ಸಾಹಿತಿ 'ಟಿ • , , , , , | ಸಾವಿತ್ರಿಯು ತಟ್ಟನೆ ತಿರ.ಗಿನೋಡಿದ೪೨, ಆ ಚಂದ್ರಿ ಕೆದಲ್ಲಿ ಸಾವಿತ್ರಿಯ ಮೊಗವು ವರ್ಣಿ ಸ: ಸಾಧ್ಯವಾದ ಕಾಂತಿಯನ್ನು ತಾಳಿತು. ಅವಳ ಕಣಗಳ 38, ಮೂರ್ತಿಯು ಈಗ ಸೇರಿದವು. ಸಾವಿತ್ರಿಯ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಅಶು ಬಿಂದುಗಳು ಸುರಿದವು.
- ಸವಿತಿ, ನೀನು ನಾಳಿನಿಂದ ಯಾರಿಗೆ ಸೇರಿದರ, ಚಂತೆಯಲ್ಲ ಈಗ ಈರುತಿ, ನನ್ನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕು. ಇಲ್ಲವೇ ನೀನು ಅತಿ ಯಾಗಿ ಸಂಕಟಪಡುವೆ. ನಿನಗೆ ಮದುವೆಯಾದಮೇಲೆಯ ಸುಖವಿಲ್ಲ " ವೆಂದನು, ಆದರೂ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಳು.
ಆಗ ಮೂರ್ತಿಯು “ ನಾನು ಕೂಡಿಸಲೇ ” ಎಂದು ಏಟು ಬೇಡ, ಎಂದಳುಹಾಗೆ ನಾನು ಬೇಡವಾದರೆ ಮನೆಗೆ ನೀನೊಬ್ಬಳೇ ಹೊರಡು ವಿಯೋ? ಎನ್ನಲು ಹೌದೆಂದು ಹೇಳಿ ಸಾವಿತ್ರಿ ಮೇಲೆ ನೋಡುತ್ತಿರಲು, ವರ್ತಿಯು ನೀನು ಕಠಿಣಹೃದಯ ಎಂದನು ಸಾವಿತಿಯು ಮಾತನಾ ಡಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಮೂರ್ತಿಯು ಸಾವಿತ್ರಿ,! ನೀನು ಮಾತನಾಡದಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ದೆಯು ಒಡೆದು ಹೋಗುವುದು ಇಂತಹ ದುಃಖವನ್ನು ಸಹಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಊ ನನಗೆ ವ ರಣವೇ~ ಎಂದ : ಮುಂದೆ ಮಾತನಾಡು ಸಾವಿತ್ರಿ ಗಾ ತಟ್ಟನೆ ವರ್ತಿಯ ಬಾಯನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದಳು. ವ: : ರ್ಶಿಗೆ ಶರೀರದಲ್ಲಿ ರೋಮಾಂಚವುಂಟಾಗಿ ಮನದಲ್ಲೇ, ಹರ್ಷಶೆಟ್ಟು ಸಾವಿತಿ; ನನ್ನನ್ನು ಒಪ್ಪುವಿಯಾ ಎಂದು ಕ ಳ ಆಳಯ), ಅಜ ಜಾಂತವವೆ ? ಎಂದು ಹೇಳಿಗಳು. ಇಲ್ಲ, ನನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಒದಲಿಲ್ಲ ನನ್ನನ್ನಾರು ತಡವ ವವಳು ? ಎಂದ ಪುರ್ತಿಯಮಾತಿಗೆ, ಸಾವಿತ್ರಿಯ , ತಪ್ಪು ತಿಳುವಳಿ ಕೆ. ನಿಮ್ಮ ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳು ಸ.ಮ್ಮನಿದಾರೆ ? ಎನ್ನಲು ಮರಿ., ಸಾವಿತ್ರಿ, ನಿನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪತ್ನಿಯ. ನನಗೆ ಆವಶ್ಯಕವಿಲ್ಲ. ಅದಿರಲಿ : ನವ್ಯಂಗೆ ತಾಯಿಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿದರೆ ನೀನು ಒಪ್ಪುವಿಯೋ ಎನ್ನಲು, ನಾನು ಗಂಡಿತ ಒಪ್ಪಲಾರೆ, ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು ಅದೇಕದು ಮರ್ತಿಯು ಪವಾಡ : ೨ ನಾನು, ವೃಥಾಗರಾಣೆಗಳನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲಾರೆ, ನಸಿಗೆ ತಾವು ಸಿಗತಕ್ಕವರು
