ಇ೫೨ ಇಪ್ಪತೈದನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯ (ನಾಲ್ಕನೆಯ M ಕರ್ತು ಮದ ಭಕರ್ಮಣಾ ಲೋಕಂ ಪರಂ ಶ್ರೀರಿವ ಯಜ್ಞಪುಂಸಾ||೨೯|| ಯದೇಪ ಮ S ಸಾಂಗ ವಿಖಂಡಿತೇಂದಿಯಂ ಸವೀಡ ಭಾವಸ್ಥಿತ ವಿಭ) ಮ ದುವಾ | ತಪಸ್ಸಪೈ ಭಗರ್ವಾ ಮನೋಭವಃ ಪ್ರಬಾಧತೇ ಥಾ 5 ನುಗೃಹಾಣ ಶೋಭನೇ! ||2|| ತದಾನನಂ ಸುಭು! ಸುತಾರಲೋಚ ನಂ ವ್ಯಾಲಂಬಿ ನೀಲಾಲಕ ಬೃಂದ ಸಂವೃತಂ | ಉನ್ನಿಯ ಮೇ ದರ್ಶಯ ವಲ್ಲು ವಾಚಕಂ ಯದಿ ಡಯಾ ನಾ ಭಿಮುಖಂ ಶುಚಿತೆ! ಗಿoll --- - - - - ಯೋಡನ, ಶಿ8 - ಲಕ್ಷ್ಮಿಯು, ಪರಂಲೋ ಕಮಿವ -ವೈಕುಂಠವನ್ನೂ ಪುದಿಯಲ್ಲಿ, ಅದYಕರ್ಮಣು - ಅನೇಕ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ, ವಿರವರೇ ಸಾಕ) - ಕೊರನಾದ ನನೆಡನೆ, ಇಮಾಂಪುರೀ೦ - ಈ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು, ಅಲಂಕರ್ತು - ಅಲಂಕರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅರ್ಹಸಿ-ಯೋಗ್ಯನಾಗುವೆ ||or || ಅಶಾಂ...ಯಂ ಅಸಂಗ - ಕಟಾಕ್ಷದಿಂದ, ವಿಖಂಡಿತ - ಕಲಕಲ್ಪಟ್ಟ, ಇಂದಿ) ಯಂ - ಮನಸ್ಸುಳ, ಮಾಂ - ನನ್ನನ್ನು , ಸವಿ?...ನಾ, ಸವಿಡಭಾವ - ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ, ಹಿತ - ವಂದಹಾಸದಿಂದ, ವಿಭವ - ಹಾ ರುತ್ತಿರುವ, ಭುವಾ - ಹುಬ್ಬಳ್ಳ, ಕ್ಷಯ - ನಿನ್ನಿಂದ, ಉಪ ಸೃಷ್ಟ - ಪೆರಿತನಾದ, ಭಗರ್ವಾ - ಭಗವಂತನಾದ ಶಿವ ಮನೋಭವ - ಈ ಮನ್ಮಥನು, ತತ್ - ಯಾವ ಕಾರಣದಿಂದ, ಪ್ರಬಂಧ - ಟಲೆಗೊಳಿಸುವನೋ, ಅಥ - ಆದುದರಿಂದ, ಶೋಭನೆ .ಸುಂದರಿ | ಅನುಗೃಹಾಣ- ಅವುಗಹಿರು ||೩೦|| ಕ.ಚಿತ - ಅಂದವಾದ ನಗೆಯುಳ್ಳ, ಸುಭು) - ಸುಂದರಿಯೇ ! ಹುತ್ರ - ಯಾವುದು, ವಿಡಯಾ - ನಾ ಚಿಕೆಯಿಂದ, ನಾಭಿಮುಖಂ - ಎದುರಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲವೊ?, ಸುತಾರಿಕನಂ-ಒಳ್ಳೆಯ ಆಲಿಗಳಿಂದ ಕೂಡಿ ಬಹಳ ? ...ತಂ - ಜೋಲುತ್ತಿರುವ ಮುಂಗುರುಳಿಂದ ಬಳಸಲ್ಪಟ್ಟ, ವಲ್ಲು ವಾಚಕಂ - ಇಂಪದ ನುಡಿಗಳುಳ್ಳ, ತದನನಂ - ಆ ನಿನ್ನ ಮುಖವನ್ನು, ಉನ್ನಿಯು - ಎತ್ತಿ, ಮೇ - ನನಗೆ, ದರ್ಶ ಯ ! ತೋರಿಸು ||೩೧| ಇ೦ - ಇಂತು, ಅಧಿರವ - ದಿನನಂಗಿ, ಯಾಚಮನಂ - ಬೇಡುತ್ತಿರುವ, ಒಬ್ಬಳೂ ಅಲ್ಲವೆಂದೆಣಿಸುವೆನು. ಎಸುಂದರಿ! ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿಯು ಯಜ್ಞಮೂರ್ತಿ ಯಾದ ಪರಮನೊಡನೆ ವೈಕುಂಠವನ್ನಲಂಕರಿಸುವಂತೆ, ನೀನು ಶರಾಗ್ರಣಿಯಾದ ನನ್ನೊಡನೆ ಈ ಪಟ್ಟಣವನ್ನಲಂಕರಿಸು ||೨೯|| ಎ ಮಂಗಳಾಂಗಿ? ನಿನ್ನ ಕಟಾಕ್ಷಗಳೆಂಬ ತೀಕ್ಷ್ಯ ಗಳಾದ ಬಾಣಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಮನವು ತಾರುಮಾರಾಗಿ ಬಂದುಹೋಗಿರುವುದು ಲಜ್ಜೆಯಿಂದ ಮುಗುಳ್ಳಗೆಯನ್ನು ಬೀರುತ್ತಿರುವ ನೀನು ಹುಟ್ಟನ್ನು ಹಾರಿಸಿ ಪ್ರೇರಿಸಿದಮಾತ್ರದಿಂದಲೇ ಮಹಾವೀರನಾದ ಮಾರನು ನನ್ನನ್ನು ಸೂರೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವನು. ಆದುದರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸು||೩ollಎಲ್‌ಶುಚಿತೆಯಾದ ಸುಂದರಾಂಗಿದೆ? ಬೆದರಿದ ಹುಲ್ಲೆಯಂತೆ ಕರಿಯ « ಮುಂಚೆ ತಿಳಿಯಲಾರನು. ಈ ಜೀವಪ್ರಕೃತಿಗಳಿಗಾಶ್ರಯವಾದ ಶರೀರವು ಕರ್ಮಯತ್ನವಲ್ಲದೆ ಇತರ ರಿಂದ ಸೃಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟುದಲ್ಲ ||೩೪|| ಹತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯಗಳು, ಮನಸ್ಸು ಇವೆ ಹನ್ನೊಂದು ಮಂದಿರರು. ಬುದ್ದಿ ವೃತ್ತಿಗಳೇ ಸಖಿಯರು. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಊಳಿಗದವರು, ಒದ್ಧಿ ಯು ಪು ರೀತನ್ನಾಡಿಯನ್ನು ಸೇರಿ ಸುಪ್ಪತ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಸಕಲೇಂದ್ರಿಯಗಳೂ ತಂತಮ್ಮ ವ್ಯಾಪಾರಗಳನ್ನುಳಿದರೂ ಪ್ರಾಣ ಪ್ರಚಾರವು ಮಾತು ನಿಲ್ಲದೇ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು೩೫ಗಿ ಜೀವನಿಗೆ ಬಹುಜನ ಸುಕೃತ ಸಂಸಾರಗಳಿಂದಲೆ? ಮುನಪ್ಪಜ ವ್ಯವು ಕೈಗೂಡುವುದು ಕರೀರಕ್ಕೆ ನೂರುವರ್ಷಗಳಾಯುವವು, ಇದರಿಂದಲೇ ಜೀವನಿಗೆ ಕಲ್ಯಾಣವು, ಬುದ್ದಿ ಯು ಇಂದ್ರಿಯ
