ಪುಟ:ಕರ್ನಾಟಕ ನಂದಿನಿ ಸಂಪುಟ ೩.djvu/೫೩

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

ರಾವತಿ. ೨ನೆಯ ಶouಳಿಯಿಂದ ಮುಂದೆಸಗಿದ್ದು - ಇರವತಿ~* ನಮ್ಮ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ,-ಈಶ್ವರಪ್ರಣೀತ ಆದರೂ ತಾವು ಹೋಗತಕ್ಕವರಾಗಿರುವ ಆ ನಗರಿಯ ವಾದ ವೇದಗಳಲ್ಲಿ.” ಅನನ್ಯ ಸಾಧಾರಣವಾದ ಸೊಬಗಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಚಿತ್ರವು ಎಂತಂ - ಸಿದ್ದರಾಮ-ಇದೇನು? ನಮಗೆ ಲಭಿಸಿರುವ ಈ ಅಚ್ಚಾ ತಹ ವ್ಯಾಮೋಹಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕುವುದೋ -ಎಂದು ಭಯ ವಕಾಶವನ್ನು ಕೂಡ ಇಂಧ ಶುಷ್ಕವಾದದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯೋ ಪಡುವೆನು ಹೇಗಾದರೂ ಆಗಲ, ನನ್ನ ಅಪರಾಧವನ್ನು ಣವೇ? ಸಂದರ್ಭ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮತವಿಷಯವಾದ ಚರ್ಚೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ ನನ್ನ ಮನೋವಲ್ಲಭನನ್ನು ನನ್ನಿಂದ ಅಗಲಿಸ ಮಾಡುತ್ತಲಿರುವ ದುರಭ್ಯಾಸವು ನಮ್ಮ ಜನರಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಲ ತಕ್ಕ ರಮಣಿಯು ಇನ್ನೊಬ್ಬಳಿಲ್ಲವೆಂದೇ ದೃಢವಾಗಿ ನೆಚ ವಾಗಿದೆ.' ನಿಲ್ಲುವೆನು " - ಇ07 - ಅದು ನಿಜ, ಅದಕ್ಕೂ ಸುಖಕರವಾದ ಆಗ ಸಿದ್ಧರಿಮನು ಅವಳನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಹಿಡಿದು ಇನ್ನೊ :ದು ವಿನೋದವನ್ನು ನಾನು ಬಲ್ಲೆ ಸು, ಅದು ಪ್ರೇಮಪೂರ್ಣಎ ದ ನಯನಗಳಿಂದ ನೋಡತೊಡಗಿದನು. ನಿಮಗೂ ತಿಳಿಯದುದಲ್ಲ'ವೆಂದು ಹೇಳಿ ಕೊಳದಿಂದ ಒಂದು ಆಗಳಿನ ಆ ವೀಕ್ಷಣಗಳಿಂದಲೇ ಸಹಸ್ರಾರ ಶಸಧಗಳಿಗಿಂತ ಚೆನ್ನೈದಿಲೆಯ ಹೂವನ್ನು ಕಿತ್ತು ಬೇರೊಂದು ದೊಡ್ಡದಾದ ಅಧಿಕವಾದ ಅರ್ಧವು ಹೊರಹೊಮ್ಮುತಲಿದ್ದಿತು ಇಷ್ಟರಲ್ಲ ಕಮಲಪತ್ರದ ಮೇಟ್ಟ ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ತೇಲಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಕಂಕಣಧ್ವನಿಯುಂಟಾದುದನ್ನು ಕೇಳಿ ಇ೦) ತೀರದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನೀರನ್ನು ಕೈಯಿಂದ ಸಂಚರಿಸುತ್ತ-ಈ ವತಿಯು (ಜೀವಿತೇಶ್ವರ! ನನ್ನ ದಾಸಿಯಾದ ನಿಪುಂಜಿ ವೈದಿಲೆಯು ತನ್ನ ಮನೋವಲ್ಲಭನ ದೃಢಪ್ರೇಮವನ್ನು ಕೆಯು ಇತ್ತಕಡೆಗೆ ಬರುತ್ತುರುವಳು ಯಾರೋ ನನ್ನನ್ನು ತೋರಿಸಬಲ್ಲುದು, ನನ್ನ ಪುಣ್ಯಬಲವು ಹೇಗಿರುವುದೂ ಕರೆಯುತ್ತಿರಬಹುದು, ಆದುದರಿಂದ ಈಗ ನಿರುಪಾಯವಾಗಿ ನೂಡುವೆನು.” ಎಂದ, ಮೆಲ್ಲನೆ ನಡಿದಳು, ಆಗ-ಈ ತಮ್ಮ ಸಹವಾಸಸುಖವನ್ನು ತೊರೆದು ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದೆ” ಮರುಳಾಟವು ನಿನಗೆ ತಕ್ಕುದಲ್ಲ'ವೆಂದು ಸಿದ್ದರಾಮನು ಎ೦ದಳು ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ವಿವಿಧ ಸ್ವರ್ಣಾಭರಣಗಳಿ೦ದ ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿದನು, ಇತ್ತ ಆ ಹೂವಿನೊಡನೆ ಆ ಎಲೆಯು ಸ್ವಲ್ಪ ಅಲಂಕೃತೆಯಾದ ನಿಪುಂಜಿಕೆಯು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ- ಕು~ ಹೊತ್ತಿನವರೆಗೆ ತೇಲುತ್ತಲಿದ್ದಿತು, ಅದನ್ನು ಕಂಡು ಪ್ರಾಣ ಮಾರಿಸ್ವಾಮಿಯವರು ನಿಮ್ಮನೆ ಕಿರುಮನೆಗೆ ಹೋಗು ವಲ್ಲಭಃ ಈವರೆಗೂ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮವು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿಶ್ಚಲ ವಂತೆಯೂ ಮಹಾಶಯರಾದ ಕ...ಕ ಸಿದ್ಧರಾಮರಿಗೆ ವಾಗಿ ನಿಂತಿರುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ” ಎಂದಳು, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಭೋಜನಕ್ಕೆ ದಯಮಾಡಿಸಲು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವಂತೆಯ ಅಪ್ಪ ದಕ್ಷಿಣದಿಂದ ಒಂದು ಗ ಳಿ ಬೀಸಿ, ಆ ಎಲೆಯದೋಣಿಯು ಸಮಾಡಿರುವರು.” ಎಂದಳು. ಮಗುಚಿಹೋಗಿ ಅದರ ಮೇಲಣ ಹೂವು ಮುಳುಗಿ ಅದೃಶ್ಯ ಇರಾವತಿಯ ವಿನಯಪರಸ್ಪರವಾಗಿ ಸಿದ್ದರಾಮನ ಅಪ್ಪ ವಾಯಿತು ಆಗ ಇರಾವತಿಯ ಸಜಲನಯನೆಯಾಗಿ- ಣೆಯನ್ನು ಪಡೆದು ನಿಪುಂಜಿಕೆಯೊಡನೆ ಹೊರಟು ಅರಮನೆ « ಅಕಟಾ! ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನ ಶಂಕೆ ಕೇವಲ ಕಲ್ಪನಸ್ಕೃಷಿ ಹೊಳಗೆ ಹೋದಳು, ಇತ್ತ ಸಿದ್ದರಾಮನ ತನ್ನ ಗುರುವಿನ ಯಲ್ಲ.” ಎಂದಳು. ಸನ್ನಿಧಿಗೈದಿ ಆತನೊಡನೆ ಭೋಜನಶಾಲೆಗೆ ಹೋದನು, ಅಲ್ಲಿ ಆಗ ಸಿದ್ದರಾಮನು – ಪ್ರಿಯೆ! ಇದೇನು? ಗ್ರಾಮಕ ಊಟಕ್ಕಾಗಿ ಬಗೆಬಗೆಯ ರುಚಿಕರವಾದ ಪಲ್ಲಿಯ ಪದಾಧ ಯರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕಮ್ಯವಾದ ಇಂಥ ಮರುಳಾಟದಲ್ಲಿ ಗಳು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದುವು ತನ್ನ ಅತಿಧಿಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಗ್ರ ಸುಶಿಕ್ಷಿತಯ ಸಕ್ಕುಲಪ್ರಸೂತಯೂ ಆದ ನೀನೂ ನಂಬುಗೆ ವಕ್ಕೆ ಕುಂದಕವುಂಟಾಗದಂತ, ಸಲ್ಲಣನು ಸತ್ಕಾರಪರಸ್ಪರ ಯನ್ನಿಡಬಹುದೇ? ವಚನಬದ್ಧನಾದ ಕ್ಷತ್ರಿಯನ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಗಿಂತ ವಾಗಿ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡು ದಿವ್ಯಾಸನಗಳ ಮೇಲೆ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ ಗಿಡದೆಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಅಧಿಕ ವಿಶ್ವಾಸವೇ?” ದನು. ಹಲವು ಸೇವಕರು ಬಡಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತತ್ಪರಂಗಿ ಇರಾ:- ಪ್ರಾಣಾಧಿಕ! ನೀವು ಹೇಳುವುದು ನಿಜವೇ ದ್ದರು. ಭೋಜನವು ನಡೆಯುತ್ತಿರಲು ಅನೇಕ ವಿಷಯ ಆದರೂ ಏಕೆ ನನ್ನ ಹೃದಯವು ಅಧೀರವಾಗಿ ಸಡುಗ ಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಮಾತುಗಳು ಹೊರಟವ ಆದರೆ ಆ ತೊಡಗಿದೆ. ತಮ್ಮ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ದೃಢವಿಶ್ವಾಸವುಳ್ಳವಳೇ ಮಾತುಗಳು ಅಂತರಿಕೆಯ ಲವಲೇಶವು ಇಲ್ಲದೆ ಕೇವಲ