ಪುಟ:ನವೋದಯ.pdf/೭

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ

324

ಸೇತುವೆ



ಕೆಂಪೇರಿದುವೇನೊ ಎನಿಸಿತು ಆಕೆಗೆ. ಆ ಗದ್ದಲದಲ್ಲೂ ಗಂಡನನ್ನು ಕಣ್ಣುತುಂಬ
ನೋಡಿದಳು ಸುನಂದಾ. ಆಕೆಯ ತುಟಿಗಳು ತಮಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆಯೇ ಮಂದ
ಹಾಸ ಸೂಸಿದುವು.
ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದ್ದುವು ಸೀಟುಗಳು.ಇಬ್ಬಿಬ್ಬರೇ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ.
"ನಿಮ್ಮಿಂದ ತುಂಬಾ ಉಪಕಾರವಾಯ್ತು," ಎಂದು ಆ ಪರಿಚಿತರಿಗೆ ಜಯದೇವ ಹೇಳು
ತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೆ, ಸುನಂದಾ ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಗಿದ್ದ ಕಡೆ ತಾನು ಕುಳಿತಳು. ಸಾಮಾನುಗಳೆಲ್ಲ
ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹೋದುವೇ ಏನೆಂದು ಇಣಿಕಿ ನೋಡಿ ಜಯದೇವ, ತಾನೂ ಸುನಂದೆಯ
ಬಳಿಯಲ್ಲೆ ಆಸೀನನಾದ.
"ಸೀಟು ಅನುಕೂಲವಾಗಿದೆಯೊ?" ಎಂದ ಆತ, ತನ್ನ ಚಪ್ಪಲಿಯಿಂದ ಆಕೆಯ
ಚಪ್ಪಲಿಯನ್ನು ತುಳಿದು.
ಪಾದ ಕೊಸರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ , ತನಗೆ ನೋವಾಯಿತೆಂದು ಮೈಯಕುಲುಕಾಟದ
ಮೂಲಕ ಸುನಂದಾ ಹುಸಿಮುನಿಸು ತೋರಿದಳು. ಜತೆಯಾಗಿಯೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳು
ವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತಲ್ಲ ಎಂದು ಪರಮ ಸಂತೋಷವಾಗಿತ್ತು ಆಕೆಗೆ.
ಕೆಲಸವಾಯಿತೆಂದು ಕೈತೀಡುತ್ತ ಆಳು ಮೋಟಾರಿನ ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ನಿಂತ.
ಆಗ ಸುನಂದಾ ಅಂದಳು:
"ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಇಟ್ಟಿದಾನೋ ಇಲ್ವೋ. ಅದರೊಳಗೆ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ
ಭರಣಿ ಇದೇಂದ್ರೆ...."
ಆಳಿಗೆ ಆ ಮಾತು ಕೇಳಿಸಿತ್ತು:
"ಸರಿಯಾಗಿ ಮಡಗಿವ್ನಿ. ಏನ್ರವ್ವ, ನಂಗೆ ಅಷ್ಟೂ ತಿಳೀದಾ?"
ಜಯದೇವ ಕೊಟ್ಟುದು ನಾಲ್ಕಾಣೆಯ ನಾಣ್ಯ.
"ಒಂದಾಣೆ ವಾಪಸ್ಕೊಡಪ್ಪಾ!"
ఆ ಮಾತಿಗೆ ಆಳು ಬೆಲೆ ಕೊಡದೆಯೇ ಹೇಳಿದ:
"ನಾಕಾಣೀನ ಬುದ್ಧೀ? ಎಲ್ಲಾದ್ರೂ ಉಂಟಾ? ಕೊಡೀ ಇನ್ನೊಂದು ನಾಕಾಣಿ
ನಾರಾ."
ಅದು ಯಾಚನೆಯ ಧಾಟಿಯಾಗಿತ್ತು_ಜಗಳದ ಪೂರ್ವ ಸಿದ್ಧತೆಯಲ್ಲ. ಆದರೂ
ಆ ಮಾತುಕತೆ ಇಷ್ಟವಾಗದೆ ಸುನಂದಾ ಅಂದಳು:
"ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನ್ನ ಇಸ್ಕೋತೀನಂತ ಆಗ್ಲೆ ಹೇಳ್ಲಿಲ್ವೇನಪ್ಪಾ?"
"ಬಡವಾ ಕಣ್ರವ್ವ. ನಿಮ್ಹೆಸರೇಳಿ__"
ಜಯದೇವನಿಗೋಸ್ಕರ ಸೀಟು ಕಾದರಿಸಿದ್ದ 'ಪರಿಚಿತ,' ಗದರುವ ಧ್ವనిಯಲ್ಲಿ
ನುಡಿದ:
"ಹೋಗೋ! ನಾಕಾಣೆ ಸಾಲ್ದ ನಿಂಗೆ? ಹುಂ! ಹೋಗು!"
ಆಳು ಉತ್ತರವೀಯಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಬಿರುನೋಟದಿಂದಲೆ ಆ