ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಗಂಭೀರವಾಗಿದ್ದು ನಾರಣಪ್ಪನೆಂದ: "ಪರಿಹಾಸ್ಯ ಯಾಕಾಡ್ಲಿ ಮುರಲಿ? ಇವತ್ತು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಇದನ್ನು ನಾನು ಓದ್ರಿರೋದು ಒಂದು ಸುಯೋಗ." “ಆಯಿತಲ್ಲಿಗೆ' ಎಂಬ ಪದ ನಾಲಗೆಯ ತುದಿವರೆಗೆ ಬಂದರೂ ಅದನ್ನು వాటురాలిఁధారా తాడా &డిడా. ఆకెనా చావెలిగే స్తావారియు ఆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ OJSCO ದೊಡ್ಡ చిచేయుచెలిగితే, ఆదారా-- - "ನಾನೇನೂ ಸಾಹಿತ್ಯಕೃತಿ ಅಂತ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಬರೆದಿಲ್ಲ ನಾಣಿ." "ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಿರಿ. ಅದಕ್ಕೇ, ಕೃತ್ರಿಮತೆ ಲವಲೇಶವಾದರೂ ಇಲ್ಲ." "ತೋಚಿದು ಗೀಚಿದು ಅನ್ನಾರಲ್ಲ ಹಾಗೆ" "ಹೀಗೆಯೇ ಗೀಚಾ ಇರಿ ಯಾವಾಗಲೂ..." ಹಾಗಾದರೆ ನಾರಣಪ್ಪನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ತಾನೊಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆಯ ಲೇಖಕನೆ?-ಎಂದು ಕೊಂಡ ಮುರಲಿ. ಆದರೆ ನಿಜಸಂಗತಿ ಏನಿತ್ತು? “సెలవు &ుగాంతిEరా. రెవిల8 జు ಮಾಗಜೀನಿಗೆ వచినాండారాJది బరియJణ8ణ ジ○三 చిచ్చే ದಿವಸದಿಂದ ಪ್ರಯತ್ನಿಸ್ತಿದೀನಿ. ಒಂದೇ ಒಂದು ಕತೆ ಬರೆಯೋದು నెన్నిందాగిల్లి." ಆ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯೇ ಇದ್ದುದನ್ನು ನಾರಣಪ್ಪ ಕಂಡ, ಮುರಲೀ ಧರನ ಸಂಕಟವನ್ನು ಹೇಗೆ ವಿವರಿಸಬೇಕೆಂಬುದೇ ತಿಳಿಯದೆ ಹೋಯಿತು ಆತನಿಗೆ. ಟಿಪ್ಪಣಿ ಪುಸ್ತಕದ ತೆರೆದ ಹಾಳೆಗಳ చేులేఇచ్మే Fృష్టి こ○a ご三さoび: "చిను నిశివా యేల్స్లరే.ఇదోు? వేరే యేణస్దాగి యూరే బరిఁబెరేు నిచ్చా? ఇదారిండాల్వ యూవచాదారేణందోన్న සෙංඝ." “ෆ්රොට්ෆයෂ්ද?” “式ふo, &rじCoさびさきr も "cmで33m。 రేః ぐCQ" °C) 式J○rcmご ಸಣ್ಣ ಕಥೆ." "స్ః ಕಥೆ? ಅದನ್ನು ಬರೆದಿರೋ ದಿನಾಂಕ ನೋಡಿ ನಾಣಿ. ಅದೊಂದು ಅನುಭವ." "ಅನುಭವಿಸಿ ಬರೆದದು. ಅದಕ್ಕೆ యే ಚೆನಾಗಿದೆ. ದಿನಾಂಕ ಆಗಲೇ ನೋಡಿದೀನಿ. ಆ ರಾತ್ರೆ ನನಗೂ ನೆನಪಿದೆ. ಆದರೆ ಮುರಲಿ చేుతేు నాణి ఎంట ಇಬ್ಬರು ಆಗ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿದ್ದಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೆ!" ಕಂಠ ಬಿಗಿದು ಬಂದು ಮಾತನಾಡುವುದಾಗಲಿಲ್ಲ ಮುರಲೀಧರನಿಂದ. ಆತ ಕೆಲ నివిువాnళ శాల ుచ్మెనిడ్గా - ಬಳಿಕ, ನಾರಣಪ್ಪ ಕೆಳಗಿರಿಸಿದ టిబ్బెణి గ్రైస్తె చాన్నే తెనేత్రిశండె. తాళీ -- rリ3Q さöび、“び5で、53rリ ಕಣ್ಣೀರು' నిOE) తెలేశః్చనె ಕೆಳಗಿದ್ದ ಸಾಲುಗಳನ್ನು d.
