ಪುಟ:Abhaya.pdf/೧೬೭

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ

೧೬೨

ಅಭಯ

ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ. ಯಾರಾದರೂ ಅಭಯಧಾಮ ನೋಡೋಕೆ
ಅಂತ ಬಂದಾಗ–"

ತುಂಗಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿಯೆ ಮಾತು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಳು. ಆದರೆ ಅಷ್ಟು ಮಾತೇ

ಸರಸಮ್ಮನ ಮುಖ ಅರಳುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ತುಂಗಮ್ಮನ ಬಗೆಗೆ ಅವರು
ಇಟ್ಟಿದ್ದ ನಂಬಿಕೆ ಸುಳ್ಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಅಭಯಧಾಮದ ಹಿತವೂ ತನ್ನಹಿತವೂ
ಒಂದೇ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಆ ಹುಡುಗಿ ಮಾತನಾಡುತಿದ್ದಳಲ್ಲವೆ?

"ನೀನು ಹೇಳೋದು ನಿಜ ತುಂಗ. ಆದರೆ ಎಷ್ಟು ಕೆಲಸಾಂತ

ನಾನೊಬ್ಳೇ ಮಾಡ್ಲಿ ?"

"ಅದ್ಯಾಕೆ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ? ದಿನಾ ಚೊಕ್ಚಟವಾಗಿಡೋ ಬ್ಯಾಚ್ ಇಲ್ವೆ-

ಅವರಿಗೇ ಆ ಕೆಲಸಾನೂ ಒಪ್ಪಿಸಿದ್ರಾಯ್ತು ”

"ಕಸಗುಡಿಸೋ ಕೆಲಸಾನೇ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡ್ತಾರೇಂತ
ನೋಡಿದಿಯೋ ಇಲ್ವೊ ?"

"ಅದು ನಿಜ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ, ಆದರೂ—”

ಒಮ್ಮೆಲೆ ಸರಸಮ್ಮ,ಏನೂ ತಿಳಿಯದ ಎಳೆಯಳೊಡನಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ
ವನ್ನೂ ಬಲ್ಲ ಅನುಭವಿಯಾದ ಅನುತಾಪಉಳ್ಳ ಹಿರಿಯಳೊಡನೆ ತಾನು
ಮಾತನಾಡುತಿದ್ದೇನೆ ಎ೦ದು ಕೊ೦ಡಳು.

"ನಾಳೆಯಿಂದ ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡೋಣ ತುಂಗ ಇವತ್ತು

ಸಾಯಂಕಾಲ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹುಡುಗೀರಿಗೆ ಇದನ್ನ ಹೇಳ್ತೀನಿ.”

"ಆಗಲಿ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ.”

ತನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಮನ್ನಣೆ ದೊರೆಯಿತೆಂದು ತುಂಗಮ್ಮನಿಗೆ ಸಂತೋಷ

ವಾಯಿತು.

ಆದರೆ ಆಕೆಯ ಆ ಸಲಹೆಗೆ, ಸರಸಮ್ಮನೂ ಊಹಿಸಲು ಸಮರ್ಥ

ರಾಗದೇ ಹೋದಬೇರೊಂದು ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿತ್ತು. ಅದು, ಇನ್ನೊಂದುವಾರದೊಳ
ಗಾಗಿ ಅಭಯಧಾಮಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕಾಣುವೆನೆಂದು ಆಕೆಯ ತಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದ
ಕಾಗದ. ಆ ಒಂದುವಾರದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಆಗಲೆ ಮೂರು ದಿನಗಳು
ಕಳೆದಿದ್ದುವು....ತಂದೆ ತನ್ನನ್ನು ಕಾಣಲು ಅಭಯಧಾಮಕ್ಕೆ ಬರುವ
ಸನ್ನಿವೇಶ....ಆಗ ಆ ಅಭಯಧಾಮ, ಅಲ್ಲಿನ ವಾತಾವರಣ, ಆ ಹುಡುಗಿ