೪೯
ತೃತಿಯಾಶ್ವಾಸಂ
ಅ೦ತವನ ತಂದ ತಲೆಯಂ ಕಡಳೊಳೀಡಾಡಿ ಜನಕನುಮನಂತೆಮಾಡಿ
ಮಗುಳೆ ಲಂಕೆಗೆ ಪೋಗಿ---
ಮ|| ಮನದೊಳ್ತನ ನೆಗಳ್ತೆಯಂ ನೆನೆದು ಕಷ್ಟಂಗೆಯ್ದೆನಾಸೀ ದಶಾ|
ನನನಂ ಕೊಲ್ವವನಾವನೀ ಕಡಲನಾವಂ ದಾಂಟುವಂ ಲಂಕೆಗಾ||
ವನೊ ಬರ್ಪಂ ಗಡ|ಭೂಮಿ ಗೋಚರನಿದಂ ನೈಮಿತ್ತಿಕಂ ಪೇಳ್ದೊಡಾ|
ತನ ಮಾತಿಂಗವಿಚಾರಿತಂ ನೆಗಳ್ದೆನೆಂದುಬ್ಬೇಗಮಂ ತಾಳ್ದಿದಂ
ಕಂ|| ಜಿನಗೃಹಮಂ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿ
ತ್ತ ನಿಮಿತ್ತಂ ನಿರತಿಶಯಮೆನಲ್ಮಾಡಿಸಿದಂ||
ತನಗೆ ಕಷಾಯೋದಯದಿಂ
ಜನಿಯಿಸೆ ಪೊಲ್ಲಮೆಯನೊಳ್ಳಿದಂ ಸೈರಿಪನೇ||೩೩||
ಅನ್ನೆಗಮಿತ್ತ ದಶರಥನ ಜನಕನ ಪರಿಜನಂ ಲೆಪ್ಪದರಸನಪ್ಪುದನರಿದು
ಸಂತೋಷಂಬಟ್ಟಿರ್ಪುದು೦: ಅತ್ತ ದಶರಥನುಂ ಜನಕನುಂ ರೂಪ ಪರಾವರ್ತನದಿ
ನನೇಕ ದೇಶಂಗಳಂ ನೋಡುವುದೆ ತಮಗೆ ವಿನೋದಮಾಗೆ ತೊಳಲುತ್ತುಂ ಬಂದು---
ಕ೦|| ಸಕಲರ್ತುಕ ವನದಿಂ ದೀ
ರ್ಫಿಕೆಯಿಂ ಪುಷ್ಕರಿಣಿಯಿಂ ಸರೋವರದಿಂ ಕೌ॥
ತುಕಮನವರ್ಕಂಡರ್ಕೌ
ತುಕ ಮಂಗಳಪುರಮನುರ್ವರಾ ನೂಪುರಮಂ||೩೪||
ಚ|| ಮಿಸುಗುವ ಪೊನ್ನಕೋ೦ಟೆ ಮುಗಿಲ೦ ತುಡುಕುತ್ತಿರೆ ಸೆಂಪುವೆತ್ತಗಳ್
ಬಿಸರುಹಮುಳ್ಳರಲ್ದು ಸಿರಿ ಕಣ್ದೆರೆದಂತಿರೆ|ಸುತ್ತಲುಂ ಬನಂ||
ಕುಸುಮಶರಂಗೆ ಪೊಚ್ಚಪೊಸ ಜೌವನದಂತಿರೆ|ರಾಜಧಾನಿ ಕ|
ಣ್ಗಸದಳವೊಪ್ಪಿ ತೋರಿದುದು ಕೌತುಕ ಮಂಗಳಮಾತ್ತ ಮಂಗಳಂ||೩೫||
ಆ ಪುರದ ಪೊರವೊಳಿಲನೆಯ್ದೆವರ್ಪಾಗಳ್---
ಕಂ|| ಲಲನಾ ರತ್ನದೊಳಂ ಜಯ
ಲಲನಾ ರತ್ನದೊಳಮಪ್ಪ ತೋಳ್ವೆರಗನನಾ||
ಕುಲಮರಿಪುವಂತೆ ಬಲಗ
ಣ್ಬಲಗೈ ಕೆತ್ತಿದುವು ದಶರಥಂಗೊರ್ಮೊದಲೊಳ್||೩೬||
ಅಂತೆಯ್ದೆ ವರ್ಪುದುಮಾಪುರದ ಬಹಿಃಪುರೋದ್ಯಾನ ಪ್ರದೇಶದೊಳ್ ಕನಕ
