ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿದೆ
ಸ್ವಾಮಿ ಅಪರ೦ಪಾರ ೧೭೭
ರಪ್ ರಪ್ ಸದ್ದು ನಿಂತಿತು. ಮರಳಿ ಬಂದ ಕಡೆಗೇ ಆತ ತಿರುಗಿರಬಹುದು. ತಾನಿನ್ನು ತಡಮಾಡಬಾರದು. ಅಪರಂಪಾರ ಜರ್ರೆಂದು ಬಾಗಿಲನ್ನು ತಳ್ಳಿದ. ಸಪ್ಪಳ ಕರ್ಣಕಠೋರವಾಗಿತ್ತು, ಹೊರಳಿ ನೋಡದೆ ಆತ ಧಾವಿಸಿದ-ಎಡಕ್ಕೆ, ಮತ್ತೆ ಎಡಕ್ಕೆ, "ನಿಲ್ಲು ! ನಿಲ್ಲು ! " ಶಿಳ್ಳು ಪುನಃ. ಶಿಳ್ಳಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರವಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ಶಿಳ್ಳು ಕೇಳಿಸಿತು, ದೂರದಿಂದ. ಘಂಟೆ ಬಾರಿಸಿತು-ಅಪಾಯದ ಘಂಟೆ. “ನಿಲ್ಲು! ನಿಲ್ಲು !" ಧಡ್ ಧಡ್ ಧಡ್. ಓಡುವ ಸದ್ದು. ಎಚ್ಚೆತ್ತ ಕೈದಿಯೊಬ್ಬ ಕೂಗಿಕೊಂಡ : “ಭಲೆ ಬಹಾದ್ದುರ್ !" ಕತ್ತಲಲ್ಲೂ ಅಪರಂಪಾರಸ್ವಾಮಿ ನೇರವಾಗಿ ಓಡಿದ್ದ. ಪ್ರಾಕಾರದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಪ್ಪ ನಿಂತಿದ್ದ: "ಹತ್ತಿ ಸ್ವಾಮಿಯೋರು, ಹಗ್ಗ ಇಳಿಬಿಟ್ಟಿದೆ!" ಬಲವಾದ ಹಗ್ಗ, ಮಲ್ಲಪ್ಪ ಅದನ್ನು ಅಪರಂಪಾರನ ಕೈಗಿತ್ತ. "ಏರಿಹೋಗಿ !" ಹತ್ತಿರದಿಂದಲೇ ಕೇಳಿಸಿತು : “ಗುಂಡು ಹಾರಿಸ್ತೀನಿ, ನಿಲ್ಲು !" ಮಲ್ಲಪ್ಪ, ಎವೆಮುಚ್ಚಿ ತೆರೆಯುವುದರೊಳಗೆ ಅಪರಂಪಾರನಿಗೆ ಅಡ್ಡವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದ. ಬಂದೂಕನ್ನೆತ್ತಿ, ಧ್ವನಿಬಂದ ಕಡೆಗೆ ಆತ ಗುರಿಯಿಟ್ಟ. ಇನ್ನು ಹಾರಿಸಬೇಕು. "ಢಂ!" ಅದು ಬಂದುದು ಎದುರುಗಡೆಯಿಂದ. ಬಡೆದುದು ಮಲ್ಲಪ್ಪನ ಎದೆಗೆ. "ಹಾ!" "ಏನಾಯ್ತು ಮಲ್ಲಪ್ಪಣ್ಣ ? ಮಲ್ಲಪ್ಪಣ್ಣ-" ಅಪರಂಪಾರ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕೆಳಗುರುಳಿದ ಮಲ್ಲಪ್ಪನನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ. "ಆಯ್ ! ಸ್ವಾಮಿಯೋರೆ. .ನಾ...ಹೋಗತೇನಿ...ಶಿವ ಶಿವ-" 'ಮಲ್ಲಪ್ಪಣ್ಣ ! ಮಲ್ಲಪ್ಪಣ್ಣ!" ಅಪರಂಪಾರ ಧ್ವನಿ ತೆಗೆದು ಅತ್ತ : “ಅಣ್ಣ ! ಏನಾಗ್ಹೋಯ್ತಪೋ !" ಕಾವಲುಗಾರ ಬಂದ :ಕಂದೀಲುಗಳೊಡನೆ ಸಿಪಾಯಿಗಳು ಬಂದು ತಲಪಿದರು. "ಹಿಡಿಯಿರಿ ಅವನನ್ನು!"
12