ಪುಟ:Naavu manushyare - Niranjana.pdf/೩೬

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ



      ೬  / ನಾವೂ ಮನುಷ್ಯರು!
              ರುಕ್ಕು :  ನೋಡಿ ನೋಡಿ,  ಕೆಟ್ಟ ಮಾತು  ಹೇಳಬಾರ್ದು.......ಸತ್ಯ,
                        ಸತ್ಯ.ಕೆಮ್ಮು  ಬಂತೋ ಇಲ್ವೋ?
                        (ರಾಮಣ್ಣ ನಗುವನು-ಮತ್ತೂ ಕೆಮ್ಮು. ರುಕ್ಕು ಎದ್ದು ಅವನ 
                        ಬೆನ್ನು ಸವರುವಳು. ಶಾಂತವಾದ ಮೇಲೆ-)
              ರುಕ್ಕು :  ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಜೋರೇ.. ಹದಿನೆಂಟು ರೂಪಾಯಿ ಇದ್ದ -- 
                        ಹಂಚಿಗೆ ಎಪ್ಪತ್ತಾಯ್ತು, ನಮ್ಮ ನಾಲ್ಕಾಣೆ ಎಂಟಾಣೆ 
                        ಯಾದರೂ ಆಗುವುದು ಬೇಡ್ವೋ? ಆರುಮುಕ್ಕಾಲಿನ 
                        ಅಕ್ಕಿಗೆ ಆರಾಣೆಯಾಯಿತು; ನಮ್ಮ ಕೂಲಿ ಎರಡು 
                        ಪಟ್ಟಾದರೂ ಆಗಬೇಕೊ, ಬೇಡ್ವೊ?
             ರಾಮಣ್ಣ : ಮತ್ತೆ ಚಿಮಿಣಿ ಎಣ್ಣೆ, ಹುಳಿ, ಮೆಣಸು, ಬಟ್ಟೆ, ಕಟ್ಟಿಗೆ-
               ರುಕ್ಕು :  ಹೂಂ ಹೂಂ-ಎಲ್ಲಾ! ಹಿಡಿದದ್ದಕ್ಕೆ ಮುಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲ
                         ವಿಪರೀತ ಕ್ರಯ ಆದ ಮೇಲೆ ನಾವು ಬದುಕಬೇಕೊ, 
                         ಬೇಡ್ವೊ? ನಾವು ಮನುಷ್ಯರು ಹೌದೋ ಅಲ್ಲವೋ 
                         ಅಂತ..ರೈಟರು ಮತು ದೊರೆ ಕಂಡಿಯ ಹತ್ರ ನಿಂತು
                         ನಮ್ಮನ್ನೆ  ನೋದಡ್ತಿದ್ರು....ನಾವೇನೂ   ಹೆದರ್ಲೇ ಇಲ್ಲ.
             ರಾಮಣ್ಣ : ನೀವು ಹೆಂಗಸ್ರು, ಯಾವಾಗಲೂ ಹಾಗೆಯೇ-ಹೆದರೋದು
                          ಯಾಕೇಂತ ಬೇಡ್ವೊ? ನಾವೇನಾದರೂ ಅವರಿಗೆ ವಿರುದ್ಧ
                          ಮಾತಾಡ್ತೇವೊ?.ನ್ಯಾಯವಾದ್ದು ಕೇಳ್ಲಿಕ್ಕೆ ಯಾರ  
                          ಹೆದ್ರಿಕೇಂತ? 
               ರುಕ್ಕು : ಮತ್ತೊಂದು ಗೊತ್ತುಂಟೋ ನಿಮ್ಗೆ...? ಇವತ್ತು ಉರ್ವ
                          ದಿಂದ ಒಬ್ಳು  ಬಂದಿದ್ಳು  ಯೂನಿಯನಿನವಳಂತೆ. ಅವಳ್ದು
                          ದೊಡ್ಡ ಲೆಕ್ಚರು  ನಮಗೆ...ಅವಳ ಗಂಡನೂ  ಬಂದಿದ್ದ... 
                          ಮೊದಲು ಅವನು ಬಹಳ ಕುಡೀತಿದ್ನಂತೆ, ಮತ್ತೆ 
                          ಅವನನ್ನು ಯೂನಿಯನಿಗೆ ಸೇ   ಕಂಡಾಬಟ್ಟೆ ಕಳ್ಳು
                          ಗಿಳ್ಳು  ಕುಡಿಯೋದನ್ನೆಲ್ಲ ನಿಲ್ಲಿಸಿ  ಬಿಟ್ಲಂತೆ ಆ ಹೆಂಡ್ತಿ.