ಪುಟ:Chirasmarane-Niranjana.pdf/೨೬೮

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

"2.○ ಚಿರಸ್ಮರಣೆ ಹಾಗೆಯೇ ಅತ್ತಿಗೆ ಮತ್ತಿತರರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಾತುಗಳು, ಹೊಲದ వివాయ, యోలరిగాళ వివాయ. ... ಕಣ್ಣೀರೊರೆಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಡುತ್ತ ಅವರೂ ಉಳಿದವರನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಿ పాణeదాయ.


ఓణనేయదాగి బందోపిదా బీయ5ండానే తెందే కాయ మెకెట్ల మీడిదారీ, ఆ కాయ వాగనా శ్మీబdళుగోళన్నో బిగిమీడిదోళు, రుణదాల పాలలో ಕೈಯಾಡಿಸಿದಳು. ತನ್ನದೇ ಆದ ಆ ಮಾಂಸದ ತುಣುಕನ್ನು ಮುಟ್ಟಿನೋಡಿದಳು. ಆಕೆಯ ಆಕ್ರಂದನವನ್ನು ಚಿರುಕಂಡನಿಗೇನು, ಬಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅಪ-ಕು೦ಇಂಬು ಯಾರೂ ಸಹಿಸದೆಹೋದರು. ಆವರೆಗೂ ವಿಗ್ರಹದಂತೆ ಎತ್ತಲೋ ದೂರ నేణలడెవీత్తి కుళితి లధిశారియు మిమేశాడిది. బెజెరేయవాను వాయివి తీయగిసిరేుండా.

అవరిగల బలరే వాటర్మేళిదారే. సోనri యూరిదారే జdo? లయణ్మల! ನನಗೆ ಯಾರಿದ್ದಾರೆ ಇನ್ನು?" వాంటెదా రేడియాగి లుళిదిదాస్జీ దొJందిe 3ుణురేు. ఆ ఝడియన్నేe ಚಿವುಟಲು ದುಷ್ಟ ಕೈಗಳು ಮುಂದೆ ಬಂದಿದ್ದುವು. "ಅಳಬೇಡ ಅಮ್ಮ, ನನ್ನ ಬದಲು, ಮಕ್ಕಳು ತೋರಿಸ್ಬೇಕಾದ ಪ್ರೀತೀನ ಇನ್ನೂ ನೂರು ಜನ ನಿನಗೆ ತೋರಿಸ್ತಾರೆ." ಆ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ತಲೆಯ ಕೂದಲೆಲ್ಲ ನರೆತಿದ್ದ ತಂದೆಯೂ ಸಂತೃಸುತ್ತ ಹೇಳಿದ: - "ಅಳಬಾರದು ಕಲಾಣಿ, ಈ ಮಗುವನ್ನು ಕೂಡ ದೇವರು ಕೊಟ್ಟೆ ಇದ್ದಿಲಾಂತ ತಿಳ್ಕೊ." "ಕಟುಕರು! ಕಲ್ಲೆದೆಯವರು! ಹೆತ್ತಕರುಳಿನ ಸಂಕಟ ಗಂಡಸರಾದ ನಿಮಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತಾದೀತು!" 'ಅಮಾ. - a. ವರುಷಗಳ ಹಿಂದೆ ತಾನು ಬರೆದ ಕರಪತ್ರಗಳನ್ನೋದುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಣ್ಣು, 'ಅಪು. ಅಣ್ಣನ ಕೈಲಿ ಅವತ್ತು ಸೀರೆ ಕಳಿಸಿದ್ದಿಲ್ವ?" ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ, ತನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳು. ఆజీయండాలు: "ಅಣ್ಣ ನಿಮಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾನೆ."