ಭೋಜ ಚರಿತ್ರೆ, ೧೧೬ Wv vv , • • • •\N\ / p \ \ \ / shhh/+ ಅಂತಂದರತಸರ್ಗ ದರ್ಶನೀಲಮಾಲೋಗ್ಸ್ಗಜತುರಗ ರಥದ ವತಿಸವಾಗಿಲಚಚಿಂತರ್ಯ ರಾಜ್ಯಸುಖಸಂತು ಪ್ರಮೋದ ಭರಾಡಾಹ | ಕಾ ತರುವಾಯ ಭೋಜರಾಯನು ನಿದ್ರೆಯಿಂದ ಎಚ್ಚೆತ್ತು ಮಂಚ ದಮಯ ಇದ್ದುಕೊಂಡು ಕೃಷ್ಣಗಳಾದ ರತ್ನ ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕ ರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಅಂತಃಪುರ ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ನೋಡಿ ತನ್ನ ಆಸೆಗಳ ಕು ದುರೆಗಳ, ರಥಗಳೋ, ಕಾಲೆಳುಗಳೇ ಮೊದಲಾದ ಸಲಕ್ ರೆಟಿಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ ರಾಜ್ಯಸುಖಗಳಿಗೆ ಸಂತೋಷವುಳ್ಳವನಾಗಿ ಆನಂದದಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಾ ನೆ, ಶೂ ಬೆಳೆಸಿದರಾಯುಪತಯಃ ಸುಹೃದೋನುಕಲಾಃ | ದಂಧನಾಪ್ರಣಯಗರ್ಭ ಗಿರಛತಾ ? ವಲ್ಲಂದೆತಿವಸಾ ಸರಳಾಸುರಂಗ8 || ತಾಗಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸೆಳೆಯ, ಆಗಸರೆ, ಅನುಕೂಲಲಾದ ಸ್ನೇ ಒತ, ಒಳ್ಳೆ ನೆಂಟರೂ ವಿಶಾಸಕರಿಗಳಾದ ಮಾತುಗಳುಳ್ಳ, ನೃತ್ಯರ ನಲಿಯುತ್ತಿರುವ ಆನೆ ಕುದುರೆಗಳ, ಸಂತೋಷಕರವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮೂರನೇ ಪಾದವನ್ನು ಹೇಳಲು ಆಗದೇ ಹೋಗಲ ಆಗ ಕಳ್ಳನ ಇದನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದು ನಾಲ್ಕನೇ ಪಾದವನೆ ಏನಂದರೆ“ ಸಂಮಿಲನೇ ನಯನ ಯೋ ನಹಿ ಕಿಲಚಿಸಿ ಎಂದು ಪರಿಮಾಡಿ ಹೇಳಿದನು ಅಂದರೆ ದೊರೆಯುವಂತೆ ಹೇಳಿದ ಭ್ರಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಮೇಲೆ (ಸತ್ತ ಬಳಕ) ಇವ್ರಗಳಾವವೂ ಇ ರವದಿಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳಿದನು. - ಗಳ ರಾಜಾಜೋಲಿಂಕ್ಷ್ಯತನ್ನೆವೀರಗಲಗುಂದದ | ತಾ: ಥೋರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯಪಟ್ಟ ಆ ಕಳ್ಳನನ್ನು ನೋಡಿ ತಾನು ಹಾಕಿ ಕಂಡಿರುವ ಬಿರಿದಿನ ಕಡಗವನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು. ಗf ತತಃ ತಸ್ಯ ವೀರನಲಯವಾದಾಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗೃಹಂಗತಾಶ ಯಾನಂ ಬ್ರಾಹಣಮುತ್ಸಾಯತ ದತ್ಯಾಹಾಹ ವಿಪ್ರ ಏತಡೆ) "ಮಾನವಲಯ ಬಹುಮು೦ಅಲ್ಪವಿನನನಿಯಂ ತಾ|| ತರುವಾಯ ಆ ಕಳ್ಳನು ಆ ಕಡಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನನಗೆ ಬಂದು ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ ಇಗೋ ಈ ಕಡಗವು ದೊರೆಯಕೈಯಲ್ಲಿ
