ಪುಟ:Mrutyunjaya.pdf/೨೨೦

ಮೃತ್ಯುಂಜಯ ೨೦೭ ⁠"ಹ್ಞ."
⁠"ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕೆರೆ! ನದಿಯಿಂದ ಷಾಡೂಪ್ ನಲ್ಲಿ ನೀರೆತ್ತಿ ಒಂದು
ಕೆರೆಗೆ ಸುರಿಯೋದು. ಆದರಿಂದ ಎತ್ತಿ ಎತ್ತರದ ಇನ್ನೊಂದು ಕೆರೆಗೆ. ಅದ
ರಿಂದ, ಮೇಲಿನದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ನೀರು ತಾಮ್ರದ ಕೊಳಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ಹರಿದು
ಈ ಪುಟ್ಟ ನಗರದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗೂ ಹೋಗ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಜಮೆಯಾಗುವ
ಕೊಳೆ ನೀರೆಲ್ಲ ಒಳಚರಂಡಿಯ ಮೂಲಕ ದೂರ ಹೋಗ್ರದೆ-ಬಡ ರೈತರ
ಹೊಲಗಳಿಗೆ. ಹೇಗಿದೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ?"
⁠"ವಿಸ್ಮಯಕರ!”
⁠ತಲೆಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ಎರಡು ಮೂರು ಸಾರೆ ಮುಖ
ತೋರಿಸಿದಂತೆ ಗೇಬುಗೆ ಭಾಸವಾಗಿತ್ತು.
⁠"ಯಾರದು?" ಎಂದು ಆತ ಕೇಳಿದ.
⁠ಮನುಷ್ಯ_ಲಿಪಿಕಾರ_ಹೊಸ್ತಿಲು ದಾಟಿ ಬಂದು, ಗೇಬು ಮೆನೆಪ್
ಟಾರಿಬ್ಬರಿಗೂ ದೂರದಿಂದಲೇ ನಮಿಸಿ, ಕಣ್ಣುಸನ್ನೆಯಿಂದ ಗೇಬುವನ್ನು
ತನ್ನೆಡೆಗೆ ಕರೆದ; ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೋ ಉಸುರಿದ. ಮತ್ತೆ ನಮಿಸಿ ಹೊರಟು
ಹೋದ.
⁠ಗೇಬು ಮೆನೆಪ್ ಟಾನೊಡನೆ ಅಂದ:
⁠“ಆಮಾತ್ಯರು ಈಗ ತಾನೇ ದಿನದ ರಾಜಕಾರ್ಯ ಮುಗಿಸಿ,ನಿಮಗೆ
ಆದರಾತಿಥ್ಯ ನೀಡಲು ಆದೇಶವಿತ್ತು, ಮನೆಗೆ ಹೋದರಂತೆ. ಇನ್ನು ನಾಳೆ
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅವರ ಭೇಟಿ. ನಾಳೆ ಅಮಾತ್ಯ ಭವನ ತಲಪಿದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ
ನಿಮಗೆ ಹೇಳಿ ಕಳಿಸ್ತಾರಂತೆ.”
⁠ನೀರಾನೆ ಪ್ರಾಂತದ ನಾಯಕನನ್ನು ಕಾಣಲು ಅಮಾತ್ಯರು ಆತುರ
ತೋರಬಹುದು, ಆ ದಿನವೇ ಭೇಟಿ ಸಾಧ್ಯವಾದೀತು__ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ
ಮೆನೆಪ್ ಟಾ. ಆದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
⁠ದೋಣಿಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಕಂಡಾಗ ಹೇಗೆ ಮಾಡಿದ್ದನೋ ಅದೇ ರೀತಿ,
ಗೇಬು ಮೆನೆಪ್ ಟಾನ ಕೈಗಳನ್ನು ತನ್ನೆರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು
ತೊಟ್ಟಿಲಾಡಿಸಿ, “ನನಗಿನ್ನು ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡಿ,"ಎಂದ.