Cog —jertfook d ಹೇಳಬಲ್ಲವರಾರು ? ಚಂದ್ರಶೇಖರನು ಕಮಲೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟ ಕೊ೦ಡಿರುವನು. ತನ್ನ 3orlğo#] ಪ್ರೀತಿಯಿ೦ದವಳನ್ನು ಸಲಹುತ್ತಿರುವನು. ಗಾ)ಮವಾಸಿಗಳೆಲ್ಲರೂ ಅವಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತಿದ್ದರು. ಅವಳ ಮಾತಿನಿಂದವರು ప్పి కేరాగువారు. ఆవళాకా వూ3ుగాళు ఆతి వెు ధేురేవాnయుJగా భావా ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿಯJಾ ಇರುವುವು, ಕೇಳುವವರ ಕಿವಿಯೆಲ್ಲವು ఆవుృతేవన్నే ವರ್ಷಿಸುವಂತೆ ತೆJಾ ರುವುವು, ಕಮ ಲೆಯು ನಿರುಪವೆುಯಾದ ಸುಂದರಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳೆ ರಡು ಶಾ೦ತವಾದ ಜ್ಯೋತಿಯುಳ್ಳುವುವಾಗಿಯJಾ ಚಿ೦ತಾಪ್ರಕಾಶಕವಾದ ವಾಗಿಯJಾ ಇದುವು. ಸಮಸ್ತ ಮುಖಮ೦ಡಲವೂ ಶಾಂತವಾಗಿ ಪ್ರಗಾಢ ಚಿಂತೆ ಯಿ೦ದ ಮಾನವಾಗಿದ್ದಿತು. ದೇಹವು ಅತಿ ಸುಕುಮಾರವಾದುದು. ವಿಧವೆಯ ಮಲಿನ ವಸ್ತ್ಯದಿಂದಾ ಸುಕುಮಾರ ದೇಹವು ಆವೃತವಾಗಿ ಹಾವಸೆಯಿ೦ದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ ಪದ್ಮದಂತೆ ಕಂಗೊಳಿಸುವುದು-ಆದರೆ ಅದಾ ಪುಸುಟಿತ బేద్మ వాల్ల, నాయంశాలదల్లి ని రిన మీ లేJ్సలదల్లి స్వల్ప స్పల్చ ತJಾಗಾಡುತ್ತ ಮುದಿತಪಾುಯವಾದ ಪದ್ಮದಂತೆ చేJR వామలవాందాలి ತನ್ವಂಗಿ ددتهمة بين تتكة ੋਂ ಚಿಂತಾಮಗ್ನೆಯಾಗಿ లేూ శాల యుదల్లి వుదితేన్చాయు వాnరువాళల్లదే ಒಮ್ಮೊರ್ಮೆ 3 ثة تحدثة دنةoدت تnaدد لهتنا دثة ـ ديانة دله قدي ಚಂದ್ರಶೇಖರ నే్ను ತ೦ದೆಯೆ೦ದು ಕರೆಯುವಳು, ಚಂದ್ರಶೇಖರನ ಮನೆಯ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೆಲಾ ಅವಳೊಬ್ಬಳೇ ನಿರ್ವಹಿಸುವಳು–ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದಾಗ ನಿಭೃತವಾಗಿದಾ ನಿಬಿಡ ಪಾದ ಪಾವೃತ ಸ್ಕಳಕ್ಕೆ ಹೊರಟುಹೋಗುವಳು. ಶಿಖ೦ಡಿವಾಹನನು ಅವಳನ್ನು ಪರಿ ಹಾಸ್ಯಮಾಡಿ ವನದೇವಿಯೆ೦ದು ಕರೆಯುವನು, ಅವನಂತೆ ಆಶ್ರಮದವರೆಲ್ಲರೂ ಅವಳನ್ನು ವನದೇವಿಯೆ೦ದು ಕರೆಯುವರು. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಅವಳು ಏಕಾ೦ಗಿ ಯಾಗಿ ವನವನವನ್ನು తిరుగలు ಇಷ್ಟವುಳ್ಳವಳಾಗಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಅವಳನ್ನು ಶಾ೦ತವಾದಾ ಪವಿತ್ರ) ಛಾಯಾನ್ವಿತ ఆలేువుళ్నీ ಅಧಿಷಾತ್ರಿಯಾದ దేవియేుందు తిళియు) వదు విజితేువల్ల. ಇಂದು ಸಂಧ್ಯೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕವುಲೆಯು ಸರಳೆಯನ್ನು ಸಂಗಡ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ವನದಲ್ಲಿ ಸಂಚರಣಮಾಡುತಿದ್ದಳು-ಆಗ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ನದಿಯ ತೀರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಅಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರು, ಕವುಲೆಯು لةd قمرية يدلة دتهت ಸುವಳು–ಸರಳಚಿತ್ರವುಳಾ ಬ್ಯಾಲೆಯನು పి)R కి స్దిరువారారు ? సరేఖీయు) ಕವುಲೆಯ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ದುಃಖವನು Элде ф53%), ತನ್ನ ಸ್ವರತ ದುಃಖವನ್ನು ಮರೆತು ದುಃಖಿನಿಯಾದಾ ವಿಧವೆಯ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ದುಃಖಿಯಾಗುವಳು-ಆದುದ ರಿಂದ ಕ್ರಮವಾಗಿ ಅವರೀರ್ವರಿಗೂ ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿವಿಶಾಸಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತ ಬ೦ದುವು.
