నీకానింగిని ** ಹೋಗಿದ್ದರು ಸುನಂದಾ ಮತ್ತು ಸರಸ್ವತಿ. ఆడారణ ఒభగిందే గే ವ್ಯಧೆಂು કૈફર્ડર્ડ ડિct3) છ ವೃದ್ದ び3o3●r ೪ನ್ನು ಕೂರೆಯುತ್ತಿತ್ತು, ಸುನಂದೆಯನ್ನು ಕೊರೆಂುುತಿತ್ತು. ಮುಂದೇನ ? ಮುಂದೇನ ? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಬೃಹದಾ ಕಾರ ತಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಸುನಂದೆಯ ಒಡೆದು ಹೋಗಿದ್ದ ಸಂಸಾರದ ులభనాగిరలిల్ల యుత్నిసి సాణ డోలు ಸ್ಪನವರಿಗೆ చేున్నకే్చు. ಆದರೆ ಆ ಯತ್ನ ವಿಫಲವಾಗುವುದೆಂಬ ಭಯದಿಂದ ಆವರು ಅಳುಕುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಿರಾಸೆಯ ಸುಂಟರಗಾಳಿ ಅವರ ಮನವನ್ನೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿದಾಗ 'ಸುನಂದಾ ನನ್ನ ವಾಲಿನ ಗಂಡು ಸಂತಾನ ಅಂತ ಭಾವಿಸ್ತೀ' ಎಂದು ಕೊಳ್ಳು ತಿದ್ದರು ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಮತ್ತೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ, ತಮ್ಮ ಮೊದ ು ಅಳಿಯ ಹಾದಿಗೆ ಬರಬಹುದು, ಸುನಂದೆಯ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಭಾಗೋದಯವಾಗ బయేుదు, ఎందు ఆడి ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ೩ ವರು ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದರು. ఒండా నేంజీ ಕೃಷ್ಣಪ್ಪನವರು, ಮಗಳೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ದರು. ಆದರೆ ಹೇಗೆ ಮೊದಲು ಮಾತನಾಡಬೇಕೆನ್ನುವುದೆ అన్గరిగే శ్రీ ల్షియు ಲಿಲ್ಲ, ಯಾವುದೋ ಹಳೆಯ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು యుల్లి ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಡು ಮನೆಗೆ ಬಂದರು. ಹೆಂಡತಿಯ ಎದುರಲ್ಲಿ ಈ ಪ್ರಸ್ತಾನ ಸರಿಯಲ್ಲವೆಂದು ವುತ್ತೆ ಜಗಲಿಗೆ ಹೋದರು. ಪುಸ್ತಕವನ್ನು అల్లియు ಬಿಟ್ಟು ಅಂಗಳಕ್ಕಿಳಿದರು. ఆల్డ్ సింతేరు. ತಂದೆಯನ್ನೇನೋ యౌళికే నే బాధినేుత్తిదే, ఎసిసిలేు నేునాందిగే. లినో ಮೊಗ್ಗೆಯಿಂದ ಮತ್ತೆ ಕಾಗದ ಬರಲಿಲ್ಲವೆಂಬ ಕಾತರವಿರಬಹುದು, ಎಂದು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ త్రిందోళ) པོ་ཊི། నిష్ఠునే ಇದ್ದೀತೆಂದು ఒన్ట్చే ) 85 ξ ಇಷ್ಟ ఖేడే లిల్ల. ಅಷ್ಟರಲ್ಲೆ ತಂದೆಯ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು: “ಸರಸ್ವತಿ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ, ಸುನಂದಾ?” ". לסכס חש.2* “ಇಲ್ಲಿಗೆ ಕರಕೊಂಡಾ” వౌ ಾತ್ರೆಗ ಬೆಸುಗೆ ಹಾಕುವುದು & 密 છે o
