16
ಅಂಗರಚನಾವಿಜ್ಞಾನ, ಒಟ್ಟಾರೆ
ಮಾತ್ರ ಬಾಳುತ್ತವೆ. ಇಡೀ ಮೈಯ ಬಾಳುವೆ ಒಂದೊಂದು ಜಾತಿಯಲ್ಲೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ. ಮಾನªನ ಮೈ ಬಾಳಬಹುದಾದ ಕಾಲ 100 ವರ್µಗ¼ಂದು ಪರಿಗಣ¸ಲಾಗಿದೆ; À À É Â À ಒಂದು ಕೋಟಿ ವರ್µಗಳ ಹಿಂದೆ ಇರಬಹುದೇನೋ, ನªvªುಯುಗದ (ಪ್ಲಿಯೋಸೀನ್) À À À À ಮಾನವನ ಪೂರ್ವಿಕರಿಂದ (ಗೊರಿಲ್ಲಾದಂತಿರುವ ನರವಾನರರು-ಥ್ರೊಪಾಯಿಡ್) ಈ ವಯಸ್ಸನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಮುಪ್ಪು, ಮುದುರಿಕೆ, ಸಾವುಗಳಿಗೆ ವಿಜ್ಞಾನ ಸೂಚಿಸುವ ಕೆಲವು ಕಾರಣಗಳು ಹೀಗಿವೆ: ಅಂಗಾಂಶ ಪೋಷಣೆ ಇಲ್ಲದಾಗುವುದು; ಕರುಳಿಂದಲೋ ಹವೆಯಲ್ಲೋ ಹೀರಿ ಬಂದ ಕೆqುಕಿನ ಪದಾರ್ಥಗ¼ೂೀ ಕ¸ರಿನ ಉತ£್ನÀ ಗ¼ೂೀ ಕೂಡುತ್ತಾ ಹೋಗುವುದು; À É À ್ಪ É ಚೋದನಿಕಗಳು (ಹಾರ್ಮೋನ್ಸ್) ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಹೊಂದಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದರ ¥sಲ ಇಲ್ಲದಾಗುವುದು. 12ನೆಯ ವರ್µದ ಅನಂತರ ಆಮಜನPದ ಬಳಕೆ ಬರುಬರುತ್ತ À À ್ಲ À ತಗ್ಗುವುದು. ಇಲ್ಲವೇ ಈ ಕಾರಣಗಳೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಒದಗುವುದು. ಇವೆಲ್ಲವೂ ತಮ್ಮ ಕೈಲಾದಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತÉಂಬುದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲ, ಆಕಾರ ಮತ್ತು ಗಾತ್ರ ಮಾನವನ ಅಖಂಡ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂಬತ್ತು ಹಂತಗಳನ್ನು ರಚನಾವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಗುರುತಿಸುವರು. ಮೈಯ ರೂಪ ಹಂತ ಹಂತಕ್ಕೂ ಬದಲಾಯಿ ಸುತ್ತಿgುತz.É ಈ ಯಾವ ಹಂತU¼ಲ್ಲೂ ಆಕಾರ ಸ್ಥಾಯಿಯಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಪರಿಸgzೂಂದಿಗೆ À ್ತ À À À É ಚಟುವಟಿಕೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ತೋರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಹುಟ್ಟುವ ಮುಂಚೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಬಹುವಾಗೂ ಅಂಥ ಪತಿಕ್ರಿಯೆ ಜೀವ£zಲ್ಲಿ ಇರುವುದು. ಪರಿಸgzೂಂದಿಗಿನ ್ರ À À À É ಕ್ರಿಯೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳಾದರೂ ಮೈಯ ಆಳದ ದqುಗಟ್ಟುU¼ು (¥sೀಶಿಯೆ) ಅವುಗಳ ಸಾಮಾನ್ಯ ಆಕಾರU¼£್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುವು. À À À É À À À ಇಡೀ ಮೈಯ, ಅದರ ಭಾಗಗಳ ಆಕಾರ ಗಾತ್ರಗಳು ವಂಶಾನುಗತ. ಇಂದಿನ ಸ್ಥಿತಿಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಹಳೆಯ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಹೀಗೆ ದೇಹಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧಿಸುವ ಹೊಸ ಆಕಾರ ಇಂದಿನ ನವೀನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಎಂದಿಗೂ ಪ±¸ವಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲಾರzು. ಆದgೂ ಶಕಿಯನ್ನು ತೀರ ಕಡಿಮೆ ಪೋಲಾಗಿಸಿ ್ರ À ್ತÀ À À ್ತ ಜೀವ£ª£್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಕಾಗುವµ್ಟರ ಅಗv್ಯÀ U¼£್ನು ಇದು ಪೂರೈಸುತz. À À À À À À À ್ತ É ಒಳಗಿನ ಅಲ್ಲದೆ ಪರಿಸgದ ಬಲಗ¼ು ಒಂದುಗೂಡಿ ನªvªು ಯುಗzಲ್ಲಿ ಆಕಾರ À À À À À À ಗಾತU¼gqೂ ನಿzರ್sರವಾದುವು. ಒಳಗಿನ ಬಲಗ¼ಲ್ಲಿ ವಂಶಪಾರಂಪರ್ಯವಾಗಿ ಬಂದ ್ರ À É À À À À ಗುಣzsರ್ªುಗ¼ೂ ಬೆ¼ವ ಇಚ್ಛೆಯೂ ಮುಖ್ಯ. ಬಾಹ್ಯ¥ರಿಕgU¼ಲ್ಲಿ ಗುರುತ್ವಾPರ್µಣೆಯೂ À À À É À À À À À À ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ಅಂಶ. ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಅಡ್ಡಾqುವ ಪ್ರಾಣUಳ ದೇಹU¼£್ನು ಗುರುತ್ವಾPರ್µಣೆ À  À À À À À À ನೆಲದ ಕqU¼zು ಅದP್ಕÉ ಸªು ಮಟ್ಟzಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿvು; ಒಂದು ಭಾಗ ಮೇಲೂ ಒಂದು É É É À À À À ಭಾಗ ಕೆ¼Uೂ ಇರುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಇದರಿಂದ ಬೆ£್ನÀ ಕq, ಒಡಲಕಡೆ ಎಂದು ಎರqು À À É À ಭಾಗUಳಾದುವು. ಅವಯವU¼ು ಕೆ¼¥P್ಕÀ P್ಕÉ ಇರುವಂತಾದುವು. ಪ್ರಾಣಿU¼ೂ ಒಂದು À À À À À À À ಕೊನೆಯನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟುPೂಂಡು ನqzುದರಿಂದ ತಲೆ ಬಾಲಗ¼ು ವಿಕಾಸUೂಂಡುವು. É É À À É ತ¯ಯ ತುದಿಯೇ ಮೊದಲು ಪರಿಸgದ ಸಂಪರ್Pಕ್ಕೊ¼ಗಾದ್ದರಿಂದ ಅರಿವಿನ ಅಂಗU¼ು É À À À À À (ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳು) ಬೆಳೆದುವು. ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಇಕ್ಕೆಲಗಳೂ ಸªುರೂಪzಲ್ಲಿ ಇರುವಂತಾಯಿತು. À À ಬೆ£್ನÉ ಲುಬಿಗ¼ಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿರುವ ಆಕಾರದ ಈ ಲಕಣಗಳಿಗೆ ¨sೂ ಗುರುತ್ವಾPರ್µಣೆ À ್ಷ À À À ಬಲು ಮುಖ್ಯಕಾರಣ ಆಗಿದ್ದುದೇ ಅಲ್ಲದೆ ಅದರ ಗಾತ್ರದ ಮೇಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತ್ತು. ತನ್ನ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿರುವ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಪ್ರಾಣಿಯ ಆಕಾರ ತನ್ನ ಉದ್ದವನ್ನು ಇಮ್ಮಡಿಸಿದರೆ, ಅದರ ಮೇಲ್ಮೈ ನಾಲ್ಕರಷ್ಟೂ ಅದರ ತೂಕ ಎಂಟರµ್ಟೂ ಆಗುವುದು. ಗುರುತ್ವಾPರ್µಣೆ ನೀರು ಗಾಳಿಗಳ ಪತಿ ಘರ್µಣೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ À À À ್ರ ó À ಪರಿಮಾಣದಲ್ಲಿ ಅಂಥ ಬದಲಾವuಯಿಂದ ಪ್ರಾಣಗೆ ತೀರ ತೊಂದg. É Â É ಮೈಭಾಗUಳ ಒಂದP್ಕೂಂದರ ಗಾತದ ಮೇಲೂ ಗುರುತ್ವಾPರ್µಣದ ಪಬಾವವಿದೆ; À É ್ರ À À ್ರ s ಆಂಫಿಯೋಕ್ಸಸ್ ಪ್ರಾಣಿಗೆ ಕರುಳು ನೆಟ್ಟಗಿರುವುದರಿಂದ ಮೋಟಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಉದ್ದವಾದಂತೆಲ್ಲ ಇನ್ನೂ ಉದ್ದನಾಗಿರುವ ಕರುಳು ಸುರುಳಿಗಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಾಣಿಯ ಉದ್ದ ಹvು¥ಟ್ಟಾಗಿ ಆಕಾರ ಇದ್ದಂತೇ ಇದ್ದg, ಆಹಾರ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೇಲ್ಮೈ 100 À್ತ À É ರಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿದರೂ ತೂಕ 1000 ದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚುವುದು. ಹೀಗೆ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ತೂಕದ ಮೈಗೆ ಪೋಷಣಾಂಶU¼£್ನು ಒದಗಿಸಲು ಮೈಗಿಂತಲೂ ಕgುಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಉದ್ದವಾಗಿರ¨ೀಕು. À À À À É ಅಂದರೆ ಸುರುಳಿಯಾಗಬೇಕು. ಮಾನವನ ಆಹಾರನಾಳ, ಅದರ ಬಾಯಿ, ಗುದಗಳ ನqುವಣ ನೇರUgಯ 12 ಪಟ್ಟು ಉದ್ದವಾಗಿದೆ. À É É ಹೀಗೆ ಆಕಾರª£್ನು ಗುರುತ್ವಾPರ್µಣೆ ನಿzರ್sರಿಸಿದgೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಹೆZ್ಚು ತೂಕದ À À À À À À À ಪ್ರಾಣUಳ ಮೇಲೇ ಇದರ ಪಬಾವ ಹೆZು. ಬೆ¼ªಣಗೆ ಬಲು ಚುರುಕಾಗಿರುವ ಪಿಂಡದ  À ್ರ s À್ಚ É À  ಮೊದಲ ಹಂತU¼ಲ್ಲಿ, ಅದರ ಮೈ ಬಲು ಪುಟ್ಟದಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಗುರುತ್ವಾPರ್µಣೆ À À À À ಪೂರ್ಣಪಬಾವ ಬೀರಲಾರzು. ಅಲ್ಲದೆ ಅದು ತೇಲಾಡುತ್ತಿgುತz.É ಆ ಪುಟಾಣಿ ಮುದ್ದೆU¼ಲ್ಲಿ ್ರ s À À ್ತ À À
ಲೋಮನಾಳv,É ಅಂಟಿಕೆ, ಮೇಲ್ಮೈತುಯ,್ತ ಮೇಲ್ಮಂದೈಕೆ (ಅಡ್ಸಾರ್ಪ್‍ಷನ್) ವಿದ್ಯುತ್‍ಹೊರೆ s (ಛಾರ್ಜ್), ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಂಥ ಇತರ ಅಣುನಡುವಣ ಅಂಶಗಳು ಇನ್ನೂ ಪಬಾವಕಾರಿಗ¼ು ವ್ಯª¸್ಥÉ Uೂಳುತಿgುವ ಆ ಹಂತzಲ್ಲಿ ನqಯುತ್ತಿgುವ ಒಳUಣ ಮತ್ತು ್ರ s À À É ್ಳ ್ತ À À É À À ಹೊರಗೆ ಕ್ರಿಯಾಕಾರಣಗಳಿವು. ವಂಶಾನುಕ್ರಮವಾಗಿ ಬಂದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಇವು ಸºPರಿಸುತª.É ಪಿಂಡದ ಮೊಟ್ಟªೂದಲ ಹಂತU¼ಲ್ಲಿ ಪಬಾವ ಬೀರುವ ಅನೇಕ À À ್ತ É À À ್ರ s ಹಿಂದಣವೂ ನಿರ್ಧಾರPU¼ೂ ಆದ ಅಂಶU¼ು ಈಚೆಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿವೆ. ಸ್ಟಿªುನ್ನನ ವ್ಯªಸ್ಥಾ¥ಕ À À À À À À À À ಗ¼ೂ ನೀಡ್ಹಾಂನ ಆಕೃತಿಸಂಬಂಧಿಯಾದ ಚೋದನಿಕU¼ೂ ಅವುಗ¼ಲ್ಲಿ ಕೆಲವು. À À À À ಶರೀರ ಕ್ರಿಯಾವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಂಗರಚನಾವಿಜ್ಞಾನ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಶರೀರಕ್ರಿಯಾವಿಜ್ಞಾನವೂ ಅಂಗgZನಾವಿಜ್ಞಾ£ªÇ ಒಂದಾಗಿದ್ದªÅÀ . ಬರ್ಲಿನ್ನಿನಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇವೆgqP್ಕೂ À À À À À À À ಯೋಹಾನ್ನೀಸ್ ಮ್ಯೂಲರ್ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕನಾಗಿದ್ದ. ಆಮೇಲೆ ಬರುಬರುತ್ತ ಕಲಿಕೆಯ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ಇವು ಬೇರ್ಪಟ್ಟವು. ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲಂತೂ ಅಂಗರಚನೆಯೆಲ್ಲ ಅಂಕ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮPªೀ. ಏಕೆಂದರೆ ರZ£ಯಿರದೆ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ, ಕ್ರಿಯೆಯಿಲ್ಲದೆ ರZ£ಯಿಲ್ಲ. À É À É À É 1940ರ ಅನಂತರ ಆಕೃತಿರZನಾವಿಜ್ಞಾ£ದ ಹೊಸ ಕಲ£ಯೊಂದು ಹುಟ್ಟಿPೂಂಡಿತು. À À ್ಪ É É ಸಣ್ಣ ಪ್ರಾಣUಳ ಮೈಗ¼ು ಮತªÅÀ ಗಳ ಭಾಗUಳ (ಪಿಂಡU¼ು ಜೀವPಣಗ¼ು) ಆಕಾರ,  À À ್ತ À À À À À ರಚನೆಗಳ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಂದ ಅವು ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಪ್ರಭಾವಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಈಡಾಗುತ್ತವೆಂದು ತಿಳಿಯಿತು. ಆಕೃತಿಸಂಬಂಧಿಗಳಾದ ಚೋದನಿಕಗಳು ಬಹುವಾಗಿ ಜೀವರಾಸಾಯನಿಕ ಗುಣದªೀ ಆಗಿದ್ದು, ಪಿಂಡದ ಬೆ¼ªಣUಯಲ್ಲಿನ ಆಕಾರ ವ್ಯತ್ಯಾ¸U¼ಲ್ಲಿ É É À Â É À À À ಅನೇಕ ಕಾರಣಗಳೋ ನಿರ್ಧಾರಕಗಳೋ ಆಗಿವೆ. ಮಿಣಿರೂಪಗಳ ಅಂಗರಚನೆಯ ಅಭ್ಯಾಸದ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯನ್ನು ಕಣಗೆ ಕಾಣುವ ಬೆ¼ಕಿಗೂ ಆಚೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ Â್ಣ À ಮಾನವ ರZ£ಯಲ್ಲಿgುವ ದೊಡ್ಡ ಪೋಟೀನು ಅಣುಗ¼ಂಥ ಜೈವಿಕ ಅಣುಗಳ ರZ£Uೂ À É À ್ರ À À É À ಅನಯಿಸಲಾಗಿದೆ. ್ವ ಅಂಗgZನಾವಿಜ್ಞಾ£ದ ಚರಿತ್ರೆ À À À ಅಂಗgZನಾವಿಜ್ಞಾ£ದ ಬೆ¼ªಣUಯ ಚರಿತೆಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬೇರೆ¨ೀರೆ ಸರಿನೆಲೆ À À À É À Â É ್ರ É ಹಿಡಿತUಳಿರುವ ನಾಲ್ಕು ಕಾಲಗಳಾಗಿ ವಿಭಾಗಿಸಬಹುದು: 1.ಆಂಡ್ರಿಯಾಸ್ ವೆ¸ೀಲಿಯಸ್ À É (1543) ತೀರ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕೊಯ್ಬಿಡಿಕೆ ಜಾರಿಗೆ ಬರುವ ತ£ಕ (ಕುರುಡು ನಂಬುಗೆUಳ À À ಕಾಲ): 2. ವಿಲಿಯಂ ಹಾರ್ವೆ (1628) ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಶರೀರ ಕ್ರಿಯಾಶಾಸ್ತ್ರ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವವರೆಗೆ: 3.ಚಾರಲ್ಸ್ ಡಾರ್ವಿನ್ (1859) ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿನ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂzsU¼£್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ತ£P; 4.ಡಾರ್ವಿನನ ಅನಂತg. À À À À À À À 1. ವೇಸೇಲಿಯಸ್ಸನ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕೊಯ್ಬಿಡಿಕೆ ಜಾರಿಗೆ ಬರುವ ತನಕ (1543)ಅಂಗgZನಾವಿಜ್ಞಾ£ªೀ ಗೊತ್ತಿಲದಿದ್ದ ಕಾಲ. ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನ ವಿಜ್ಞಾನಿಗ¼ಲ್ಲಿ À À À É ್ಲ À ಯಾರೂ ಮಾನªನ ಹೆಣವ£್ನು ಕೊಯ್ದು ಬಿಡಿಸಲಿಲ್ಲ. ಹೆಣವೆಂದರೆ ಆಗ ಮೂqsಬಾವ£,É À À À s ¨sಯ¨sಕ್ತಿ ಇದ್ದುªÅÀ . ¨sೂತU¼ು ಎಲೆಲ್ಲೂ ಇವೆ. ಸvªನ ¨sೂತ ಅದು ತೊರೆದ ಮನೆ À À À À À ್ಲ ್ತÀ À À ಬಳಿಯೇ ಸುಳಿದಾಡುವುದೆಂದು ಜನರ ನಂಬುಗೆ. ಸv್ತªುೀಲಿನ ಜೀವ£zಲ್ಲಿ ಅಪಾರ À É À À ನಂಬಿಕೆಯಿತ್ತು. ಹೆಣಗಳು ಕೆಲವೇಳೆ ಬದುಕಿ ಏಳುವ ಅನುಮಾನ ಬೇರೆ. ಇದರಿಂದ ಹೂತ, ನೀರಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ ಹೆಣಗಳ ಕೊಳೆತ ಭಾಗಗಳು ಬೇರೆಬೇರೆಯಾಗುವುದು ಯೋಚನೆಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ತಾಲ್ಮಡ್ಡನ ಬರೆಹಗಳಲ್ಲಿನ ಲಜ್‍ಮೂಳೆ ಅಥವಾ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಮೂಳೆ ಎನ್ನುವುದು ಪಾವನಿ (ಸ್ಯಾಕ್ರಮ್) ಇರಬಹುದು. ಸತ್ತಾಗ ಬೇರೆಯಾದ ಅಣುಗ¼ು ಇದರ ಸುತಲೂ ಒಂದುಗೂಡಿ ಹೆಣ ಏಳುವುದೆಂದಿದೆ. ಹೆಣ À ್ತ ಕೊಯ್ಯುವುದ£್ನು ಮುಸ್ಲಿಂ ಕೈಸ್ತ ಮತU¼ು ಒಪ್ಪಿgಲಿಲ್ಲ. À ್ರ À À À ಆದರೆ ಮೈಯ ನಿಜವಾದ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಶ¸್ರªೈÉ ದ್ಯರಿಗೆ ಜೀವಾಳವಾಗಿತು.್ತ ಕುತೂಹಲಿಗಳಾದ ್ತÀ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅದು ಬೇಕಿತ್ತು. ಮಮ್ಮಿU¼£್ನು ತಯಾರಿಸುವಾಗ zsೂಪ¯ೀಪಿಗgು ತುಸು À À À À É À ಅಂಗgZನೆ ತಿಳಿದgು. ಹೀಗೆಯೇ ಗಾಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡುತ್ತಿz್ದÀ ಶ¸್ತ್ರÀ ª್ಯÀ ದ್ಯರೂ ಕೊಂಚ À À À ಅರಿತgು. ಎಡ್ವಿನ್ ಸ್ಮಿತ್ ಎಂಬಾತನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಶ¸್ರ್ತÀªೈÉ ದ್ಯದ ಆಪುಕgಡಿನಲ್ಲಿ (ಪ್ಯಾ¥ೈÉ ರಸ್, À À ಪ.ಶ.ಪೂ.3000-2500) ತ¯, ಮಿದುಳುಗಳ ರZ£ಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಳಿದೆ. ಎಬರ್ಸನ ್ರ É À É ಆಪುಕರಡಿನಲ್ಲಿ (ಪ್ರ.ಶ.ಪೂ 1600) ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿಚಾರಗಳಿವೆ. ಹಳೆಗಾಲದ ತಿಳಿವು ಶೋಚನೀಯವಾಗಿ ಗೊತ್ತುUುರಿ ಇಲ್ಲದಿತ್ತು. À ಹಿಪಾಕ್ರೆಟೀಸ್, ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್-ಎಬರ್ಸ್ ಕರಡು ಬರೆದು 1000 ವರ್ಷಗಳಾದ ಮೇಲೆ ಈಗ್ಗೆ 2000 ವರ್µಗಳ ಹಿಂದೆ ಮಹಾ ವೈದ್ಯ ಹಿಪಾಕೆಟೀಸ್ (ಪ.್ರ ಶ.ಪೂ.460À ್ರ 377) ಇದ್ದ. ಅಂಗgZ£ಯ ಕೆಲವು ಬರೆºU¼ು ಅವ£ು ಬರೆzªಂದು ಅನುಮಾನಿಸಿದ್ದgೂ À À É À À À À À É À ಅವ£ು ಹೆಣ ಕೊಯ್ದುzP್ಕÉ ಯಾವ ದಾಖಲೆಯೂ ಸಿಕ್ಕಿಲ.್ಲ ಅರಿಸ್ಟಾಟಲನೂ (ಪ.್ರ ಶ.ಪೂ À À 384-322) ಅಷ್ಟೆ. ಬುದ್ಧಿಯ ನೆಲೆ ಗುಂಡಿಗೆಯಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಇಬ್ಬರೂ ನಂಬಿದ್ದರು. ಅರಿಸ್ಟಾಟಲ್ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷೆಮಾಡಿ ತುಲನಾತ್ಮಕ ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಾದ್ಯಾ¥Pನಾಗಿದ್ದ. ಪ್ರಾಣUಳ ರZ£Uಳ ಹೋಲಿಕೆಯಿಂದ, ಕೆ¼ಜಾತಿಯಿಂದ ಮೇಲಿನzP್ಕÉ s ÀÀ  À À É À À À ಏರುವ ಒಂದು ನಿಸರ್U ಸೋಪಾನª£್ನು ಅವ£ು ತಯಾರಿಸಿದ; ನಿಸರ್U ರZ£ಯಲ್ಲಿ À À À À À À É
