ಕರ್ಣಾಟಕಕಾವ್ಯಮಂಜರಿ [ಆಶ್ವಾಸಂ • . ಬೇಡುವರಿರ್ದರಿಗರಿತು ಅದಕ್ಕೆ 'ಬಕ್ಕೆ 'ಸರ್ವರೀ | ನೀಡುವರೊತ್ತೆಯಂ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲೊಳಗ್ಗಳನಾಸೆಮಾಡುವರಿ ೭೩! ವ|| ಮತ್ತೊರ್ವಳೆ ಬಿಯನಂ ಬೇಡಿತನೀವರಗ್ಗದ ಬೊಜಂಗರ್ಕತರ್ು ಕಣ್ಣಾ ಣದೊ 1 ಕೈಯ ಮೇಲೊತ್ತೆ ಬರುತ್ತುಮಿರ್ಪುದುದರ್ಪೊಜ್ಞಾವಗಂ" ಕೊಟ್ಟು ಕೋಟಿಯುಮಂ ಕಾದೊಡನಿರ್ಪರಿಲ್ಲ ಪತಂದೀಕೇರಿಯಂ ಬಿಟ್ಟು ಸೂಳೆ ಳೆಯರೆಲ್ಲಂ ನೆರೆದಿ ದVವಮಾಧುರ್ಯಮಿನ್ನೆಂತುಟೋ ||೭8|| ವ!! ಮತ್ತ ಮೊರ್ವಳಿ ಬೆರಕೆಗೆ ಸೇಸುವಳಿ ಬೊಜಗರಪ್ಪರ ನಂಟರೊಳಂಗಹೀನರುಂ | ತರುವಲಿಗಂಡರುಂ ಮನೆಗೆ ಬಂದೊಡೆ ನಾಣ್ಣುವಳ್ಳದೆ ಬೇಟದೊಳೆ || ಕರವೆಳಗಾಗೆ ಕೂರಿಸಿದವಂಗೆರನಂ ನಡೆ ನೋಡತೊರೆಯುಂ | ನೆರೆಮನೆಯೆಂತುವೆಂದರಿಯಳಿಕೆಯದೇಂ 'ಕರ'ವಾಯಕಾರ್ತಿಯೋ ||೭೫ ವ|| ಎಂದು ತನ್ನ ತಂಗಿಯಂ ಪೊಗಳೆ, ಮತ್ತೊರ್ವಳಿ ಅವಧರಿಸದೇನನಿತ್ತೊಡ || ನವಚಿ ಲಿರ್ಪ ಪನೊಳೆ ನೆರೆವೊಡೆ ನೋ | ವನಗಳಯಮಿಕೆಗಲಸಿಕೆ || ಯಿವಳಿಂದಂ ಬಿಟ್ಟು 'ಬೀಯಕಾರ್ತಿಡುರೊಳರೇ || |೭೬|| ಒರಿದುಂ ನುಡಿಗಳೆ ಬಗೆಯಳೆ || ಸಿರಿವಂತನನೊಲಿಸಿದವನುಮಂ ಕೈಕೊಳ್ಳಿ || ಕರವೆಂದುಂ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಸಂ || ಗರಮಂ ರೂಪಿಂಗೆ ಕೂರ್ಪರೆಲ್ಲರುಮಿವಳಾ || ತೊಡೆಯುತ್ತಲ್ಲದೆ ಗಂಧವಂ ಪಡೆವರಾರಿ ಮೈ 'ಗೂಟಮುಂ ಲಂಚಮಂ| ನುಡಿದುಂ ನೀಂ ದಯೆಗೆಯುದೆಂದವಳ ಕಾಲೊಳೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲದಾ | ಮಾ- 1, ವಳಕ್ಕೆ ಗ|| 2. ತನಂ ಗ 3 ೪, ಗ| 4 ಕಡು, ಖ॥ 5 ದೆನಿನನಿತ್ತೊಡುವ.ಎನಿಕ್ಷಿಸದಿರ್ಪ, ಖ |$ ವಾ, ಗ|| 7 ಸೋಂಕು ಖ|| 11೭೬|| ೭೭|
