ಶ್ರೀಕಂಠನ ಸರಸ ಮನೋವೃತ್ತಿ ನನಗೇನೂ ಹೊಸತಾಗಿರ
ಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ನಕ್ಕೆ.
"ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಧನ್ಯವಾದಗಳು!”
ಆಕೆ ಕೈ ಚೀಲವನ್ನು ಎಡಗೈಗೆ ದಾಟಿಸುತ್ತಾ ಸೀರೆಯ ಸೆರಗು
ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಂಡಳು. ನೈಸರ್ಗಿಕವಾದ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಸ್ವಲ್ಪವಾಗಿ ಬೆಡಗು ಬಿನ್ನಾಣದ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಹಾಕಿದಂತಿತ್ತು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಶ್ರೀಕಂಠ ನನ್ನನ್ನೆ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದ.
"ಎಲ್ಲಪ್ಪ ಚಂದ್ರೂ, ಏನ್ಸಮಾಚಾರ? ಎಲ್ಲಿದೀಯಾ? ಏನ್ಯತೆ?
ಇನ್ನೂ ಒಬ್ನೇ ಇದಿಯೋ ಅಥವಾ—"
"ನಾವೆಲ್ಲಾ ಅಂಥ ಪುಣ್ಯ ಎಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ವಿ ಶ್ರೀಕಂಠಾ.. ಹೀಗೇ
ಇದಿನಿ,–ನೋಡು."
ಆತ ನನ್ನ ಉಡುಗೆ ತೊಡುಗೆಯನ್ನು ನೋಡಿದ. ಆಗಿನ ಬಡ
ಚಂದ್ರೂ ಮತ್ತು ಈಗಿನ ನಾನು.
"ಏನಾದ್ರೂ ಕೆಲಸ ನೋಡೊಂಡಿದೀಯೇನು?"
"ಇಲ್ಲವಪ್ಪಾ, ಅಂತಾ ಪಾಪಕ್ಕೆ ಹೋಗಿಲ್ಲ."
"ಬಿಸಿನೆಸ್ಸು?”
"ಹೂಂ"
"ಸದ್ಯ ಸ್ವಂತದ್ದೇನೇ. ನೀನು?"
"ಬಿ.ಎಸ್ ಸಿ. ಮುಗಿಸ್ದೆ. ಇನ್ನು ಇದೇ ಇದೆಯಲ್ಲ
ಹೊಂಚು ಹಾಕೋದು."
ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಶ್ರೀಕಂಠ ತನ್ನಹೆಂಡತಿಯ ಮುಖ ನೋಡಿದ.
ಆಕೆ ರೇಗಿದಂತೆ ತೋರಿತು, ಅದನ್ನು ನೋಡಿದವನೇ ಮತ್ತೆ ಮಾತು ಹರಿಸಿದ.
“ಆದರೆ, ನನ್ಗೆಲ್ಬಂತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ? ನಾನೊಬ್ಬ ಕೈದಿ
ಏನಿದ್ರೂ ಇಲ್ಲೇ ಇರ್ಬೇಕೂಂತು ಇವರೂ ಇವರ ತಂದೆಯವರೂ ಆಜ್ಞೆ