________________
108 ಕದಂಬಸಂಗ್ರಹ ಕಲವರು ತರಾ ರಿಗಳನ್ನು ತಂದಿರುವರು, “ ಅಯ್ಯನವರಿಗೆ ನಾಳ ಮAY, ಎಲಾ ಅಗ್ರಯ್ಯ, ನಮ್ಮ ಮನೇನಾಗಿಂದ ಜೋತಾರೋ : ತೋಟಕ್ಕೂ ಗಂದಟ್ಟು ತಂಗಿನಕಾಯಿ ಇಡುವಲ” ಎಂದು ಕೂಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ಶುವಿನೆಲೆಗಳನ್ನು ತಂದು ಈಸಿ ತೋರಣಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದರು. ಈದಿನ ಜೀವರಸಹಠಾಧನೆ, ಶಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ವಾಲಗವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಊರು ಗಳಿಂದ &lಂಡ ಹೆಂಗಸರೂ, ಗಂಡಸರೂ, ಘುಳಗಳೊಂದಿವಂ, ದಿಂಡು ಬಾಗಲಿಗೆ ಬರುವದು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಒಳಗೆ ಹೋಗುವದು; ಹುಡು ಗರ ಜವಳಿಯು ಕೇಳಬೇಕಾದುದಿಲ್ಲ ; ಈ ಅವಾಂತರಗಳಲ್ಲಿ ರುವಾಗ ಪುರೋಹಿತನು ಬಂದು “ ಈದಿನ ವಧೂವರರಿಗೆ ಅಭ್ಯಂಗಸನ್ನುಸವರಿಗೆ ಬೇಕು, ಸಾಯಂಕiv ಎದುರುಗೊಂಓಟವದು, ನಿಃ ಅರ್ಥ, ಎಲ್ಲರೂ ೭ ಘಂಟಿಗೆ ಸಿದ್ಧ ಮಗಿರಿ” ಎಂದು ಹೇಳಿದರು ಈ ರಾಮಚಂದಯ್ಯನಪುರ ಹayಸಗುಳಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಬಿಡಾ ರವಗಿತ್ತು. ಗಂಡಿನವರು ಇನ್ನೊಂದು ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೫೧ ಚಾರ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಶಾರಿಸುವನು, ಗುಡಿಸುವದು, ಶಂಗವಲ್ಲಿಗಳನ್ನಿರವದು. ಆವುಗಳೂಂದು ಕಾಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸ್ತಿ ದ್ದ ವು. ಆಗಲೇ ಅಡಿಗೆಯವನೂ ಬ್ಬನು ತಿರುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಕೆಲವು ಹೆಂಗಸರು, ವಿಧ ವಯರು, ಮುತ್ತೈದೆಯರು ಆಂವಗಳನ್ನು ಕಳು, ಪದಾರ್ಥ ಗಳನ್ನು ಹವಣಿಸು ಹ್ಮ, ಉmದಿಂದ ಆವಿಗೆ:ವಸಗ, ಆಡಿಗೆಯಹುನ ಬಿ ಐದ ಉra,aw ರಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. “ ಒಡೆಯನ್ನು ಹಚ್ಚಿ ಸಿ. ಈಗ ಅಡಿಗೆಯಾಗಬೇಕು, ಓ Awagಘಟ್ಟದ ನಡಿ ನಿಟ್ಟು ಕಲಸ ಗಳನ್ನುಈಗಪಡಿ” ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದರು . ಕಂಡgnಯಿಲ್ಲ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಈಳಿಗನುಸುಳAdು ಕಿಬ್ಬರು, ತಮಿಳrಯಿಯನ್ನು ಕೊಂಡಾಗ . ನೀನುಚ್ಚು” ಎನ್ನುತ್ತಿಟ್ಟರು. ಈ ಚಾಳಎಲೆಕಟ್ಟು ಉಗುಣಗ© ಡಿ. ಈ ತrarವಿಕುಳ್ಳನನ್ನು ಕುಳ್ಳಿ.. ಹಾಳು ಒಡೆದುಹೋದೀತು, ಒಂದುಳಶ ಪೂರದಲ್ಲಿ ಪುಡಿ” ಎಂದು ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಯನ್ನು ಇಡುತ್ತಿದ್ದರು,
