ಪುಟ:ನವೋದಯ.pdf/೩೭

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ

354

ಸೇತುವೆ

"ಹೌದು."
"ಅರ್ಥವಾಗ್ಲಿಲ್ವೇನ್ರಿ ಇನ್ನೂ? ಎರಡೂ ನನಗೇ ಬ೦ದುವು."
"ಓ!"
ನಂಜುಂಡಯ್ಯನವರೇ ಮುಖ್ಯೋಪಾಧ್ಯಾಯರಾಗಿದ್ದರು ಹಾಗಾದರೆ. ಜಯ
ದೇವನ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಆಶ್ಚರ್ಯದ ಹೊಳಪನ್ನು ಕಂಡರೂ ನಂಜುಂಡಯ್ಯ
ಕೇಳಿದರು:
"ಸಪ್ಪಗಿದೀರಲ್ಲ? ವೆಂಕಟರಾಯರು ಹೋದರೂಂತ ವ್ಯಥೆಯೋ?"
ಜಯದೇವ ನಕ್ಕ.
"ಒಳ್ಳೇ ಮಾತು!"
"ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ಕೈ ತೋರಿಸೋಣಾಂತ್ಲೇ ನೀವು ಬಂದಿದೀರಿ. ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ರೆ
ಆ ಆಸಾಮೀನೇ ಇಲ್ಲ!"
"ಹಾಗೇನಿಲ್ಲವಪ್ಪ. ಊರು ಇಷ್ಟವಾಯ್ತೂಂತ್ಲೇ ಬಂದೆ."
"ಹ ಹ್ಹ! ಅಂತೂ ಬಂದಿರಲ್ಲ!"
ನಂಜುಂಡಯ್ಯ ಒಳ ಹೋಗಿ ಉಡುಪು ಬದಲಾಯಿಸಿದರು. ಮಲ್ಲಿನ ಪಂಚೆ,
ತೆಳ್ಳನೆಯ ಜುಬ್ಬ...
"ನೀವು ಮದುವೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ ಮೇಲೂ ಉಡುಗೆ ತೊಡುಗೆ ಹಿಂದಿನ ಹಾಗೇ
ಇದೆಯಲ್ಲ. ಏನ್ರಿ ಇದು? ಪಾಯಜಾಮ ತೊಟ್ಕೊಂಡು ಯಾವಾಗಲೂ ಹುಡುಗನ
ಹಾಗೇ ಇರೋಣ ಅಂತಲೋ?" ಎಂದು ನಂಜುಂಡಯ್ಯ ಹೊರ ಬಂದು ಜಯದೇವ
ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಅಂದರು.
"ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಿಗೆ ಒಂದೊಂದು ರೀತಿ ಬಟ್ಟೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತೆ. ಅಲ್ವೆ?" ಎಂದ
ಜಯದೇವ.
"ನಿಮ್ಮದು ಯಾವಾಗಲೂ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿಯೇ ಇರಬೇಕಲ್ರಿ. ಮನುಷ್ಯನ
ಹಾಗೆಯೇ ಉಡುಪು."
ಶಾಲೆಯಿಂದ ಓಡುತ್ತ ಬಂದ ದೊಡ್ಡ ಮಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರೆಂದರು:
"ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ನೀರು ಕಾದದೇನೊ ನೋಡು."
"ದೊಡ್ಡ ಮಗಳಲ್ವೆ? ಯಾವ ಕ್ಲಾಸು?" ಎಂದು ಜಯದೇವ ಕೇಳಿದ.
ಆ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನೇನೂ ತೋರದೆ ಅವರು ಉತ್ತರ
ವಿತ್ತರು:
"ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಎರಡನೆಯ ವರ್ಷ."
"ಅಂದಹಾಗೆ ನಿಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕ ತಮ್ಮ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ ಎಲ್ಲಿ? ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲೆ ಹೈಸ್ಕೂಲು
ಓದ್ತೀನಿ ಅಂತಿದ್ದ."
"ವಿರೂಪಾಕ್ಷನೆ? ದಾವಣಗೆರೆಯ ಒಬ್ಬರು ಅತನನ್ನ ದತ್ತಕ್ಕೆ ತಗೊಂಡ್ರು. ಈಗ