ಮನೊರಿಹರವಾಗಿವೆ. ಸಪ್ತಕಾವ್ಯಗಳು ಶಾಸ್ತ್ರನಿರದುಃ'ಣೆ ಮಾಡುವ ಕೃತಿಗಳಾದುದರಿಂದ ಮೊ6ಕ್ಷಾಷೇಕ್ಷಗಳೆ ಮನಸ್ತನ್ನು ಸೆಳೆಯುಲ್ಲವು. (ಬಾಎಸ್ಯಒಂದೆ) ಗುರುಮುಖಿ : ಒ೦ದು ಪ್ತಾಜೇನ ಲಿಪಿ. ಪರಿಜಾಬೀ ಲಿಪಿ ಎ೦ಬ ಹೆಸರೂ ಉರಿಟು. ಪರಿಜಾಬೀ ಭಾಷಿಕರಲ್ಲಿ ಹಿರಿದೆ ಲರಿಡಾ ಎರಿಬ ಹೆಸರಿನ ಮಹಾಜನೀ ಲಿಪಿ ಪೊಲಿತಎತ್ತು ಈ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥೆರಚೆಹೆಕ್ರೀಳು ಬಳಕೆಯೆಲ್ಲಿದ್ದಿಲ್ವ ಈಗಲೂ ಕೆಲವೆಡೆ ಹಾಗೆಯೇ ಇದೆ. ಚ್ಚಾರ ಪಎತ್ರೆ ಗ್ರರಿಥವನ್ನು ಹಿ೦ದೆ ಈ ಲಿಪಿಯೆಲ್ಲಿಯೆರಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ ಎರಿದು ಆದರೆ ಅವಶ್ಯಕೆವಾದ ಸ್ಥರಚಿಹೈಗಳ ಅಭಾವದಿರಿದ ಆ ಧಮರಪ್ತರಿಥವನು.1 ಶುದ್ಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಉಚ್ಚರಿಸಲು ಬಾರದಾಗಿದೆ. ಗುರು ಆ೦ಗದ ಈ ಅಂಕಿ'ಚಣೆಯನು.1 ದವಿರ ಮಾಡಲು ಧಮ೯ಗ್ರ೦ಥದ ಶುದ್ಧ ಬರೆಹಕ್ಕಾಗಿ ನಾಗರೀಲಿಪಿಯರಿತೆ ಸ್ಥರಚೆಹೆಘಹಿತವಾದ ಒ೦ದು ಲಿಜೆಂರಿಲೆಏನು.1 ತಯಾರಿಸಿದ. ತನ್ನ ಲಿಪಿನ್ಸೂ ಈತ ಕಾಶ್ಮೀರದ ಶಾರದಾ. ಕಾರಿಗಡಾದ ಠಾಕುದೀ. ಮಧಗ್ರಂಕಿಶದ ನಾಗರೀ ಇತ್ಯಾದಿ ಲಿಪಿಗಳಿಂದ ಈ ಲಿಪಿಯೆಲ್ಲಿ ನೂರು ಸ್ಥರ ಮತ್ತು ಮೊವತ್ತೆರಡು ವ್ಯರಿಜನಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಮೊಲ ಸ್ಥರಗಳಿಗೆ ಮಾಪೊಳನ್ನು ಜೊಆಡಿಸಿ ಅನ್ಯೆಸ್ಥರವೆನ್ನು ಸೃಪ್ಪಿಸ್ಸಾಂ. ಉಠಾ ಆಯಾ. ಇಡೀ. ಇಹಾ ಇತ್ಮಾದಿ ಅವುಗಳ ಹೆಸರುಗಳು. ಈ ವೇರ್ತಿಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಯುಕಾತ್ರೆರಗಳಿಲ್ಸ ಅದರೆ ಸರಿಯುಕ್ತಡ್ಡನಿ ವರಾತ್ರ ಇದೆ. ಉದಾ : ಸೆರಿರ್ತಾಸ್ತ್ರತಾ. ಈ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಕೂಆ ಕಾರ ಪುಂ ಲೊಚುಉಂ. ಉದಾ : ಊ)ಷಾಪ್. ಮನಾಮನ್. ಶಬ್ದದ ಪ್ತಾರಝದಲ್ಲಿ ಸಘಣಂಷ ಉಂ ವಣ೯ ಬರಿದರೆ ಅದರ ಉಚ್ಚಾರ ಮಾತ್ರ ಅನೊಷ ಅಲ್ಡ ಉಂಟೆ ಆಗಿ ಆದರ ಮೇಲೆ ಘಾತ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾ : ಭಗವಾನ ಶಲ್ಡ್ಗದ ಉಭ್ಯಂ ಪಹಗ್ವಾನ ಎರಿದಾಗುತ್ತದೆ. ಸಂಲುರುಕ್ತ ವಣ೯ದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎರಡು ವೇರ್ತಿಗಳ ಉಚಿತ್ವರೆವನುಲ್ಕ ಸ್ಟತಂತ್ರ ದೀತಿಯಿರಿದ ಮಾಡ ಬಹುದು. ಉದಾ : ಪ್ರಲಯಖುರ್ಲಯೆ, ಪ್ರತಾಪಸೌರ್ತಾಪ; ಕಿನ್ಸಪುರ್ಸನ. ಗುರುಲಿಲಿಗಎಭು : ಸು. 1550. ಭಿಕ್ತಾಟನ ಚೆರಿತ್ರೆ ಎರಿಬ ಕನ್ನಡ ಕಾವ್ಯವೆನುಲ್ಬ ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ. ಈತ ತೆನ್ನನ್ನು ಕಎರಾಯೆ ಎರಿದೊ ಅರುಮಧುರಂ ಚೆತ್ರ ಎಸ್ತಾರವಂದೆಂಬ ಸ್ಕೂ ಬಗೆಯೆ ಎರಚಿಸೆಲು ಬ್ದುವರ್ಥ್ಯ ಕಪೀರಿವ್ರಧ, ಮೊಗ ಕನೀಶ್ವರರ ಕರ್ಕಾಭರಣ ನಿಂದು ಕರೆಉಂರಿಡಿದ್ಧಾನೆ. ಇದೆನ್ನು ನೊಆಡಿದರೆ ಭಿಕ್ಷಾಟಿನ ಚರಿತ್ರೆಯೆನ್ನಲ್ಲದೆ ಈತ ಇತರ ಕೃತಿಗಳನ್ನೂ ಬರೆದಿರುವರಿತೆ ತೊಳರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಸಿಕ್ಕಿರುವುದು ಇದೊರಿದೇ ಕೃತಿ. ವಾಧ೯ಕ ಷಲ್ಡ್ದಿಯಲ್ಲಿರುವ ಈ ಕಾವ್ಯ ನೂರು ಸೆಂಧಿಗಳಿಂದ ಕವಿಡಿ ಒಟ್ಬಾ 50 ಪದ್ಯಗಳನ್ನೂಳಗೊರಿಡಿರುವ ಒ೦ದು ಚೆಕ್ಕ ಕೃತಿ. ಶಿವ. ಆಜಕಪಾಲವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಭೆಕ್ಷಾಜಾನೆ ಮಾಡಿದುದು ಈ ಕಾವ್ವದ ವಸ್ತು ಧೆರೆರೊಳಗೆ ಗೊಲಿಪಾಲ ಕೃಷ್ಣ ಹೆರಿನಾಮ ಸಾವಿರ ಗೊಳೆಪಿಯೆರೊಳಿಹುದ ಈ ತ್ರೆಥೆಯ್ಕೆ ಹಿಂದೆ ಚೂರು ನೈಮಿಷಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಸೆನಕಾಎ ಮುನಿಗಳಿಗೆ ಹೇಳಿದರಂತೆ. ಆ ಛಂಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ನಿರೊಎಸೆಲಾಗಿದೆ. ಗ್ರರಿಥದ ಪ್ತಾರಂಛದಕ್ಲ ನಂದೀಶೆನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ ಅನಂತರ ಕವಿ ಬಸವ. ಚೆನ್ನಬಸನ. ಅಲ್ಲಮ. ರೇವೆಣಾರೈ. ಮಡಿವಾಳ ಮಾಚ. ಸಿದ್ಧರಾಮ, ಮಾದಿರಾಜರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿದ್ಧಾನೆ. ಕೇಲ್ವೆ ರಸಿಕ: ಹೃದಯವೆರಿಬ ರಂಗಮದೈದೆಣುಳು ನರ್ತಿಸುವೆ ನಚ್ಚಣೆಯೆರಿತೆ ಶಿವನ ಭಿಕ್ಷಾಟನ ಕೃತಿ ಮೊಆಹೆನವನಿರಿವುದರ್ಶಿಎರಿರು ತೆನ್ನ ಕೃತಿಯನುಲ್ಕ ಕುರಿತು ಹೆಮ್ಮೆಯಿರಿದ ಹೇಳಿಕೆದೆಂಫ್ರಾನೆ. ಗುರುಲಿರಿಗ ಏಭು. ಈ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಆಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬರುವ ವರ್ಣನೆಗಳು ಈತ ತಕ್ಕಮಚ್ಛೇಇ ಒಳ್ಳಯ ಕವಿ. ಷಟ್ಸ್ದಿಗಳ ರಹೆಸ್ವಂನ್ನು ಬಲ್ಡವರ್ನಎರಿಬುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿರಿರೆರಾಗಿವೆ. ಈ ಗ್ರರಿಥಕೈ ಒ೦ದು ಕನ್ನಡ ಪ್ಯಾಖಾರನನಿರುವುದು ಇದರ ಜನಪ್ರಿಬೂಯನ್ನು ಸುಂಸುತ್ತದೆ. (೧೭:೯೩) ಗುರುವಾಯೊರು : ಕೇರಳದ ರಾಜ್ಯದ ತ್ರಿಶೂರ್ ಜಿಲ್ಗೆಯೆಲ್ಲಿರುವ ನೈಷ್ಣವರ ವೊದ್ದ ಯುತ್ರೆಸ್ಥಳ. 8ನೆಯೆ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ ಇದನ್ನು ಕುರುವಾಯೊರು ಎನ್ನಲಾಗಿತ್ತು ಮೆಲು ಮೊರಿತೂಲ್ ಸಂತ ಇದನ್ನು ಗುರುವಾಯೊರು ಎರಿದು ಕರೆದ. ಇಲ್ಲಿ ಗುರುವಾಯೊರಪ್ತನ ದೇವೆಸ್ಥಾನಎದೆ. ಇಲ್ಲಿಯ ಎಣ್ಣು ಎಗ್ರಂ ಶಂಖ. ಚೆಕ್ತ ಗುಂಮೈಧೆರನಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಇದನ್ನು ಮೊಣಾ೯ವತಾರ ವಿಗ್ರಹವೆಯ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇರಿಥ ಎಗ್ರೆಹೆಗಳು ಈಗ ಇತರ ಕಡೆಗಳೆಲ್ಲೂ ತುಂಬ ಸಾವರಾನ್ಯೆವಾಗಿವೆ. ಈ ಎಗ್ರೆಹ ಸ್ಥೆಟಿಕೆ ಶಿಲೆಯೆಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾಗಿರುವದರಿಂದ ಇದಕ್ಕೆ ಒರಿದು ವೃಶಿವ್ವೈ ಬ೦ದಿದೆ. ಈ ಎಗ್ರಹವಮ್ನ ವಹಾಂಡ್ಡುಎನಿಂದ ಬ್ರಹ್ಯ ಸುಶಪ. ಕಶ್ಯಪ. ವಾಸುಂರಿವ. ಕೃಷ್ಣ* ಇವರು ಪರಂಪರೆಯುಗಿ ಪಡೆದರೆಂರೂ ಕ್ಯಷ್ಣ ಸ್ವಕರ್ನಿರೊಆಹಣ ಮಾಡುವಾಗ ಇದನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಕೊಡಲು ಉದ್ಧವೆನ ಮುಖೇನ ಬೃಹೆಸ್ತತಿಗೆ ನಿರೊಪ ಕಳುಹಿಸಿದೆನೆಂದೂ ಆದರೆ ಬೃಹಸ್ಪತಿ ದ್ದಾರಕೆಗೆ ಬರುವದರೊಳಗೆ ಇದು ಸಮುದ್ರೆದಲ್ಲಿ ಮುಳಗಿ ಬಿಟ್ಟೆತ್ತಂದೊ ಬೃಹೆಸ್ಥೆಶಿ ತನ್ನ ಶಿವ್ಯ ವಾಯುಏನ ಸೆಹಾಯದಿರಿರ ಈ ಏಗ್ರಹೆವನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕ ತಂದು ಶಿವನ ಪ್ರೇರಣೆಯರಿತೆ ಸೆಮುದ್ರೆದರಿಡೆಯ ಮೆಳೆಲೆ ಪ್ರತಿಪೈ ವರಾಡಿದನೆಂದಖ ಸ್ಥಳಪಖಾಣಏದೆ. ವಾಯುಏನ ನೆರಎನಿಂದ ಗುರು ಎಗ್ರೆಹವನ್ನು ಆಲ್ಲಿ ವ್ರತಿಷ್ಣ ಮಾಡಿದ್ಧರಿಂದ ಅ ಸ್ಥಳಕ್ಕ ಗುರುವಾಯೆಯ .ಒಂದು ಹೆಸರು ಬರಿತು. ಹದಿನಾರನೆಯೆ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಈ ದೇವರ ಸ್ಸೂಭೂವಾದ ನಾರಾಯಣೀಯು ಎರಿಬ ಗ್ರಂಥ ಈ ಕುತ್ತಂತ್ಯೆದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆಯಿತು. ಇಲ್ಲಿಯ ಸೂಜಿ ಇತರ ಪಖಜೆಯರಿತಲ್ಲದೆ ನಿಷ್ಠಲ ಬ್ರಹ್ಮಮೊಜೆಯುಗಿದೆ. ಭಗವಾನ್ ಶಂಕರಾಚಾರ್ದುರು 14ನೆಯ ಶತಶೆರಾನದ ತಮಿಳು ಸಾಹಿತ್ಯೆ "ರೂಕ ಸಂದೇಸೆವತ್'ನಲ್ಲಿ ಕುರುವಾಬೊರು .ಒಂದು ಇದೆ. 16ನೆಯೆ ಶತಮಾನಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಕುರುವಾಯವಿರು ನಿಂದು ಅನೇಕ ಸಲ ನಊಸೆಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಭೀನ ತೆಬೂನಲ್ಲಿ ಕುರುವೃ ಎರಿದರೆ ಸಮುಧ್ರ, ತೀರದಲ್ಲಿರುವ ಗ್ರಾಧುವಮೃ ಕುರುವಾಯೊರು ಎರಿದು ಕರೆಯಬಹುದು. ವೂದ್ಧ ಇತಿಹಾಸ ಪುಂಘಂರಾದ ಕೆ.ನಿ. ಕೈಷ್ಣಅಯ್ಕದ್ ಪ್ರಶಪವಿ. 3214೯1೦1).> ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಬರಿದು ಕೆಯುಗಲ್ಲೂರ್ನಲ್ಲಿ ನೆಲಸಿದರೆಂದು ಆಭಿಪ್ರಾಯೆ ಪಟ್ಟೆದ್ಧಾರೆ, ಈ ಊರು ಗುರುವಾಯೊರು ಹೆತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ. ಗುರುವಾಯೊರು ದಾಖಲೆಯೆಲ್ಲಿ ಪ್ಲೊನವಾಯ" ಶಿವದೇವಾಲಯಕೈ ಈ ದೇವಾಲಯ ಆಧೀನವಾಗಿತ್ತೆರಿದು ಇದೆ. 1755ರಲ್ಲಿ ಡಚ್ಚರು ಶಿವಾಲಯೆವೆನ್ನು ನಾಶೆಪಡಿಸಿದರೆಂದು ಡಚ್ಚರು ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷೆರ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿದೆ. ತ್ರೀದ್ಧಿನೆವಾಯ" ಗುರುವಾಯೊರಿಗೊ ಮತ್ತು ಕೊಡುರಿಗಬ್ಬಂಗೂ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿರೆ.
