ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
________________
ಸುಖ ಸೋ ಪಾ ನ. (“ಜೀವ” ದಿ೦ದ) * ವ್ಯ, ಕ್ಯದ ಸದುಪಯೋಗವೇ ಅವ್ಯಕ್ಯದೊಡೆನೆ ನಿಯೋಗವನ್ನು ಮಾಡಿಸುವ ಸೇತು, ತನುಮನ ಜಗತ್ತು ಇವುಗಳ ತತ್ತ್ವವನ್ನರಿತು ಕರ. ಸ್ಪರ ಸಮಾಯೋಗವನ್ನುಂಟುಮಾಡುವದೇ ಜೀವಿತದ ಧರ್ಮ 'ಸಮಾ ಯೋಗವೆಂದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೊಡನೆ ಹೊ೦ದಿಕೆಯನ್ನುಂಟುಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸುಖದಿಂದೇಳುವ ಉಪಾಯ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಜೀವಿಗೆ ಸಹ ಸೇರಿರುವ ಈ ಸಾಮಾನ ಧರ್ಮದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯೇ ಇಲ್ಲದಿರುವಲ್ಲ, ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಯೋ 7ಾವಶ್ಯಕವಾದ ಸಜ್ಜಾನಜೀವನಕ್ಕೆ ಎಡೆಯಾದರೂ ಎಲ್ಲಿದೆ ? ( ಶರೀರ ಮಾದ್ಯಂ ಖಲು ಧರ್ಮ ಸಾಧನಂ' ಎಂದು ಹಿರಿಯರೂ ಹೇಳಲಿಲ್ಲವೆ. ಗಿ ಲ: ಶರೀರದ ಗ “ಾವಗುಣಗಳನೂ ಹಿತಾಂತಗಳನೂ ಅವಸರಾ ವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನೂ ಅರಿಯದೆ, ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ತೋರಿಸುವ ಲೋಲುಪನು ಇತರ :ಿವರಾಶಿಗಳಿಗಿ೦ತ ಹೀನನೆ' ಎನ್ನಬೇಕು ? ೬೦ಥವನಲ್ಲಿ ಸವಾರ್ಯ. ಗವಿಲ್ಲ? ? **
- ಆತನಿಗೆ ತನ್ನ ಮೂಧಮಾರ್ಗವು ಭೂಗವೆಂದು ಮೊದಲು ತೋರಿ ದಲೂ, ಅದು ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿಯ ರೋಗದ ತಿಕ ಯ, ಯೋಗ ಬೆಲ್ಲಿಂದ ಬರಬೇಕು ಮತ್ತ ? ಮಾನವನಿಗೆ ವಿ ತಿಪನಾಗಿ ಬಂದ ಬುದ್ಧಿಯು, ಮತ್ತು ಆ ಬುದ್ದಿಯು ತುಸರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿ೦ದ ಆತನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವು, ಸಮಾನ, ವಿಕಾಸದ ಫವು (frtlit (st 10it:t! (Vol11101) ಆದೇ ಇನ್ನೂ ನಡೆಯಬೇಕಾದ ಶೀಘ್ರ ವಿಕಾಸದ ಮೂ ಲವೂ, ಪ್ರಕೃತಿಯ ಈ ಉದ್ದೇಶವನ್ನರಿತಲ್ಲವೆ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡಬೇಕು ? ತಪ್ಪಿದರೆ ಲಭಿಸುವದು ಚ್ಯುತಿಮಾತ್ರವೇ. ನಿಸರ್ಗದ ತತ್ತ್ವವನ್ನು ಹಿಡಿದು ನಡೆಯುವ ಭೋಗವೂ ಧರ್ಮಬಾಹ್ಯವಲ್ಲ.
ವಿವೇಚಿಸಿ ನೋಡಿದರೆ ಭೋಗವೂ ಸಿಕಾಸದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಯೋಗವೇ ಆಗಿರಬೇಕು. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಜ್ಞಾನವು ಮೊದಲು ಬೇಕು. ಎರಡು ವಿಧ ವಾದ ಜ್ಞಾನವು ಬೇಕು. ಸಾಧಕನು ಭೋಗಾಂಗಗಳನೂ ಅರಿಯ
