60 ఆన్గా ప్రిడా ನದಿಯೊಳಕ್ಕೆ ಉರುಳಿಹೋಗುವ ಸಂಭವವು೦ಟು. ಮಾಧ ಜೀವದ ಆಶೆಯನ್ನೂ ಮರೆತನು. ಧೈರ್ಯವಾಗಿ రన్నేంను ಂತು ರಭಸದಿಂದ ಬರುತ್ತಿರುವ ಕುದುರೆಯಕಡಿವಾಣವನ್ನು ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಶಕ್ಕಿಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದನು. ಅನಂತರ ಆ 7で డిణళగిద్చవారన్హలా ఒట్చ్చిరనాగి శళగే ఇళిసి ఒందు ವನು ತ (ٹے FIESE -2 영 $) చేురద నేరాళినేల్లి చేులగిసిదను. ఆదరల్లిఒబ్సన్గ్ళ ಮುಸಲಾ ನನು, ಹೇ೦ಗಸು, ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳಾ ಇದ್ದರು. యూరిగణ మెృషోు يا سة ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿರಲಿಲ್ಲ, ಮಾಧವನು ನದಿಗೆ ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಹೊದಿಯುವ ೯೦ಚೆಯನ್ನು ನೆನಸಿಕೊ೦ಡು ಬಂದು ಎಲ್ಲರ ತಲೆಯ ಮೇಲೂ ಹಾಕಿ గణేు. ఆ వెరేల్లరణ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ دادند شبیه ಕ೦ಡುಬ೦ದೊಡ ನೆಯೆ ಮುಸಲಾನರ ಹೆಂಗಸಿನ ಘೋಷಾ'ಕ್ಕೆ ಭಂಗ ಬರಬಾರದೆಂ ದುಕೊ೦ಡು ತಾನು ಮರೆಯಾಗಿ సింతేను. వేనిదోలు ಮಕ್ಕಳಿಬ್ಬರೂ ಎಚ್ಚತ್ವರು. ಅನಂತರ ಹೆಂಗಸು, ಆಮೇಲೆ వృద్దనని ఎదు శుళి ತರು. ಆ ವೃದ್ಧನಿಗೆ ಪರಲೋಕದಲ್ಲಿರುವೆನೊ ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇ ಲೆಯೇ ಇರುವೆನೊ' ಎಂಬ ಭಾಂತಿಯುಂಟಾಯಿತು. ಹಾಗೆಯೆ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದುದರಲ್ಲಿ ಭೂ ಲೋಕದ ಗಿಡಮರಗಳೂ ಕಲುಗು ಡ್ವಗಳೂ ಕಂಡುಬಂದುವು.ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ನದಿಯ ಘರ್ಜನೆಯೂ, ಪಕ್ಷಿ ಗಳ ಕಲಕಲಧ್ವನಿಯೂ ಕೇಳಿಬಂದು ವು ಎದುರಿಗೆ ತನ್ನ ಜತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹೆಂಗಸುಮಕ್ಕಳು సౌఖ్యవాగి ಕುಳಿತುಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ন:J১ং ঠে ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಧೈರ್ಯವಾಯಿತು. “ಯಾ! ಅಲಾ! ಏನು ಪುಣ್ಯಮಾಡಿ ದ್ವೇವೊ ! ಈದಿನ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವುಳಿಯಿತು ಎಂದು ಆನಂದಬಾಷ್ಪ ಗಳನ್ನು సురిసి దోను. రస్తాయుల్లి గాడియు బిట్చరువు దన్ను రేుదు ಮರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟಿರುವುದನ್ನೂ ನೋಡಿ, ಯಾವನೋ نادتCثة ಧೈಠ್ಯಶಾಲಿಯು ಗಾಡಿಯನ್ನು పిందిదేల నిల్లసింటిలణిందు తిళిదాు
