ಆದರೂ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ತಪ್ಪು ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನಿಟ್ಟನೆಂದರೆ, ಅಪಘಾತ ವಾಗುವುದು.
ಕೊನೆಗೆ ವಿವಿಧ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಸ್ವರೂಪ ನಿರೀಕ್ಷಣೆ
ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ, ಆ ನಂಬುಗೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಆ ನಂಬುಗೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಒಬ್ಬಿಬ್ಬರನ್ನು ನಾನು ಆರಿಸಿದೆ. ತೊಂದರೆಯಾದರೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅನುಕೂಲತೆ ಇರಲೆಂದು, ಇತರ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರವಾಗಿಯೇ ಇದ್ದ ಚಿನ್ನ ಬೆಳ್ಳಿ ವ್ಯಾಪಾರಿಯೊಬ್ಬನ ಅಂಗಡಿಯೊಳಕ್ಕೆ ನಾನು ಕಾಲಿರಿಸಿದೆ.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಹೊತ್ತು. ಇದ್ದ ಒಬ್ಬನೇ ಗಿರಾಕಿ ಹೊರಟುಹೋಗ
ಲೆಂದು, ಗಾಜಿನ ಬೀರುಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತೆ. ಆ ಗಿರಾಕಿ , ಹೊರಟೊಡನೆಯೇ ಸಹಾಯಕ ಹುಡುಗ ನನ್ನಬಳಿಗೆ ಬಂದ. ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದ ಹಾಗೆ, ತುಟಿಯೊಣಗದಂತೆ ತೇವ ಬರಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಅಂಗಡಿಯ ಯಜಮಾನ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನನ್ನನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಲಿದ್ದ.
ಹುಡುಗ, ಬಾಯ್ದೆರೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ, "ಒಂದಿಷ್ಟು
ನೆಕ್‌ಲೇಸು ತೋರ್ಸಪ್ಪಾ "ಎಂದೆ.
ಯಜಮಾನ ಅದೆಷ್ಟು ಸೂಕ್ಶ್ಮವಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿ
ದ್ದನೋ ಏನೋ? ಕುಳಿತಿದ್ದಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದು ಬಂದ.
ಹುಡುಗ, ನನ್ನೆದುರು ಎರಡು ಮೂರು ಕೇಸುಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟು
ಒಳ ಹೋದ. ನಾನು ಬೀದಿಗೆ ಮರೆಯಾಗಿದ್ದೆ ಆ ಯಜಮಾನ ಪರೀಕ್ಷಕನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದ.
"ಸರ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡೋಕೆ ಬೇಕಾಗಿತ್ತಾ?"
ಹೌದು, ನೀವೇ ಚೆನ್ನಾಗಿರೋದು ಸೂಚಿಸಿ."
ನನಗೆ, ಇಂತಹ ಆಭರಣಗಳ ಪರಿಚಯವಿರಲಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ಆ
ಸೂಕ್ಷ್ಮಗ್ರಾಹಿಗೆ, ನನ್ನ ನೋಟದಿಂದಲೇ ತಿಳಿದುಹೋಗಿರಬೇಕು. ನಾನು ಕೋಟಿನ ಒಳಜೇಬಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿದೆ. ಆ ಯಜಮಾನ ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ.
ಯಾವುದಾದ್ರೂ ಪ್ಯಾಟರ್ನ್ ಇದೆಯೇನು? ತೋರಿಸಿ.
