ಟ.ಸಿ.ಕೊಂಡಯ್ಯ
೧೫
ಬಗ್ಗೆ ಊರಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಗಲ್ಲಿಯ ಬಗ್ಗೆ ವರ್ಕ್ ಶಾಪಿನ ಹಿಂದಿನ ಬಯಲು
ಪ್ರದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ,ಬಾರಿಬಾರಿಗೂ ಆತ ಮಾತನಾಡುವವನೇ.
ಮೊದಲು ಆತನೇ ಕೊಂಡಯ್ಯನ ಆಪ್ತ. ಈಗ ಆತನನ್ನೇ ಕೊಂಡಯ್ಯ
ಕಟುವಾಗಿ ದ್ವೇಷಿಸುವುದು. ಆದರೆ ಆತನೇನೋ ಕೊಂಡಯ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ
ಸಂಪೂರ್ಣ ಅಸೆ ತೊರೆದಿರಲಿಲ್ಲ. "ಮದುವೆಯಾಗಿ ಮೊದಲಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ
ಹೀಗೆಯೇ. ನಾಲ್ಕುದಿನ ಹೋಗಲಿ "ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ.
ಆ ರಾತ್ರೆ ಶೋಲಾಪುರದಿಂದ ಗಾಡಿ ತಡವಾಗಿ ಬಂತು. ಬಿಳಿಯ
ಪ್ಯಾಂಟು ಬಿಳಿಯ ಕೋಟು ಕರಿಯ ಹ್ಯಾಟು ಧರಿಸಿ ಕೊಂಡಯ್ಯ ಗೇಟಿನಲ್ಲಿ
ನಿಂತ. ದಪ್ಪಗಿನವರು, ತೆಳ್ಳಗಿನವರು, ಎತ್ತರದವರು, ಕುಳ್ಳರು, ಗಂಡಸರು
ಹೆಂಗಸರು, ಗೌಡರು, ಸ್ತ್ರೀಯರು ,ಆಧುನಿಕ ಬಿನ್ನಾಣಗಿತ್ತಿಯರು , ಹುಡು
ಗರು-ಆ ನೂಕು ನುಗ್ಗಲು,ಆ ಗಂಟುಮೂಟೆ,ಆ ಗದ್ದಲ...
.......' ಹಿಹಿಹಿ ' ಎಂದಿಬ್ಬರು ನಕ್ಕರು ಟಿಕೆಟಿಗಾಗಿ ಯಂತ್ರದಂತೆ
ಕೈಯೊಡ್ಡಿದ ಕೊಂಡಯ್ಯ. ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ನೋಡಿದ....ಆ ಇಬ್ಬರು ಜವ್ವನೆ
ಯರು.ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅವರ ಸ್ಥಾನಮಾನವಿಂದು ಅವನಿಗೆ ಯಾರು ವಿವ
ರಿಸಿ ಹೇಳಬೇಕಾದದ್ದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ...ಆ ನಗುವಿನ ಅರ್ಥವನ್ನೂ ಆತ ಬಲ್ಲ.
ಒಬ್ಬಾಕೆ ಟಿಕೆಟ್ ಕೊಡೂತ್ತ ಬೇಕೇಂದೇ ಬೆರಳು ಸೋಂಕಿಸಿದಳು......
ಕೊಂಡಯ್ಯ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾದ...ಮನಸ್ಸು ಆತ್ತಿತ್ತ ಓಲಾಡಿತು...ಅವರು ಹಾದು
ಹೋದರು. ಅಂತೂ ಜನಸಂದಣಿ ಮುಗಿಯಿತು . ಕೊಂಡಯ್ಯನ ದೃಷ್ಟಿ
ತನಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಗೇಟಿನ ಹೊರಕ್ಕೆ ಹರಿಯಿತು. ಬಿಳಿಯ ಸೀರೆಯನ್ನು
ಟ್ಟಿದ್ದ ಆ ಇಬ್ಬರೂ ಬೀದಿಯ ಹೊರಆವರಣದಲ್ಲಿ ನಿಂತು , ಆತನ್ನನ್ನೇ
ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೊಂಡಯ್ಯ ದೃಷ್ಟಿ ಬದಲಿಸಿದ. "ಅಬ್ಬ ! ಊರಿಂದ
ವಾಪಸು ಬಂದಿರಬೇಕು. ಬಂದ ರಾತ್ರೆಯೇ ಪ್ರಯತ್ನ....ಅಥವಾ...
ಅಥವಾ.....ಹಿಂದೆ ತಾನೇ ಆವರನ್ನೇ.....ಅ ಬಯಲಲ್ಲಿ ಛೇ! ಅದಿರ
ಲಾರದು..." ಎಂದುಕೊಂಡ. ದೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತೆ ಅವರ ಕಡೆಗೆ ಹರಿಯಿತು.
ಆದರೆ ಕಾಲುಗಳು ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದುವು. ಅಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದೆ,ಅವು ಕೊಂಡಯ್ಯ
ನನ್ನ ಪ್ಲಾಟ್ ಫಾರ್ಮಿನ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಗೆ ಒಯ್ದವು.
