ಆ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಕಪಟವಿತ್ತು. ಆ ಕಪಟವನ್ನು ಮರೆಸುವ ನಯನಾಜೂಕಿನ ಆಟ ನನ್ನದುರು ನಡೆಯುವ ಹಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
"ಸಾರ್,ನನ್ನ ವಿಷಯ ನಿಮಗೆ ಹ್ಯಾಗೆ ತಿಳೀತು?"
"ಅದೇನು ಮಹಾ ವಿಷಯ.ನಿಮ್ಮ ಪೈಲು ಬಂದಿತ್ತು.
ಓದ್ಕೊಂಡೆ."
""ನನ್ನಿಂದ ನಿಮಗೆ ಏನಾಗ್ಬೇಕಾಗಿದೆ?"
ಆ ಶನಿ ತೊಲಗಿದರೆ ಸಾಕು ಎನಿಸಿತು. ಮತ್ತೆ ಸ್ವರ ಬದಲಿ ಸುತ್ತು ಆತ ಹೇಳಿದ.
"" ನೋ ನೋ ಮಿಸ್ಟರ್ ಚಂದ್ರಶೇಕರ್. ಆ ರೀತಿ ನೀವು ನನ್ನ ನೋಡ್ಬಾರ್ದು. ನಿಮ್ಮ ಸ್ವತ: ಕಂಡ ಹಾಗಾಯ್ತು. ನಿಮ್ಮ ಸ್ಟಡಿ, ನಿಮ್ಮ ಕಲ್ಚರು, ಪರಿಚಯವಾಯ್ತು. ನೀವು ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಸದ್ಗ್ರಹಸ್ಥರು."
"ಅವನ ಹೊಗಳಿಕೆ! ನಾನು ಮುಗಳ್ನಕ್ಕೆ. ಸಿಗರೇಟಿನ ಕೇಸ ನ್ನೆತ್ತಿಕೊಂಡೆ.
""ನಿಮ್ಮದು ಯಾವ ಬ್ರಾಂಡು? ಪ್ಲೇಯರ್ಸ್ ಆಗುತ್ತೇನು?"
""ಓ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್. ನನ್ನದು ಬೇರೆಯೇ ಬ್ರಾಂಡಿದೆ."
"ಸಭ್ಯ ಗೃಹಸ್ಥನಾಗಿ ನಾನು ಸಿಗರೇಟು ಕೊಡ ಹೋಗಿದ್ದೆ.
ಆದರೆ ಆ ಖದೀಮನಿಗೆ ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಧೈರ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಸಿಗರೇಟು ಎಲ್ಲ್ಲಿ ವಿಷ ಮಿಶ್ರಿತವಾಗಿರುತ್ತದೋ ಎಂಬ ಭಯ ಅವನಿಗೆ! ಅಗ್ಗದ ಸೆಕ್ಸ್ಟನ್ ಬ್ಲಾಕ್ ಪತ್ತೇದಾರಿ ಕಾದಂಬರಿಗಳನೋದಿ ಆತ ದೊಡ್ಡ ವಿದ್ವನ್ ಮಣಿಯಾಗಿದ್ದ.
"ಬಲು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಹಾಗೆ ಆತ್ಮೀಯತೆಯನ್ನು ನಟಿಸುತ್ತಾ ಗೋಪ್ಯವಾಗಿ ಮಾತನಾಡ ಬಯಸಿದವನಂತೆ ಸ್ವರವಿಳಿಸುತ್ತಾ, ಆತ ಹೇಳಿದ.
""ಮಿಸ್ಟರ್ ಚಂದ್ರಶೇಖ್ರ್, ನಾನು ನಿಜ ಹೇಳೋದೇ ವಾಸಿ. ಉದೇಶವಿಲ್ದೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ......."
"ನಾನು ಹೊಗೆಯುಗುಳುತ್ತಾ ಸೂಕ್ಸ್ಸ್ಮವಾಗಿ ಆತನನ್ನೇ ನಿರೀಕ್ಶಿ