&# . ಒಬ "} ೯ “ಓ|| .ಜಿಓಇಷ68 ಎಂದ ಮrtಸತ ೬ರಾ, ರೋಜನೆ ಮಾಡಿ ಬೆ೦ವೆಗನಾಗರಣ ++ ವನದಲ್ಲಿ ಅವಂ ನಿಂಹನೋಂವ' ಹತನಾದನು, ಆತ್ಮಸಹಿತವಾಗಿ ಪ್ರಸೇನ ಬೆತ ನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿ ಆ ಸಿಂಹವು ಆ ಮಣಿಯಂ ನಕ ದೊಳು ತೆಗೆದು ಕೊಂಡು ಗುಹಾಂತರವಂ ಕು'ತು ಹೋಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷಸತಿ ಭಾಗ ಜಾಂಬವಂತನು ಅಗಂ ಕ೦ಡು + ನಿಂಹವಂ ಸಂಪನಿ ಸ್ಯಮಂತಕ ಮಣಿಂ ಕೊಂಕು ತನ್ನ ಬೆಲವಂ ಸವೆಸಿದನು. ೧೪ಕೆ ೧೧ಗಂ ಸುಕು ಮಾರನೆಂಬ ಪೆಸರುಳ್ಳಿ) ತನ್ನ ಪ್ರತಗೆ ಕೈ-ಕಾರ್ಥವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟನು. ಮೃಗವಾರ್ಥವಾಗಿ ಪೋದ ಪ್ರಸೇನಜಿತ್ಸು ಬಾರದಿದ್ದುದೇ•ಂದ ಸತಾಜಿ ತುಳು-ಕೃಷ್ಣನು ಈ ರತ್ಪನನಪೇಕ್ಷಿಸಿದ್ದೆವನು ತನ್ನ ತನನಾದ ಪ್ರಸೇನಜಿ ತಂ ವಧಿಸಿ ಮಣಿ ದುಂ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದನು ಎಂದು ಜನರು » ಕ೦ಬ ಮಾತ ಕೇ ಲಾದವಸನವು ಒಬ್ಬ ದೊಡನೊಬ್ಬರು ಹರಕತ ಹೋಗುತು ವಿರಲಾಗಿ, ಭಗವಂತನಾದ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನಲ್ಲಿ ಸವಾರ್ತೆಯಂ ಕೇ ಯದುಸ್ಸೆನ್ಸಾರಿವಾರದೊಡನೆ ಪ್ರಸೆನಪಿನ ೯ ಸಾದವಿಯನನುಸರಿಸಿ ಇದಿರನು, ಅಶ್ರಫದಾನುಸಾರಿಯಾದ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ನ ರಸಮೇತನಾಗಿ ಸಿಂಕರಿಂಗ ನಿಪತಿತನಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿ – ಪ್ರಸೇನಜಿತುವಂ ಕೆಂಡ), ೬ಖಿಳ ಜನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿಂಯದಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟನು ಎಂದಿತು. ಆಗ ೨ ಸಾವದಿ, ಸರಿ ಕುದ್ದ ನಾದ ಕೃಷ್ಣನು ಸಿಂಡಸದಾನುಸಾರಿಯಾಗಿ ನಡೆದನು ಸಿಂಹವಾರ್ಗಾ ನುಸಾರಿಯಾದ ಕೃಷ್ಣನು ಸ್ಪಲ್ಪ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಯಕ್ಷದಿಂದ ಉತವಾದ ಸಿಂ ಶವ ಕಂಡು ರತೃಷ್ಟ ನಿಮಿತ್ತವಾಗಿ ಯಕ್ಷಗನೆ ಕು**ವೈದಿದನು. ಸರ್ವತದ ತಪ್ಪಲಲ್ಲಿ ಸೈನ್ಯಮನಿರಿಸಿ ಯಕ್ಷಗಾನುಸಯಾಗಿ ಯಕ್ಷಬಿ ಲವಂ ಪ್ರವೇಶಮಾಡಿ, ಆಂತರದಲ್ಲಿ ಉಸಲಾಲನಂಗೆಯ ತಿ ದಾದಿಯ ವಾಕ್ಯವಂ ಕೇಳಿದನು. " ಎಲೈ ಮಗನೆ, ನಿಂಹವು ಪ್ರಸೆ ನಜಿತ್ಯಕೋಂ ತು : 54 ನಿಂದವಂ ಜಾಂಬವಂತನು ಇಳಿಸಿದನು, ನೀನು ರೋದನವಂ ಮಾ ಬೇಗ: ಈ ನಿನ್ನ ಸಮಂತಕಮಣಿಯಂ ನೋಡು " ಎಂದು ಹೆಳುವ ದಾದಿಯ ಮಾತಂ ಕೇ೪, ಸ್ಯಮಂತಕಮಣಿಯದ ಬಿಲವಂ ಪ್ರವೇಶಮಾಡಿ ಬಾಲಕಿತಾರ್ಥವಾಗಿ ದಾದಿಯ ಹಸ್ತದಲ್ಲಿ ಜಾಜ್ಯಮಾನವಾಗಿಯೊಪ್ಪು ತಿದ ಮಯಂ ಕಂಡವನಾದನು, ಸಮಂತಕಾಭಿಲಾ 7ಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ - & ) { , ೧ W | m •
- ) ** ಲ "
- ) - 5 {)
- .
