ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ
೧೨ / ನಾವೂ ಮನುಷ್ಯರು!
ನೋಡುವ, ನೋಡುವ-ನಿಮ್ಮ ಪಿತ್ವ ಎಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಏರ್ರ್ತ್ ದೇಂತ!....ಲಸ್ರಾದೋ! (ಕೊಂಕಣಿ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ) ನೆನಪುಂಟಲ್ಲ್ವೊ? ಒಂದನೆ ತಾರೀಕಿಗೆ ಇಡಬೇಕು ಬಾಡಿಗೆ! ನಿನ್ನ ಮನೆಯಿಂದ ಈಗ ಬಂದದ್ದಷ್ಟೇ ನಾನು. ಬಾಯಿ ಒಬ್ಳೇ ಇದ್ಲು.... (ಕಣ್ಣು ಕೆರಳಿಸಿ ಹಿಂದಿರುಗುವನು)
ರಾಮಣ್ಣ : (ರಾಮಣ್ಣನನ್ನೂ ಕಯನ್ನೂ ನೋಡುತ್ತ ಬೆಪ್ಪನಂತೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಲಾಸ್ರಾದೋನನ್ನು ಕುರಿತು) ಬಾಯಿ ಎಕ್ಲೀ ಅಸ್ಲ್ಲಿ - ಒಬ್ಲೆ ಇದ್ದಂತೆ. ಏನು ಪೊರ್ಬು ಗಳೇ....ನಾವು ಮನುಷ್ಯರು ಹೌದೋ ಅಲ್ಲವೋ....ಯಾವ ತಪ್ಪಿಗೆ ಈ ಅವಮಾನದ ಮಾತು ಕೇಳ್ಳೇಕು? (ಲಸ್ಸಾದೋ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವನು.) ಬಂದಾಗ ಎದ್ದು ನಿಲ್ಬೇಕಂತೆ....ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲುವುದು- ( ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿ) -ಈ ಉರಿ! (ರುಕ್ಕು ಲಗುಬಗೆಯಿಂದ ಹೊರಗಿಂದ ಒಳಬರುವಳು) ರುಕ್ಕು : ಬಂದಿತ್ತಲ್ಲ ಬಾಡಿಗೆ ಯಜಮಾನರ ಸವಾರಿ?ಏನಂತೆ? ರಮಣ್ಣ : ಏನು? ಸಿಕ್ಥೊ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ? ರುಕ್ಕು:ಹೊಂ.ಹೀಗೆ- (ಅಣಕಿಸಿ) . . . . ನೋಡಿತು.ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳ ಬಾಡಿಗೆ ಕೇಳ್ಳಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದೂ?