೭8 ಶ್ರೀ ಗೀತಾರ್ಥ ಸಾರೆ ಪೂರಾಣದಲ್ಲಿ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿರುತ್ತಾರೆ............. ಈ ಶ್ಲೋಕವು ಸತ್ಕಾರವಾದ ಹರವೆಂದು ಕೆಲವರು ಭ್ರಮಿಸುವುದು. ಅದು ಅಸಂಗತವು, (ಇರುತಲಿರುವುದಕ್ಕೆ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಹೇಳುವದು ಸತ್ಯಾರ್ ವಾದವು.)ಹೇಗಂದರೆ? ದೇಹಾತ್ಮ ವಿವೇಕವು ತಿಳಿಯದೇ ಮೋಹಿತನಾದ ಅರ್ಜನನಿ ಗೆ ಆ ಮೋಹ ನಿವೃತ್ತರಮಾಗಿ ದೇಹವು ವಿನಾಶ ಸ್ಪ ಭಾವವುಳ್ಳದ್ದೆಂತಲೂ, ಆತ್ಮಸ್ವರೂಹವು ನಾಶರಹಿತವಾಗಿ ರುವುದೆಂತಲೂ, ಇಷ್ಟು ಮಾತ್ರವೇ ಇಲ್ಲಿ ಉಪದೇಶಿಸುವದು ಪ್ರಕೃತವಾಗಿರುವುದುಂದ ಸತ್ಕಾರವಾದಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರ) ಸಾಹವೇ ಇಲ್ಲವು. ಈ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ c ಗತಾಸನಗತಾ ರ್ಸೋ-ಅವಿನಾಶಿತುತದ್ವಿ-ಅನ್ನವಂತಇಮೇದೇಹಾಃ ,ಎಂ ಬವಾಗಿದೇಹಾತ್ಮ ವಿವೇಕವೇ ಉಪಪಾದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ || ೧೬|| (ನು) ಅಸಭ್ಯ ವಾಚನಾದ ಕಾರಣ ಭೂತವಾಗಿರುವ ಶ್ರ ಕೃತಿಗೂ ಸಚ್ಛವಾಚನಾದ ಬ್ರಹ್ಮ ಕ್ಕೂ ಇಲ್ಲದೆ ಇರುವದಿಲ್ಲ ನು, ಅಂದರೆ CC ಪ್ರಕೃತಿಪ್ರರುಷನ ನಿತ್ಯಕಾಲಕಸತ್ತವು ಎಂಬುವವಚನದಿಂದ ಪರಮಾತ್ಮನು ಹಾಗೆ ನಿತ್ಯನ ? ಆಪ್ರಕಾ ರವೇ ಪ್ರಕೃತಿಯ), ನಿತ್ಯವೆಂದು ತಾತ್ರರವು C ಸದ ಸದಸ ಯಾತ್ರಾ ಸಗುಣರಾಗಣವಿಧ8pಎಂಬುವ ಶ್ರೀವದ ಗವತ ವಚನದಿಂದ ಪ್ರಕೃತಿ ತತ್ವಕ್ಕೆ ಕಾರಣತ್ಯವೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತ೦ರರಿಯಬೇಕು,
- ||೧೬|| (h-.) ಬಂಧುಜನಗಳಂ ಸಂಹರಿಸುವದರಿಂದ ಪರಲೋಕ ವು ರುಕಿಖಪ್ರದವಾಗುವದನ್ನ ವದಕ್ಕೆ ಸಮಾಧಾನರೂಪನೂಾಗಿ ಈ ಕನಸೇಳುತ್ತಾನೆ. ಈ ಪ್ರಕರಲ್ಲಿರುವ ಸತ್ಯ ಅಸತ್ ಹಬ್ಬಗಳು ಸತ್ಕರರುಸ್ಕರ ಸವೆಂತಲೂ, ಭಾವ, ಅಭಾವ, ಕಬ್ಬ
ಗಳೆ ಸುಖ ದುಃಖಭಗವೆಂತಲೂ, LC ಕರವೇ ಸಾಧುಭಾವೇಚ ಸದತ್ತ ಯುಜ್ಯತೇ ! ಪ್ರಕಸ್ತೆ ಕಣತಥಾ ಸಚ್ಛಬ್ಬ ಪಾ
