ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಥಾನ & H. ಅಸರ್ಪಿ ತ ದ ವಸ್ತು ವಿಷಸದಾ ನ, ಜೈನ ಮೀತೆ ಮೊಣ ಕೈ ನ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಒ೦ರೆ ನಡುವಿನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿದರೆ ಅzವಿತ್ರ –ಹುದು' ಗೃಹಸ್ಸ ನತಿ ಏಕಸ ಏಕವಟೆ ಪವೀತದಿ ಬರಲಾಗದು, ಊ ಟ ವ೦ ಮಾಡಿ ಎದ್ದು ಬಾಯಿ) ನುಕ್ಕಳಿಸಿ ಉಗುಳದೆ ಕೈನ ತಾತ್ರ ) ತೆಳೆಯಲು ದೇವಋಷಿ ಪಿತೃಗಳಿಗೆ ಆತ್ಮಘಾತುಕನಾಗವನ, ಹಲ ಮಂದಿಗೆ ಏಕಚಿಕನಾ 1 ವಾ ಡಿದ ಅ ವನ್ನು , ೨೩ವ ಬರಕೊಡು ಜೀವನವಾಡಿಂಡು ಇರುವವನನುನೆದು ಅನ್ನ ವನ : ಗಾನು ಪುರೋಹಿತನ ಅ .ವ್ಯ ವನ್ನು , ಸೀನುಂ ತಾನ್ನ ವನ್ನು , ಹದಿನೈದುದಿನಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರ ಒಬ್ಬ ಬಾ,ಹ್ಮನಿಗೆ ಅನ್ನ ವಸಿದವನ ವ$ದು ಅನ್ನ ವನ್ನು ಉಣಲಾಗದು, ನಿತ್ಯವೂ ಸತ್ಯನಸಿಕವರಿಗೆ, ದಿಕಳ್ಳರಿಗ, ಯತಿಗೂ, ಬ) ಹ್ಮ ಚಾರಿಗಳಿಗೂ, ಋತಿಕ್ಕುಗಳಿಗ, ಸೂತಕೆಐಲ್ಯ, ವಾಂತಿಭಂ ತಿಗಳ, ಸೂರೋದಯದಲ್ಲಿ, ಸಿದೆ ) *ುಂ ಮಾಡಿದಾಗ, ಋತುಕಾಲ `ಸಂಗಮಾಡಿದಾಗ, ಕ್ಷೌರ, ದುರ್ಜನರಸಂಗ.ರ್ಗವನಾಡಿ ದಾಗ, ದುಸ್ಸ ವಕಂಡಾಗ ಜಲಸಾ ನಂ ಮಾಡಬೇಕು. ಸ್ಮಶಾನದ ಗೃಹ, ಶಿ ಗೆ, ಒಪಂಭ, ದೀಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದವನ, ವನಿರಲನಂ ಭುಜಿ ಸಿದವನ, ವೇದವಿಕ ಯುವ ಮಾಡಿದನನ ಇವರಂ ಮುದರೆ ಕಚೇಲ * ನವಂ ನಾಡದೆ ಕ , ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರದ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ, ಗೋವು ಕಟ್ಟುನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ, ದೇವಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಸನ್ನಿ ಧಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ, ಅನ್ನ ಪಾನನಂ ತ ಕೊಂಬನಕ್ಕೆ ಹೋಗು ನಾಗ, ಮೊದು ಮದ್ದ ಕಾದರಕ್ಷೆಯನ್ನು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಿಡಬೇಕು. ಕಣದಲ್ಲಿದ್ದ ಧಾನ್ಯ, ಭಾ ವೀ ಉದಕ, ಮಂಜಿಯಿಂದ ತಂದ ಹಾಲು, ಈ ಸುರನ ಅಲ ತೈಟೆ-ತಿದೊರತಾಗಿ ಮಿಕದವರು ತಂದುಕೊಟ ರೆ, ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಸಾಗ• ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಾದರೂ, ಪಕ್ಷಿಮು ಖವಾಗಿ ಕು೪ ತಾದರ , ವದರ ಕೈಯು ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡಾದರ, ಅನ್ನ ಪಾನಂಗಳುಕೊಡಲು ಆ ಅನ ರಸವ ರಾಕ್ಷಸರು ಗ್ರಹಿಸಿಕೊಂಬುವರು, ೩೪
