ಪುಟ:Mrutyunjaya.pdf/೪೪೫

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

೪೩೨ ಮೃತ್ಯುಂಜಯ

             “ಅಲ್ಲಿ ದಾಸಿಯರಿಲ್ವಾ?"
             "ಅರಮನೇಲಿ ದಾಸಿಯರಿಗೇನು ಬರಗಾಲ? ಆದರೆ ಆತಿಥಿಗೃಹಕ್ಕೆ  
       ನಾವು   ಯಾರನ್ನು ಸೇರಿಸ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಪೆರೋ ಔತಣಕ್ಕಾಗಿ  ಮೆನೆಪ್ಟಾ ಅಣ್ಣನನ್ನು
       ಅಲಂಕರಿಸೋದಕ್ಕೆ ದಾಸಿಯರನ್ನು ಕಳಿಸ್ತೇವೆ ಅಂದ್ರು, ಬೇಡ--ಅಂದೆ. 
       ನಾನೇ ಅಣ್ಣನನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸ್ದೆ !”
              ಸಂತೋಷದಿಂದಲೂ ಸಮಾಧಾನದಿಂದಲೂ ನೆಫಿಸ್ ನಕ್ಕಳು. 
              "ಎಂಥ ಅಲಂಕಾರ?"
              “ಅದೇ ಕವಡೆಸರ, ಬೆಂಡಿನ ಪಾದರಕ್ಷೆ, ಬೆಳ್ಳಿ ಉಂಗುರ...”
“ಹೊಹ್ಹೋ !“
               “ಔತಣದಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಒಂದು ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಟ್ರು-ಮಣಿಕಟ್ಟಿನ ಪಟ್ಟಿ."
                   “ಬಂಗಾರದ್ದಾ ?”
                       “ಹೂಂ. ರತ್ನಖಚಿತ.” “ಅದನ್ನು ಕಟ್ಕೋತಾನಾ?”
                      "ಯಾರು ಮೆನೆಪ್ಟಾ ಅಣ್ಣನೆ? ಸರಿ, ಸರಿ..."
                       ನಿಟ್ಟುಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ನೆಫಿಸ್ ಅಂದಳು :
                       “ಅವನಿಗೆ ಯಾವುದೂ ಬೇಡ.” 
                   ಕುಳಿತಿದ್ದ ಬಟಾನ ಹಿಂಬದಿಯಲ್ಲಿ, ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ, ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಸದ್ದಾಯಿತು.
              ಆತನ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳೇ.
                  “ಅರೇ !” ಎಂದ ಬಟಾ, ಕೊರಳು ಹೊರಳಿಸಿ, ಎರಡು ತೋಳುಗಳನ್ನೂ ಚಾಚಿದ. 
             ಅವನ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ನಾಲ್ವರು--ಚಿಕ್ಕವರು--ಓಡಿಬಂದು ತಂದೆಯ 
             ಕತ್ತಿಗೆ ಆತು ಬಿದ್ದರು.
                 "ಏಯ್! ಹೇರು ಜಾಸ್ತಿಯಾಯ್ತು ! ದೋಣಿ ಮಗುಚೀತು!
              ಹುಷಾರ್ !" ಎಂದ ಆತ.     
                   ಆ ಸಡಗರದ ಕಾವು ಇಳಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ನೆಫಿಸ್ ನುಡಿದಳು:
                   "ಖ್ನೆಮು ಹೆಂಡತಿ ಈ ತಿಂಗಳು ಅಸ್ವಸ್ಥಳಾಗಿಲ್ಲ .”
                   " ಹೌದೆ ? ಒಂದು ಥೊಎರಿಸ್ ಮೂರ್ತಿ ಕೊಂಡ್ಕೊಡು ಅಂತ