________________
ಸಾವಿತ್ರಿ 117 {
- *ನು, ಅಸಾಧ್ಯ ಹುಡುಗಿ - ಎಂದು ಹತ್ತರಕ್ಕೆ ಎಳೆದುಕೊ೦ಡು ಮುಂದಲೆಯನ್ನು ಸವರಿ -- “ ಅವಳು ಒಳ್ಳೆಯವಳ - 1" ಎನ:>: ಹುದು, ಇದುವರೆಗೂ ಅವಳ.: ಯಾರೋ ನನೆಗು, ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡಿದ ನಾನು ನೋಡಿ ಎಂದಳ , ಜೈ ' , ಅವಳ ನಿನಗೆ ಅತ್ತಿಗೆಯಾದರೆ, ನಿನಗೆ ಸವತವೇ ? ಎಂದು ಕೇಳಲು
- ಸಮ್ಮತವಲ್ಲದೆ ಏನ: ? ನನಗೆ ಒಹಳ ಸಂತೋಷವೆಂದು ಹೇಳಿ ದಳು ಹಾಗಾದರೆ ನಿನ್ನ ಮದುವೆ, ವರಿ ೧: ವ:ದುವೆಯು ಜತೆ ಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ, ಎಂದು ಸುಬೇದಾ ಗರು; ಹೇಳಿ ೪ು ಕಷ ವೇಣಿದು
ನನ್ನಮದ ವೆ, ಅದೇನು ? ಎನ್ನತಿ : ಸಿನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೆ, ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ತಾಯಿಯು ಎಲ್ಲೋ ವದನನ ಸಂಭಾದಿಸುಗಳ೦ತ್ರ ಅಥವಾ ನೀನೇ ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ನೆಡಿ ಮಾತನಾಡಿ ಕೆ.ಇಂಡಿರುವೆಯೋ ಎನ: 1 ರೂ ಗ ' ಎಂದು ಮುಖವನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದಳು, ಸುಬೇದಾರರ~ ವರಿ ಯ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನು ನೋಡಿ ಗುವೆಂಬ ವೇ, ಎಂದೊಡನೆಯ, ಕೃಷ್ಣವೇ ಣಿಂತು, ಯಾರು ? ಯಾವಾಗ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಪಾತಸೋ ? ಇಲ್ಲಿಗೆ ಆಗಾಗ್ಗೆ ಬರುವನು. ಎನ್ನ:, ಇಗೋ ಇನ್ನು 4ಲೆ, ಅವನ್ನು ಅವನು, ನಿನ್ನಬಾರದು ; ಅವರು ಎನ್ನಬೇಕು. ನೀನು ಅವನ ಕಡ ತಿಯಾಗುವೆ, ಎಂದು ಹೇಳ.: ತ್ರಿಗುಎಇಗಲೇ ಕೃಷ್ಣ ಪೇಣಿಯ ಕೈಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಓಡಿಹೋದಳು. ....... ...... .... - - - ೨೧ ನೆಯ ಪರಿಚ್ಛೇದ ಸಾಯಂಕಾಲ ಸುಖನ ಬಾಗೆ ಸಲ್ಲಿಗೆ ಒ೦ದನು, 'ದ ಈp, ಕೆ. ನೇರಯನ, ಸಾವಿತ್ರಿಯು, ಎಲ್ಲರೂ ನನಿಗೆ ೬ಕಿಗೆ ಹೊರಟುಹೋಗಿರುವರೆಂದೂ, ಸಾವಿತ್ರಿಯ ಮದುವೆಯ ನಿಷ್ಕರ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ರುಪದೆಂದೂ ತಿಳಿದೆ. ಅತ್ಯಂತ ” ದಿಂದುಂಟಾದ ದುಃಖದಿಂದ 6. ಬಿಸಿ ! ನೀನು ಇಷ್ಟು ದುಡ್ಡನೆಂದು ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ಕಾಗದವನ್ನು
