ಪುಟ:Vimoochane.pdf/೬೩

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿದೆ

ಎಂದು ಸ್ವರ ಸೇರಿಸಿದೆ.

ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದಾಗ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸಿತು. ಸಮಯದ ಮಹತ್ವ ಬಲು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಒಳಿದವರ ಹಾಗೆ ನಾನು ಮಾತನಾಡಿದೆ ನಲ್ಲವೆ? ಆದರೆ ಮುಖ್ಯೋಪಾಧ್ಯಾಯರು ದಿನ ನಿತ್ಯವೇನೂ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತಮಗಿಲ್ಲದ ಸಿರಿವಂತಿಕೆ ಬಡ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೆ ಯಾಕೆ ಬೇಕು ?-ಎಂದು ಅವರು ಯೋಚಿಸುವುದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿತ್ತು, ಹೀಗೆ ಅವರ ಸ್ವಭಾವದ ಆಭಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕ್ಷಣಕಾಲ ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತೆ. ಜರಿ ಪೇಟದವರು ಮತ್ತೂ ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳಿದರು.

"ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತಾಡ್ತಾನೆ. ಫೋರ್ತ ಫಾರಂ ಹುಡುಗ ಹೀಗೆ ಮಾತಾಡೋದು ಸಾಮಾನ್ಯವಲ್ಲ. ಯಾರ ಮನೆತನದವನು ಈತ ?”

ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. "ಬರ್ತೀನಿ ಸಾರ್ ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬೇಗ ಬೇಗನೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟೆ. ನನ್ನ ಕೊನೆಯ ಮಾತುಗಳು ಕ್ಷೀಣ ಸ್ವರದಲ್ಲೇ ಹೊರಬಿದ್ದಿದ್ದುವು. ಹೃದಯದ ಅಣೆಕಟ್ಟು ಬಿರಿಯುವ ಚಿಹ್ನೆ ತೋರಿತು. ನಾನು ವೇಗ ವೇಗವಾಗಿ ನಡೆದೆ . . ನಾನು ಚೆನಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾತಾಡುತ್ತೇನೆ. ಇದರೆ ನಾನು ಯಾವ ಮನೆತನದವನು ? ಮನೆತನಕ್ಕೂ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಗೂ ಇರುವ ಬಾಂಧವ್ಯ....

ಆಮೇಲೆ ಒಂದು ಸಂಜೆ ಮುಖ್ಯೆಯ್ಯೋ ಪಾಧ್ಯಾಯರು ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದರು.

"ಆ ದಿನ ನೀನು ಕರೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದೋರು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಸ್ನೇಹಿತ, ಜತೇಲೆ ಓದ್ದೋರು. ಈಗ ದೊಡ್ಡ ಶ್ರೀಮಂತ, ಉತ್ತರ. ಹಿಂದೂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದೋರು ಇಲ್ಲಿಗೇ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ತುಂಬ ಮೆಚ್ಕೊಂಡ್ರು, ಯಾವತ್ತಾದರೂ ನಿಂಗೆ ಏನಾದರೂ ಸಹಾಯಬೇಕಾದರೆ ಅವರ್ನ ಕಾಣಬೇಕಂತೆ ನಿನ್ನ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ತುಂಬ ದುಃಖವಾಯಿತು ಅವರಿಗೆ."

"ಆಗಲಿ ಸಾರ್."