ಪುಟ:Abhaya.pdf/೧೭೧

೧೬೬

ಅಭಯ

ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆಂದು ಅಲ್ಲೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಒರಗು ಬೆಂಚನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತ
ಅವರೆಂದರು.
⁠"ತುಂಗಾ,ತೆಪ್ಪಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೊಮ್ಮ ನೀನು."
⁠"ನಾನೊಲ್ಲೆ ಬೇರೆ ಹುಡುಗೀರು ಏನಾದ್ರೂ ಅಂತಾರೆ."
⁠ಸರಸಮ್ಮನಿಗೆ ರೇಗಿಹೋಯಿತು.
⁠"ಸಾಕು ಹುಚ್ಚುಚ್ಚಾರ! ಏನಾದರೂ ಪುಸ್ತಕ ಹಿಡಕೊಂಡು ಓದ್ತಾ
ಕೂತ್ಕೊ!"
⁠ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ ಮನಸಿನಿಂದ ತುಂಗಮ್ಮ,ಪುಸ್ತಕಗಳಿದ್ದ ಬೀರುವಿನತ್ತ
ಸಾಗಿದಳು.
⁠ಆಗ ಜಲಲೆಯ ಸ್ವರ ಕೇಳಿಸಿತು:
⁠ "ಓ! ಇಲ್ಲಿದೀಯಾ. ಆ ಹುಡುಗೀರು ಹೇಳೋದಕ್ಕೂ ನೀನು
ಮಾಡೋದಕ್ಕೂ ಸರಿಹೋಯ್ತು"
⁠ತುಂಗಮ್ಮ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಳು.
⁠ಜಲಜೆಯ ಎದುರು ಹುಬ್ಬುಗಳನ್ನೇರಿಸುತ್ತ ಸರಸಮ್ಮ ಕೇಳಿದರು:
⁠"ಅದೇನೆ ಹುಡುಗೀರು ಹೇಳ್ತಿರೋದು ?"
⁠" ತುಂಗಕ್ನಿಗೆ ಈಗ್ಲೇ ಪುಕೀ ಅಂತ ಹೆಸರಿಟ್ಬಿಟ್ಟಿದಾರೆ ದೊಡ್ಡಮ್ಮ."
⁠"ಓ!"
⁠ ಸರಸಮ್ಮ ನಕ್ಕರು. ತುಂಗಮ್ಮನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಕಳವಳ ಕುತೂಹಲಗಳೆರಡೂ ಬೆರೆತ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಜಲಜೆಯನ್ನು
ಕೇಳಿದಳು:
⁠"ಅದೇನೆ ಜಲಜ ಹಾಗಂದ್ರೆ?"
⁠"ಪುಕೀ- ನಿಂಗೊತ್ತಿಲ್ವೆ ತುಂಗಕ್ಕ?"
⁠ "ಇಲ್ಲ,ಹೇಳು."
⁠ "ಪುಸ್ತಕ ಕೀಟ ಅಂತ. ಅದೇನು ತುಮಕೂರು ಸ್ಕೂಲೊ ನಿಮ್ಮದು!
ಇಷ್ಟೂ ಹೇಳ್ಕೊಟ್ಟಲ್ವೆ ಅಲ್ಲಿ?"
⁠"ಹೌದು ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳ್ಕೊಡೋಕೇ ಸ್ಕೂಲು ಇರೋದು."
⁠--ಎಂದು ಸರಸಮ್ಮ ಜಲಜೆಯನ್ನು ಅಣಕಿಸಿದರು.