೧೦೨ ಶ್ರೀ ಗೀತಾರ್ಥ ಸಾರೆ. ಮಾಗಿ ಇರುತ ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲವೂನೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿಕೊಂಡಿರು ವುದು. ಛೇದಕಮಾದವಸ್ತುವು ಛೇದ್ಯ ವಸ್ತುವನ್ನು ವ್ಯಾ ಏಸಿಯೇರಕರವಾಗಬೇಕಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನು ವ್ಯಾ ಪಿಸಿರುವಸರವ್ಯಾಪಕವಾದ ಈ ಆತ್ಮವಸ್ತುವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿ ಸಿ ನಾಶಪಡಿಸುವ ವಸ್ತುವು ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ಇರ ಲಾರದು. ಆದುದುಂದ ಆತ್ಮನು ನಿತ್ಯನಾಗಿಯು, ಅಚಂ ಚಲನಾಗಿಯು,ಪರಾತನನಾಗಿದು, ಇರುತ್ತಾನೆ. ( ಈ ೨೩ ನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮನಿಗೆ ಛೇದೈತ್ಯಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಎಂಬದಾಗಿ ಹೇಳಿ ೨೬ ನೇ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಹೇತೂಪನ್ಯಾಸವುಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿತು.) ||೨೩|೨೪| (ಕಂ|ಭಾ) ಆತ್ಮನಿಗೆ (ನಜಾಯತ, ಎಂಬುವ ಕರಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವ ನಿತ, ಅವಿರತ್ನ ಎಂಬ ಈ ಅರ್ಥವ ಅನಂತಕ ಕಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಹೇಳಿರುವುದರಿಂದ ಕಲವುಕಡೆ ಕಬ್ಬದಿಂದ ಲೂ ಕಲವುಕಡೆ ಅರ್ಥದಿಂದಲೂ, ಆನರು ದೋಷವಂ ಕಂ ಕಿಸಕೂಡದು. IC ನಜಾಯತ ) ಎಂಬುವ ಹೋಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳಲ್ಪ. ಟ್ಯ ಅರ್ಥವನ್ನೇ ಆ ವಸ್ತುವು ದುರ್ಬಧವಾಗಿರುವುದರಿಂ ಪುನಃ ಪುನಃ ಪ್ರರಂಗನಾ> ಕಬ್ಬಾಂತರಗಳಿಂದ ಭಗವಂತನಾದ ಶ್ರೀವಾ ಸುದೇವನು, ಹ್ಯಾಗತಾನೆ ದುರ್ಬೋಧವಾದ ಆತ್ಮ ವಸ್ತುವು ಸಂಸಾ ಶಿಗಳಿಗೆ ಬುದ್ದಿಗೆ.ಚರವಾಗಿ ಸಂಸಾರನಿಗೋಸ್ಕರ ವಾಗು ವುದು ? ಎಂಬದಾಗಿ ಜನಪ್ರನಃ ಉಪದೇಶಿಸುವುನು |೨|| ಮೂ|ಅವ್ಯಯ ಮಚಿಂತ್ತೋ೭ ಯ ಮವಿಕಾ ರೊ ಯ ಮುಚ್ಯತೆ | ತಸ್ಮಾ ದೇವಂ ವಿದಿತ್ತೆನಂ ನಾನು ಕೋಚಿತು ಮರ್ಡನಿ || ||೨|| ಪ! ಅವ್ಯಕ್ತ - ಅಯ- ಅk:ತ್ಯ: - ಅಯಂ - ಅನಿಕಾರ:-ಅಯಂ-ಉ: ಚ್ಯತೇ | ತಸ್ಮಾತ್ -ವಿವರ - ವಿದಿತ್ಯಾ - - ಏನು - ನ - ಅನುಶ್ಚಿ ತು-ಅಹಸು | ಅಗಿ ಅಯಂ - ಈ ಆತ್ಮನು ಅರ್ಕ - ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿ ಕಾಣತಕ್ಕವನವು ಆ ಯ -ಇವನ್ನು ಅಚಿಂತ್ಯ: - ಹಿತಿಕಲ ನಾಗ ವುದಿಲ್ಲವು, ಅಯಂ ಅನ್ನು ಅವಿ
