ورو Mo• ಶ್ರೀ ತತ್ವ ಸಂಗ್ರಹ ರಾಮಾಯಣ (ಸರ್ಗ ಈವದನ್ನರಬುದ್ದೀನಾಂ ಅಹಜ್ಞರ ಪ್ರವರ್ತತೇ | ಆಹು ರಬಲಜೇವೂ ದೂಷಣಾಯ ಪ್ರವರ್ತತಃ |೨೦| ಅಯಂ ದೇವೋ ಮಮ ಸವಿ ದಾಸೋಹಂ ತಸ್ಯ ಭಕ್ತಿತಃ | ಪ್ರವರ್ತ ತೋ ಹಿ ಪೂಜಿಯಂ ತಸ್ರಾರ್ಧವಿಹತೇ | ೦೧ ಅಂಧನಾತ್ ಸಖಪುಪಿದಷಣಾದ್ದುಃಖಸಇ 18 ಪುನಃ ಸಂಸಾರಜಧ ಪತನಂ ನ ವಿನಿರ್ಗಮಃ ೨೨| ಆರಾಧನಾದ್ಯಥಾ ಸ್ಮಗ ೧೯ ರೂಪಣಾನ್ನರಕಸ್ತಥಾ ಸುಖದುಃಖ್ ಸಮೋ ನ ಸ ಹೊತ್ತಾಧಿಕ್ಯಂ ತದಧಿಕ ||೨೩|| ಪಂಪನೇ ಹಿ ಸಂಸಾರಕಾರಣಿ ಇತ್ತು, ದೀರಿ. ತಪ್ಪುದೋ ನ ಕರ್ತವ್ಯಃ ಸಂಸಾರಂ ತರ್ತುವಿ.ಚೆ ತಾ !೦೬. ಭದಿಜುನಾವೃಹ೯ ದೊ-ರ್ಪಾ ಪಾಸ್ಪೋತಿ ಪಜ್ಞ ಧರ್ಮಭಾಕ್ | ಈಸದಸ್ಯನ್ನರಂ ಕುರ್ವ ಭಯವಾಖ್ಯೋತಿ ಮಾನವಃ ||೨೫| ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಭೇದಬುದ್ದಿಯುದಯಿಸಿದವತ್ರದಿಂದಲೇ, ಪುರುಷರಿಗೆ ಅಹಂಕಾರ ವೃತ್ತಿಯುಂಟಾಗುವುದು. ಈ ಅಹಂಕಾರಬಲದಿಂದ, ಜೀವನು ಪರದೂಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ತಿ ಶುವನು |೨| ಪ್ರಥಮತಃ ' ಈ ದೇವರು ನನಗೆ ಸ್ವಾಮಿಯು ; ನಾನು ಇವನಿಗೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಜನಿಸನಿಂಗಿರನು ' ಎಂದು ಭಾವನೆವಾಡು, ತನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ದೇವರ ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ರರು ಹನು ಪ್ರವರ್ತಿಸುವನು; ಅ ದೇವರ ಆರಾಧನೆಯನ್ನೂ ಅಪೇಕ್ಷಿಸುವನು |೨೧|| ಹೀಗೆ ಆರಾಧನದಲ್ಲಿಯ ಪರವಶನವಾದರೆ, ಅದರಿಂದ ಯಾವ ಹಾನಿಯೂ ಇಲ್ಲ: ಕೇವಲ ಸುಪಾ ಯೇ ಉಂಟಾಗುವುದು. ಆದರೆ, ಪುರುಷನು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿಯೇ ನಿಲ್ಲು ವದಿಲ್ಲ ; ದೇವತಾelಂದೂಷಕಪಕ್ರಮಿಸುವನು ಈ ದೂಷಣೆಯಿಂದ ದುಃಖಸಂಗ್ರಹವು ಗುವುದು ; ಮತ್ತು ಸಂಸಾರಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಪತನವುಂಟಾಗುವುದು; ಅಲ್ಲಿಂದೀಚೆಗೆ ಬರುವುದಕ್ಕೂ ಆಗುವದಿಲ್ಲ Is> ಇಷ್ಟ ದೇವತಖು ಆರಿಧನೆಯಿಂದ ಸ್ವರ್ಗಸುಖವ ಹೇಗೆ ಸಂಭವಿಸುವದೂ, ಹಾಗೆ ದೇವ ಶelpದಿಷಗಯಿಂದ ನರಕವ ನಿಯತವಾಗಿ ಸಂಭವಿಸುವುದು. ಆದರೆ, ಈ ಸುಖದುಃಖಗ ಆcal ಎಂದಿಗೂ ಒಂದೇ ಸಮವಾಗಿರುವವೆಂದೂ ತಿಳಿಯಬಾರದು; ಆರಾಧನೆಯಧಿಕವಾದರೆ ಒಮ, CLಜನmಧಿಕವಾದರೆ ದುಃಖವೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುವವ೨ • ಖವನ್ನಾಣ ಹಾನಿಯೇನು?' ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ,-ಪುಣ್ಯಪಾಪಗಳು ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಕCNಧಿಗಳಿಂದ ಗಿಲ್ಲಿ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟಿರುವುವ, ಭೇದಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ರಣ್ಯಪಾಪ ಗಿಳಿದಯಿಸುವವ, ಅಂಕಣ, ಸಂಸಾರಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಬೇಕಂದಜೀ{xಶಕ್ಕವನು, ಧೀಜಿ ಬುದ್ದಿಯನ್ನೆಂದಿಗೂ ಮdಬಂದು ೧೨೪ ಅಯ್ಯೋ ! ಶಾ ತೀಮdaಖದ ಶ್ರೀರಾಮನ ! ಎಂತಹ ಧರನಿಷ್ಟನಾಗಿದ್ದರೂ ರ್ಭೀಜ್ಞಾನದಿಂದ ಅನೇಕ ದೋಷnsನ್ನು ಹೊಂದುವನು ಸ್ವಲ್ಪ ಭೇದವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿದರೂ, ಮನುನು ಕೇವಲ ಭmಭಾನನಾಗುವನು 19#
