲಾದ ದ ರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಗಲಾಯರ ಸೇನೆಗ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಆ ದೀರ್ಘಕಾಯನ ಗುರುತುಹಿಓ ಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ತನ್ನ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಅಸಾಧ್ಯ ದಳು, ಅವಳ ತಲೆಯು ತಿರುಗಲಾರಂಭಿಸಿತು, ಕಣ್ಣುಗಳು ಮು ವಾದುವುಗಳನ್ನು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬಾರದಂತೆ ಧ್ವಂಸಮಾಡಿಸಿದನು. ಙ್ಗಹೋದುವು, ಉದ್ರೇಕವನ್ನು ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡು 'ಕ್ಷಮಿಸಿ” ಬಾದಶಹನು ಜಯಸಿಂಹನು ಕೃತಕಾರನಾಗಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಎಂದು ಸರಳೆಯು ಕೈಗಳನ್ನು ಚಾಚಿದಳು, ಬೀಳುವಂತಿದ್ದ ಕೇಳಿ, ಸಂತೋಷಿಸಿ, ಅವನನ್ನು ಅವಮಾನಿಸಲು ಪದಚ್ಯುತ ಪ್ರಿಯಳ ಶರೀರವನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ಮೆಲ್ಲಗೆ ತನ್ನ ಸವಿ ನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ, ಡಿಲೀನಗರಕ್ಕೆ ಬರುವಂತೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದನು. ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿಕೊಂಡು, ಸರಳಿಗೆ “ತಿತಪ್ಪಿತು, ಸ್ವಲ್ಪ ತರುವಾಯ ಆತನ ಪದವಿಗೆ ರಾಜಾಜಸ್ವಂತಸಿಂಹನನ್ನು ನಿಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಗಲು, ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತೆರೆದಳು, “ದ ಮಿಸಿದನು. ಯೇಶ್ವರನು ತನ್ನನ್ನು ಆಲಿಂಗನೆ ಮಾಡುತಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡಳು, ಅಂತ್ಯದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಅವಮಾನವು ಸಂಭವಿಸಿದುದರಿಂದ ಆಗ ಅವಳ ಸಂತಪ್ತ ಹೃದಯವು ರಘುನಾಧನ ಸ್ಪರ್ಶ ಜಯಸಿಂಹಸ ಮನಸ್ಸು ಕೆಟ್ಟು ಹೋಯಿತು, ಆತನು ಮಾರ್ಗ ದಿಂದಶೀತಲವಾಯಿತು, ಇಬ್ಬರ ವಿಶ್ವಾಸವೂ ಒಂದೇ ಆಯಿ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ರೋಗಪೀಡಿತನಾಗಿ ಮಂಚದಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು. ತು, ಚಲಿಸುತಿದ್ದ ಅವಳ ಕಪೋಲಗಳನ್ನು ಜೀವಿತದ ಮೊದ ಅವಮಾನಿತನೂ, ವ್ಯಾಧಿಪೀಡಿತನೂ, ವೃದ್ಧನೂ ಆದ ಲನಸಾರಿ ರಘುನಾಧನ ಕಪೋಲಗಳು ಮುಟ್ಟಿದುವು. ರಾಜಾಜಯಸಿಂಹನು ಮಲಗಿಕೊಂಡಿರಲು, ಒಂದುದಿನ ಸೇವ ಆಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಅವಳು ದಿಗ್ಭ್ರಾಂತಳಾದಳು. ಅದು ಕನೊಬ್ಬನು ಸವಿಾಪಿಸಿ, 'ದೇವಾ! ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಸೇನಾಪತಿ ನಿಜವೆ? ಅಥವಾ ಸ್ಪಷ್ಟವೆ' ಸರಳಬಾಲೆಯು ಗಾಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಯ: ತಮ್ಮ ದರ್ಶನವನು, ಈಾಡಲು ಬebತುಕತೆ. ಇರುವೆಯಂತ ನಡುಗುತ್ತಾ 'ಭಗವಂತನೆ! ಇದು ಸ್ವಷ್ಟವೇ! ದಿನ ಅವನು ತಮ್ಮ ಪಾದಸನ್ನಿ ಧಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಉಪ ಹಾಗಾಗಿದ್ದ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಈ ಸ್ವಪ್ಯಾವಸ್ಥೆಯೇ ಇರಲಿ ದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಸಂತೆ, ಮತ್ತು ಈಗ ಗ್ರಹಿಸುವನಂತೆ.” ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬೇಡ” ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ ಎಂದು ವಿಜ್ಞಾಪಿಸಿದನು. ಕೊಂಡಳು. ಆತನನ್ನು ಸನ್ಮಾನಪೂರೈಕವಾಗಿ ಒಳಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು
