೧೬ ಭೋಜ ಚರಿತ್ರೆ. >\/\ ರಾಸ್ತ್ರ ತನಚಸವರಾಜದ್ವಾರಿವೇಷಿತಾ ರಾಜಾತಾಂಪ್ರದೇಶ ತಾಹ ತತಮಾಘಪತ್ನಿ ಪ್ರವೇಶಿತಾಸಾರಾಜಹಸ್ತಪತ್ರಂ ಪ್ರಾಯಚ್ಚತ್ ರಾಜಾ ತದಾಯವಾಚಯತಿ || ತಾ!! ಹೀಗಿರಲಾಗಿ ಧಾರಾಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ಭೋಜರಾಯನ ದಾರವಾe ಕನು ರಾಜನೆಡೆಗೆ ಬಂದು ಮಹಾಸ್ವಾಮಿ ಭರ್ಜರ ದೇಶದಿಂದ ಮಾಂಘ ಕವಿಯೆಂಬೊರ್ವನು ಬಂದು ಪಟ್ಟಣ ಹೊರಗೆ ನಿಂತುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಹೆಂಡ ತಿಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿರುವನೆನಲು ದೊರೆಯು ಕರದುಕೊಂಡು ಬರುವಂತೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದನು. ಬಳಿಕಾಕೆಯು ಬಂದು ರಾಜನ ಕೈಗೆ ಕಾಗದವನ್ನು ಕೂ &ಳು. ಧರೆಯು ಓದಿಕೂಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಶ್ಲೋನಿ ಕುಮುದವನಾದಶ್ರೀ ಶ್ರೀವುದಂಭೋಜದಂಡಂ ಈಜತಿವುದನು ಲೋಕಃ ಪ್ರೀತಿವಾಂಶ್ಚಕ್ರವಾಕಃ | ಉದಯವಹನರರಾಕಿ ಶೀ ತಾಂಶುರಸ್ಯಹತವಿಧಿನಿಹತಾನಾಂಹಾ ವಿಚಕೊವಿಪಾಕಃ | ತಾ| ಕುಮುದ ಪುಷ್ಪಗಳೆಡೆಯಲ್ಲಿ ಕಮಲ ಸಮೂಹವು ಕಾಂತಿ ಯುಳ್ಳದ್ದಾಗಿರುವುದು ಗೋಚಿಗಳ ಸಂತೋಷವು ಕಮ್ಮಿಯಾಯಿತು. ಚಕ್ರ, ವಾಕಪಕ್ಷಿಗಳು ಪ್ರೀತಿಯ ವಗ: ಇದರ ಸವು ಹತ್ತು ವನು “ತಂದೆ ನು ಮುಳುಗುವನು, ದುರದೃಷ್ಟವಂತರ ಕರ್ಮ ಫಲವು ಹೀಗಿರುವು ದಂದು ಇತ್ತು, - ಗ! ಇತಿ ರಾಜಾತದದ್ದುತಂ ಪ್ರಭಾತವರ್ಣನನಾರ್ಕ ಲಕ್ಷತ್ರಯಂ ದತ್ತಾ ಮಾಘನವಾಹನತರಿದಂ ಭೋಜನಾಯದೀಯತೇ ಪ್ರಾ ತರಹಂ ಮಾಘಪಂಡಿತ ಮಾಗತ ನವಸ್ತುತ ಪೂರ್ಣನನೋ ರಥಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿತಿ || ತಾ! ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿರುವ ಶ್ಲೋಕವನ್ನು ದೊರೆಯು ಈ ರೀತಿ ಯಾಗಿ ಓದಿಕೊಂಡು ಪ್ರಾತಃಕಾಲ ವರ್ಣನೆಗೆ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟು ವರು ಲಕ್ಷ ವರಹಾಗಳನ್ನೇಕೆಗೆ ಕೊಟ್ಟು ತಾಯಿ ಇದು ನಿಮ್ಮ ಭೋಜನಕ್ಕಾಗಿ ಕೊ ೬ರುವೆನು, ನಾನು ಮಾಘ ಕವಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಮಾತನಾಡಿ ಆತನನ್ನ ಸಂತೋಷಪಡಿಸುವೆನೆಂದನು. ಗೆ ತತಸ್ವಾತದಾದಾಯ ಗಚ್ಚತಿಯಾಚಿಕ ಮುಖಾತೃ ಭರುಕಾರದ ಚಂದ್ರಕಿರಣಗೌರ್ರಾ ಗುರ್ಣಾಶತಾಬ್ ಏವಧನಮುಖಿಲಂಬೊ ಜದತ್ತಂ ದತ್ತಪತಿನಾಥ ಪಂಡಿತಂಸಭಾರವಾಸಾದವಾಹನಾಥ
